Sarkiyi dinleyin,dinlettirin(gidle-Fate)
________________________________________
Sabah Jisung'un abisi jimin ve onun arkadaşı jin gelmiştiJimin sinirle jisung'a baktı
"JISUNG BU HALIN NE!SEN YEMEK YEMIYOR MUSUN?!"
"Yiyorum!!"
"1 DERI 1 KEMIKSIN LAN"
Jisung'un agzina tıkanan yemek ile sessiz kalmıştı jisung
"Okula hazırsın değil mi"
Jisung onaylarca kafa salladı
"Hadi gidelim"
Jisung,abisi ve jimin normal şeklide yürüken aniden jisungun arkasından sarılan Minho'ya döndü hepsi
"Minho?..."
"Efendim"
"Ne yapıyorsun yine..."
"Sarılıyorum jisung,ruh halini iyileştirmek benim görevim"
Evet jisung yine hayal kırıklığına uğradı,belkide minho ondan hoşlanmıyordu,sadece arkadaşlardı
Jimin kaslarini çattı
"Bıraksana bebeğimi
Minho ellerini ayirdi
"Jisung,2 ay yoktum hemen peşine düştüler mi"
"Yok abi tek minho var"
"Anlıyorum"
Okulun bahçesine geldiler
Bir-kac kız jimin ile jin'e yavsiyordu,tanışmaya çalışıyordu
İkiside 'ben gayım kusura bakma' diyip gidiyorlardı12. Sınıflardan maske takmış bir adam geldi birde yanında normal giyimli yüzü açık birisi vardı
Minho kaslarını kaldırdı
"Woozi?"
Adam maskesini çıkardı
"Hayır Minho,yoongi"
"Lan!!Abii??"
"Abi tabi lan,beni nasıl woozi sanarsin"
"Ama çok benziyorsunuz ne yapabilirdim ki?"
Jisung aradan sıyrılıp sınıfa ilerledi
"Bu kim"
Yoongi konuştu "Namjoon o arkadaşım olur"
Jin ile jimin aradan sıyrılıp geçerken
Jin aniden yere kapaklandı,namjoon aniden onu tuttu,en azindan düşmüş olsada çok sert değildi"Iyisin değil mi"
"Sert düşmedim zaten" jin kdramalarda olduğu gibi utanmak yerine side eye ayıp yoluna devam etti(kendimi tanımlıyorum amina)"Garip birisi"
Minho abisi ile konuşmadı kesip jisungun yanına gitti
"Hanji?"
"Burdayım"
Minho jisungun yanına oturup eşyalarını koydu
"Bu arada aklıma geldi...sevgilinden hiç bahsetmiyorsun neden?"
Jisung duraksayıp yerinde diklesti şuan olmayan sevgilisini anlatmak zorundaydı
"Yani pek gorusmuyoruz ama hala birlikteyiz"
Jisung kafasını sıraya koyup gozlerini kapattı
"Jisung,itiraf et,onunla sevgili olmana rağmen gözlerini kapattığında ilk göründüğün kisi benim değil mi?"
Jisung şok ile gözlerini açtı
"7/24 akilna gelen benim değil mi?"
Jisung'un sorulara cevap veremeyeceğini biliyordu
"Neyse Jisung"
Minho dalıp gittiğinde jisung sadece ona bakmadan durmaya çalışıyordu
(Ilham gelmiyor imdat)
"Jisung...bayadır içmedim de..."
Jisung kafasını sallayıp lavaboya gittiler
"Çok fazla içme,doyunca bırak"
Minho ellerini jisungun boynuna geçirdi
"...Ah...Minho yeter çok...fazla iciyorsun"
Minho dişlerini çekti,dişlerinin deldiği yeri dili ile temizledi
"..."
"Jisung,iyisin değil mi?"
"Bunu sevmiyorum"
"Üzgünüm ama eğer içmezsem kontrolden çıkabilirim"
"..."
Minho jisungun depresif halinden nefret ediyordu
"Bu gün dersi bırak,gel eve gidelim"
Minho jisungun elini hiç birakmayacakmişcasina tutup onu sürükledi
"Jisung zorluk çıkarma"
"Okulda duralım ne olacak?"
Minho tekte jisungu kucaklayıp etrafta kimse olmadığına emin olunca hızla sekerek ve sıçrayarak eve ilerliyordu
(Yani özel gucumsu birsey)Eve gelince jisung minho'nun evini daha önce göreceğini farketti
"Evin büyükmüş"
"Büyük olan başka şeylerde var"
Jisung kıpkırmızı olarak Minho'ya döndü
"Jisung öyle birşey ima etmiyorum!"
"Özür dilerim benim kirli zihniyetim!~"
____________________________________
Burda kesiyom(👉👈🥰)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yoruldum |Minsung
FanfictionHerkes tarafından nefret gören jisung,serseri sandigi bir çocuğun melek olduğunu nasıl anlayabilirdi ki?