Zorbamla evlilik (hyunho)

3

"Hoş geldiniz canımm"

"Hoş bulduk Chang hee'cim"

Annem başka bi kadınla güler yüzle konuşurken babamda yaşlı bi bunak ile konuşuyordu.Ama ben hâla karşımdaki minhoya bakıyordum.Cidden bu bir kabus olmalıydı.

"E hadi içeri geçelim"

Babam ve minhonun babası tekli koltuklara otururken annem,minho ve onun annesi büyük koltuğa oturmuştu.Ben ise..ayaktaydım.

Minho benim aksime sakin iken benim anksiyetem kötüleşmeye başlıyordu.Etrafıma ilacım var mı diye bakınıyordum ve evet küçük bi sehpanın üstündeydi ve şansıma orada su şişesinin içinde su vardı.

Babamlara çaktırmadan oraya hafif uzanıp ilacımı içtim.Tekrar önüme döndüğümde minhonun bana baktığını gördüm ve gene tedirginlendim.

"Hyunjin oğluşum hadi bize bi kahve yap"

"Benimki sade olsun" dedi bayan Lee.

"Benimkide az şekerli"

"T-tamamdır"

Babamın ve anneminkini biliyordum ama minho söylememişti galiba içmeyecekti.Kahve cezvede pişerken ben tezgaha ellerim koyup yaslanmıştım.Sırtımdaki ağrı midemin bulanmasına sebep olmuştu.

Benim hayallerim vardı ama onların hepsi çöp olmuştu.Belki mesleğimde kazandığım parayla başka bi eve çıkabilirdim ama bu sadece bi hayalden ibaretti.

Kahveleri herkese dağıtmıştım ama annem bana neden sinirle bakıyordu ki?

"Hyunjinim neden minhoya yapmadın kahve?"

Ben tam ağzımı açacakken minho cevap vermişti.

"Ben almayım efendim"

"Ne efendimi oğlum bu saatten sonra 'anne' diyebilirsin bana"

Tanrım!Cidden bu kadının ağzına sıçmamak için zor duruyordum.Umarım o içtiğiniz zıkkımla geberir gidersiniz.

"Ee artık söze başlıyorum Yungyo" (ismi salladım)

Sözüne devam etti.

"Hyunjini istiyoruz"

"Verdim bile"

İşte hayatım burada karardı....