သူ့လက်ဖဝါးထက်က ရတနာ [ Completed ]

Chapter 82

🤚Chapter 82

ကျိအန်းနဉ်ကို ဝမ်ယွီက အိမ်ပြန်ခေါ်သွားလိုက်သည်။

ဤအိမ်က ၀မ််ကောအန်းနှင့် ချန်းလျန်တို့ နေထိုင်သည့်အိမ်မဟုတ်ဘဲ  ဝမ်ယွီ၏ကိုယ်ပိုင်နေအိမ်ဖြစ်သည်။

အိမ်သည် မြို့လယ်တွင်တည်ရှိပြီး လူသိများသော ချမ်းသာသော အသိုက်အဝန်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဝင်ပေါက်သို့ သီးသန့်ဓာတ်လှေကား၊ လက်ဗွေဖြင့်ရိုက်နှိပ်ဝင်ရောက်ခွင့် ထိန်းချုပ်မှု၊ အသံဖြင့် ထိန်းချုပ်သည့် မီးချောင်းများ ပါရှိသည်။ ဝမ်ယွီက “မီးဖွင့်ပါ” ဟု အော်လိုက်ရာ မီးမှိန်မှိန်မှတစ်ဆင့် လမ်းလျှောက်လာစဉ် မီးရောင်များ တဖြည်းဖြည်း လင်းလာသည်။

နေရာက အလွန်ကျယ်သည်။ ကျိအန်းနဉ်၏အိမ်တစ်ခုလုံးက သူ၏ အိပ်ခန်းလောက်ပင်မကျယ်ဟု ၀မ်ယွီ တစ်ခါကပြောဖူးသည်။

ဝမ်ယွီက အကြိမ်ပေါင်းများစွာ သူမကို သူနှင့်အတူ အိမ်ပြန်ရန် သွေးဆောင်ခဲ့သည်။ ကျိအန်းနဉ်က သူ့စိတ်ထဲတွင် ရှိသည့်အရာကို အတိအကျသိ‌ေနပြီး ခြင်္သေ့တွင်းသို့ ဆင်းမသွားရန် ပြတ်ပြတ်သားသား ငြင်းဆန်ခဲ့သည်။

ဝမ်ယွီ၏အိမ်ကို သူမ ယခုမှ ပထမဆုံးအကြိမ် ရောက်ရှိလာခြင်းဖြစ်သည်။

ဝမ်ယွီက သူမကို ကျယ်ဝန်းသော ခန်းမကျယ်ကြီးမှတစ်ဆင့် အိပ်ခန်းထဲသို့ သယ်ဆောင်ကာ ခုတင်ပေါ်တွင် တင်လိုက်သည်။

အခန်းက နွေးထွေးနေပြီး ကျိအန်းနဉ်ကလည်း နွေးနွေးထွေးထွေး ၀တ်ထားသည်။ ဝမ်ယွီက သူ၏ညအိပ်၀တ်အင်္ကျီတစ်ထည်ကို ပေးလိုက်သည်။

"အဝတ်အစားလဲပြီး ခဏလောက်အိပ်လိုက်..."

ကျိအန်းနဉ်က အဝတ်အစားများကို တဖြည်းဖြည်းချွတ်နေသည်မှာ မလှုပ်မရှားနိုင်တော့သည့် သက်ကြီးပိုင်းအရွယ်တစ်ယောက်နှင့် တူနေသည်။

ဝမ်ယွီက သူမကို တွန်းအား မပေးပေ။

သူ ယမန်နေ့ကနှင့် ယနေ့မနက် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်များကို မကြုံတွေ့ခဲ့ပါက သူမ၏ လက်ရှိစိတ်အခြေအနေကို အပြည့်အဝ နားလည်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ ကံကြမ္မာ၏လှည့်စားမှုကြောင့် သူတို့နှစ်ယောက်လုံး၏ ချစ်ရသူများကို ဆုံးရှုံးသွားခဲ့၍ စိတ်အခြေအနေက ကသောင်းကနင်းဖြစ်နေသည်။