"Ne olur gitme,kal yanımda lütfen.
Edin..."
"Gitmek zorundayım, geri döneceğim.Şimdi ikimizi düşünmek zorundayım sevgilim.
Bekle beni olur mu?"
Sarışın olanın gözyaşları yanağına hücum ederken söylenilenler kalbine bir ok gibi saplanmıştı.
Yıllar sonra sevdiği adamla beraber olmuştu ve şimdi o da diğer herkes gibi gidiyordu.
Gözyaşları içinde zorda olsa konuştu;
"Sen gelmesen de ben beklerim,
Cebimden gitmiyor ya,
Canımdan gidiyor."
Edin karşısında çaresizce duran adama baktı.En sevdiğinin canını yakmıştı.
Ama herşey onların iyiliği içindi.
"Sevgilim..."
Sesi titriyordu,ilk kez kendini bu kadar güçsüz hissediyordu.
"Lütfen,lütfen kal.Sorun her neyse beraber atlatırız,ama beni bırakma,
Diğer herkes gibi."
"Bi'tanem söz geri döneceğim,seni arkamda bırakmayacağım.Her zaman yanında olacağım.Yaralarını tek tek saracağım,akan her gözyaşından öpeceğim ama şimdi gitmeliyim,
Özür dilerim en değerlim, yaşama sebebim.Kendine iyi bak..."
Edin arkasına bakmadan yürürken Mauro'nun haykırışları kulakları sağır edecek türdendi.
"Seni seviyorum Edin!Geri gel olur mu?
Beni bu yabancıların arasında bırakma.
Ömrümün sonuna kadar yolunu gözleyeceğim,o zamana kadar hoşçakal sevgilim…"
•
Edin yatakta hızlıca doğruldu ve nerede olduğunu anlamaya çalıştı.
Evindeydi, başka nerede olacaktı ki.Ayağa kalkıp banyoya doğru adımladı. Yüzünü yıkadıktan sonra başını kaldırdı ve aynaya baktı.
Mauroyla ilgili ilk kez rüya görmüyordu ama bu farklıydı.Acıyı en derininde hissediyordu.
Sanki ona bir şey olacak gibi.
Gördüğü rüyada ki geçen o sözle duraksadı;
"Ama beni bırakma, diğer herkes gibi…"
İcardi bütün ömrü boyunca sevilmeyen o kişi olmuştu.Ne ailesi tarafından ne de oynadığı kulüplerin yönetimi ve taraftarı tarafından.Galatasaray'a transfer olunca ilk kez sevgiyi tatmıştı.Mutluluğun formülünü bulmuş gibiydi.Tabii en nefret ettiği kişi onunla aynı lige gelene kadar.
Şimdi gözler sadece onun değil Džeko'nun da üzerindeydi.
Ama o kararlıydı,kendini unutturmayacaktı,tekrardan ligin favorisi olacaktı.
Edin mutfağa doğru ilerledi, kendine gelmesi için bir kahve şarttı.
Telefonuna gelen bildirim sesiyle bakışlarını o tarafa çevirdi.
Sabahın beşinde kim olabilirdi ki?
Telefonu eline aldığında gördüğü isimle derin bir nefes aldı.Ve "bir şey mi oldu acaba" diye geçirdi içinden.
Ve bildirime tıkladı.
ABOWW NE OLUYORUZ AMKKKKKKKKKKK
Platonik dede mi hmmm severizz
Ben bunlari nasil yapacam😔
