Anı Kutusu

Anı Kutusu 1

Seneler önce ; 14/07/1993

Dünya'ya saniyeler içinde sayamadığımız kadar kişi veda ediyor ve aynı zamanda aramıza sayamadığımız kadar kişi katılıyor. O gün saatler 19:03' de aramıza güzeller güzeli biri katıldı. 

Ağlayarak bu Dünya'ya girişini yaptı her bebek gibi. Ağlayarak neden giriş yaparız bu Dünya'ya  hiç düşündünüz mü? Bilimsel ve dini anlamda çok fazla söylenen çok şeyler vardır eminim ki. Ama hepsini bir kenara bırakırsak belki de hayat bizi uyarıyordur. Bu hayatın  gerçeklerini ilk anda bize işliyordur. 

Eftalya bu Dünya'da başına geleceklerden habersiz bu hayata giriş yaptı.

Seneler önce ; 14/07/1995

Küçük eftalya 2 yaşına girdi.  Hayatında neler olduğunu bilmeden bir yolculuğa başladı. O yaşları çok güzeldi.

Seneler önce;14/07/1997

Küçük eftalya 4 yaşına girdi. Ve dört gözle küçük erkek kardeşinin dünyaya gelmesini bekliyor.  İçinde biraz kıskançlık var. Ama onu çok seviyor. Küçük eftalya annesi, babası, babaannesi, dedesi ve dedesinin annesiyle beraber yaşıyor. Kalabalık bir ailesi vardı. Dedesinin kardeşleri babaannesinin kardeşleri onlara hep amca, dayı, hala ve teyze derdi. Kendi teyzelerini sevmezdi. 3 teyzesi, 1 halası ve 1 amcası vardı. Halası ve amcasını severdi ama anne tarafını hiç sevmezdi. Sadece sevdiği tek kişi annesinin babası olan dedesi.  Ama ne yazık ki onu bu sene kaybetmişlerdi. Annesi ve babası küçük eftalyaya dedesinin uzaklara gitmesi gerektiğini söylemişlerdi. Küçük eftalya çok kızmıştı dedesine. Onu görmeden nasıl gider  diye düşünüyordu. Günlerden bir gün diğer dedesi ona dedesinin çok uzaklara gittiğini ve kendi isteğiyle gitmediğini anlatır. Aslında dedesi eftalyaya ölümün ne olduğunu anlatıyordu. Küçük eftalyaya göre dedesini bazı kişiler almıştı. Dedesi onu bırakmamıştı. Çok kızmıştı dedesine şimdi ise kendine kızıyordu nasıl ona çok kızdım diye. Çocuk akıyla dünyasında çok fazla şey kuruyordu. Çok güzel bir çocukluk yaşıyordu 4 yaşına kadar. Ama bu anları hatırlayamayacak. 

Seneler öncesi;14/07/1999

Küçük eftalyamız 6 yaşına giriyordu. Bu yaşı onun hayatını değiştiren yaşı olacağından habersizdi oysa ki. Küçük eftalya büyüyüp abla olmuştu. Kardeşi neredeyse 2 yaşına girecekti. Bu seneyle beraber küçük eftalya acı bir çocukluk dönemine giriyordu. 

Çocukluğumuz çok önemlidir. Geçmişimiz olduğumuz kişiyi oluşturur. Çocukken en çok ihtiyaç duyduğumuz şey ailemizin bize vermesi gerektiği sevgidir. Bazı ebeveynler sevgisiz bir çocukluk yaşamış olabilirler ki ben çoğu kişinin bu şekilde bir çocukluk geçirdiğini düşünüyorum. Ama anlam kazandıramadığım bir şey var. Sevgi bizim en çok ihtiyacımız olan şey. Diyelim bizim büyüklerimizin ebeveynleri onlara bunu göstermedi. Peki bizim ebeveynlerimiz neden bu yoldan gitmeyi tercih ettiler. Bu bir döngüdür ya hani. Neden bu döngüyü kırma gibi bir çabaya girmedi? 

Kendisini çok güzel iyileştiren insanlar var. Çocuklukları acılarla dolu olup, aile sevgisinin ne demek olduğunu bilmeyen insanlar, bir gün çocuk sahibi olduklarında; çocuklarıyla beraber aile sevgisinin ne demek olduğunu öğrenmeye çalışıyor. Çünkü biliyor ki o sevgi olmadığında neler oluyor nasıl acılar çekiliyor. Bu yüzden kendi çocuklarıyla beraber kendi yaralarını iyileştiriyorlar ve çocuklarına o acıları vermiyorlar. Ve kendi dünyasında o döngüyü kırıyorlar.

***********

14/08/2024