Aşkı Harcamanın 80 Yolu (BaekYeol)

Hyundesyon

Şimdi sizden 'neden,nasıl,hani sen kimse için hazırlık yapmazdın?' sorularını bir kere dahi duymak istemiyorum. Çünkü şu an sevgili Park Chanyeol ile olan buluşmam için hazırlanıyorum. Tamam saat şu an 12.00 olabilir ve biz akşam 19.00 gibi buluşacak olabiliriz ama bu kesinlikle umurumda değil. Siz de sevindiniz değil mi? Hah ama benim kadar sevinmiş olamazsınız. Neyse tamam sakinim, çünkü tek amacım tabi ki onu yatağa atmak olmalı.

Dolabın karşısına geçtim ve elime geçen her giysiyi en az 200 kere giyip çıkardım. Bu herifin özelliği ne bilmiyorum ama herkesi etkilediğim kıyafetlerden birini giymek istemiyorum. Bir saniye ya ben neden gidip Jongin ve Kyungsoo heriflerinin dolabını kullanmıyorum ki, en azından onların dolabı daha az yavşaktır. Aferin be Baekhyun aklını öpeyim senin, işte görüyorsunuz adamlık böyle zor bir zanaat.

Hemen üzerime bir tişört bir kot geçirip o iki salağın evine doğru yola koyuldum. Eve vardığımda kapıyı acele ile arka arkaya birçok kez çaldım fakat açan yoktu.

Bu iki gereksiz ama şu an çok gerekli varlık, bu saatte kadar uyumazlardı hatta çoktan kahvaltılarını bile etmiş olmaları gerekirdi.

"Jonginnnnnnnnnnnn!!! Kyungsoooooooooooooooo!! Elinizi ayağınızı öpeyim açın şu kapıyııı. Biliyorsunuz lazım olmasanız asla yüzünüze bakmam ama acil lazımsınız."

Yüzsüzüm evet ama arkadaşlarıma asla yalan söylemem.

Bir süre daha ses gelmediği için çalmaya devam ettim ama bu eylemimi yarıda kesen mesajla durdum, Jongin'di yazan. Ahh yavrum odadan geldiğine dair mesaj da atıyor bana, duygulandım.

Mesajı açıp hayal kırıklığına uğramamsa uzun sürmedi.

Kavruk herif;
Lan it herif, bir hafta sonum var seni görmediğim. Kaybol, siktir git sıkmayayım ümüğünü.

Hayvan herif burada arkadaşının geleceği söz konusu yaptığı hareketlere bak, bir de bu öküzden düşünce bekliyorum ama nerede. Bir saniye püüüüü lafa bak ne geleceği lan Baekhyun ne saçmalıyorsun oğlum kendine gel. Bana neler söylettin işte, seni var ya parçalarım ayı kılıklı herif.

Aldığım mesajla kapı tokmağına ve zile daha çok abandım.

"Ulan Jongin herifi senin ağzını yırtarım aç şu kapıyı, benim sayemde barıştınız bir de kapı açmıyorsunuz. Kapıyı kırdırıp bir tarafına monteletme de aç şu kapıyı."

Ehehehehe tabi ki böyle bir şey yapmazdım, eğer Jongin sinirlenirse o kapı kime monte olur tartışılırdı ve açık ara farkla da bana monte olurdu. Elimiz armut toplamıyor da, herifin tersi pis.

Cümlemin bitmesiyle içeriden gelen Jongin'in korkutucu sesi dizlerimi titretmedi dersem gece beni eşekler kovalar.

"KYUNGSOO HAYATIM BIRAK BENİ ARKADAŞ FALAN DEMEYEYİM DAĞITAYIM ŞUNUN SURATINI, ONUN YÜZÜNDEN AYRILIYORDUK. YAVŞAK HERİF GELMİŞ BEN BARIŞTIRDIM DİYOR HALA, LAN BAEKHYUN AYRILMA O KAPININ ÖNÜNDEN."

Ha siktir, şey tersi pistir demiş miydim ben? O zaman ha siktir çarpı iki, aslında kaçmalıydım. Tabana kuvvet Baekhyun, yok sana yardım falan.

Jongin'in kesilen sesiyle, ben tam kaçarken kapının açılması ve ensemde bir el hissetmem bir olmuştu.

"Evet it herif, dün çok ani gelişti her şey hesap veremedin. Bir şey merak ediyorum ama, bir insan neden eceline ayaklarıyla gelir çünkü ben şimdi öldüreceğim seni."

"Eheheh şey Jongin bunu sonra konuşsak, sen biricik eniştemin yanına dönsen ben de şimdilik yoluma baksam?"