Herkesin bir hayat hikayesi vardır bu hayatta. Kimisininki acılarla doludur, kimisininki ise temizlik, saflık ve sevgiyle doludur.
Hikayemiz anne rahmine düştüğümüzde başlar. Kimse bilmez ney ile karşılaşacağını. Hani diyoruz ya, bebekler dünyadaki en son varlıklardır diye. Evet öyleler.
Peki ben şunu sormak istiyorum. En saf varlıkları neden acılar içinde bırakıyoruz?
Eğer kötü bir çocukluğunuz varsa bunun sebebi bütün ailenizdir. Bu döngüdür. Anne ve babanız anne babasından ne gördüyse size onu verir.
Hani dedim ya döngüdür diye; dedeleriniz, babaannenleriniz ve anneannelerinizde onların ebeveynlerinden ne gördülerse annelerinize babalarınıza onu verdi. Bu böylece çok çok eskilere dayanan bir konudur.
********
Herkese merhabalar kimler bu yazıları kimler okur bilemiyorum. Çok çok büyük beklentim yok. Bu yazılar benim kendimi iyileştirmek için çıktığım bir yol. Senelerdir yazar dururum hep bir şeyler. Bu uygulamayı gördüğüm ilk zamanlar yazmak istemiştim ama başlayamamıştım. Bu hikayem seneler önce yazıp kenara bıraktığım ve geri dönüp baktığımda beni buraya getirdi. Hikayemin çok düzelmesi gereken şeyler var. İlk zamanlar kısa bölümler gelecek. Buraya alışmam gerekiyor. Ama şunu söylemeliyim.
Eğer benimle bu yolculuğa çıkıyorsanız bizi upuzun bir yolculuk bekliyor.
Sizi hiç bilmeyen biri olarak sizlerin beni tanımadığı biri olarak sizleri öpüyorum...
YOU ARE READING
Anı Kutusu
ChickLitKüçük eftalyamız bu hayata adım atıyor. Bu hikaye küçük eftalyamızın acılarla dolu geçmişinden büyük güçlü eftalya'ya dönüşünün hikayesi...
