Jungkook, hizmet ettiği krallıkta küçük bir mahzende hapsedilmiş thita ile ilgileneceğini düşünmemişti. Ta ki onu görene kadar.
Semetae
Ukekook
Yoonmin
#HİKAYENİN TÜM HAKLARI BANA SAHİP OLMAKLA BİRLİKTE, YAŞ FARKI İCERMEKTEDIR.
#sevmeyenokumasınsac...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öpücükler, yüzünde hissettiği küçük öpücükler...
Uykulu bedeninde hissettiği ağırlık fazlasıylayken, yüzünden ıslak öpücükler de hissediyordu. Zaten karanlık odaya küçük camdan vuran küçük ışıkla sabah olduğu belli olurken kafasının altında hissettiği sert cisimle ne olduğunu algılamaya çalışıyordu. Küçük cam, ve kendisinin olmayan yatak kendi odasında olmadığını belli ederken, gece onun kucağında uyuduğunu hatırladığında belinde ki kollarla kafasını kaldırdı.
Göz göze geldiği Taehyung’la dili tutulurken, bir anda eğilip çenesinin altına öpen Taehyung geri çekilerek “Günaydın.” Diyerek minik bir gülümseme verdi. Normalde sesini duyan bir kişi korkardı, ama Jungkook için tatlı bir sesti. “Günaydın.” Göğsünde duran ellerini omzuna çıkararak sarıldı. Fakat daha da dibine girdiği Taehyung’la kaşları çatılırken gözlerinin kan çanağı olduğunu gördü. Ya da hayır hayır kan çanağı değildi, gözlerinin beyaz yerleri neredeyse kırmızı oluyordu.
Sağ elini gözlerine çıkararak okşadığında Taehyung’tan anlayamadığı bir şekilde inleme gelmişti, kesinlikle canını yakmamıştı, inlemesinin nedeni başkaydı geri çekilerek yüzünü incelediğinde değişik bir ifade vardı. O, o haz alıyor gibiydi...
“Bir sorun mu var Taehyung!” kırgın çıkan sesiyle dudaklarını büzerek konuştu. Direk olarak dudaklarına kayan gözleri ile hızla bedeni öne atıldığında, Jungkook geri çekildi. Yüzü kıpkırmızı olmaya başlamıştı. Yatakta doğrulmaya çalıştığında belindeki eller kendisine izin vermeyerek daha fazla kendisine yaklaştırmıştı, ortamda oldukça garip bir hava varken burnuna gelen kendi feromonuyla garipsedi.
Günlerdir alamadığı feromonları kendisine garip gelirken bir anda kurdunun içinde ulumasıyla da aklına gelen sözlerle duraksadı.
Her sabah o ilaçları kullanmalısın, yoksa sana saldırır anladın beni değil mi Jungkook... “G-gitmeliyim.” Taehyung’un kollarından ayrılmaya çalışırken Taehyung hiç bir şekilde izin vermiyordu. Elleri kilit gibiydi resmen ve açılmıyordu.
“Taehyung, lütfen hadi gitmeliyim.” Diyerek ellerini açmaya çalışırken gözleri yavaş yavaş daha da kırmızı olmaya başlayan adamla artık korkmaya başladığını hissediyordu. Demir kapının sesi geldiğinde, sese odaklanan Taehyung’la hızla ellerini arasından kurtuldu.
Düştüğü yataktan yere düştüğünde kalkıp, Taehyungun kapısını kapatarak geri çekildi. O kendisine gerçekten saldıracak gibi bakıyordu, kapıdan giren iki muhafıza ellerinde ki tepsilerle girdiğinde terlediğini hissediyordu.
Taehyung’a saldıran adamın arkasında ki muhafız kendisine dikkatle bakarken yanaklarının ısındığı kesindi. Odasına giren adamlar elinde ki eski tepsilerle çıkarak kendisiyle konuşmadan çıkıp gittiler.
Odasına koşarak çekmeceyi açıp ilacı aldığında yeni dolmuş sürahiden su dökerek içti. Kurdu ne kadar içmeleri için bağırsa da onu dinlemeden boğazından akan ilacı hissetti.
