🤚Chapter 85
ဝမ်ယွီက ပြောသည်။
"ကိုယ် ကျောင်းကနေ ယာယီခွင့်ယူထားတယ်..."
ကျိအန်းနဉ်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ဝမ်ယွီက မိသားစုကိစ္စကြောင့် ကျောင်းမှ ခဏထွက်သွားကြောင်း အတည်ပြု နေမိသည်။
ဝမ်ယွီက သူမလက်ကိုကိုင်ကာ ခဏမျှ ငြိမ်သက်သွားပြီး ပြောသည်။
“ကိုယ့်အဖေရဲ့ကိစ္စက အချိန်ခဏလေးနဲ့ ဖြေရှင်းနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး ကုမ္ပဏီမှာ ကိုင်တွယ်စရာတွေ အများကြီးရှိတယ်... ဒီရက်ပိုင်းမှာ…”
" ကျွန်မ နားလည်ပါတယ်..."
ကျိအန်းနဉ်က သူ့လက်ကိုညှစ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
"ရှင် ကျွန်မကို စိတ်ပူနေဖို့ မလိုပါဘူး..."
"ဟုတ်ပါပြီ... မနက်ဖြန် ကိုယ်မင်းနဲ့အတူလိုက်ခဲ့မယ်..."
ကျိအန်းနဉ်အဖွားကို မီးသဂြိုလ်ခြင်းအား သဘက်ခါတွင် ပြုလုပ်ရန် စီစဉ်ထားသည်။ ဝမ်ယွီ စကားပြောပြီးနောက် သူတို့နှစ်ယောက် တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ထိုင်နေကာ လွန်ခဲ့တဲ့ရက်အနည်းငယ်က အဓိပ္ပါယ်မဲ့ဘဝနှင့် နေထိုင်နေရာမှလွတ်မြောက်ပြီးနောက် အဖြစ်မှန်ကို ရင်ဆိုင်ခဲ့သည်။
အဖွားဆုံးသွားပြီ...
ဝမ်ယွီ သူ့နှလုံးသားထဲတွင် ခါးသီးစွာ ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့အဖွား၏ ထွက်ခွာသွားမှုအတွက် တာဝန်ယူရမည်မှ သူ မလွတ်မြောက်နိုင်သည့်အပြင် သူ့လုပ်ရပ်၏ မလိုလားအပ်သော အကျိုးဆက်များက ကျိအန်းနဉ်ကို ကြီးကြီးမားမား နာကျင်မှု ဖြစ်စေခဲ့သည်။
ငါ ဘာပြောသင့်လဲ... ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ...
"ကိုယ် တောင်းပန်ပါတယ်" ဟူသည့်စကားကို အစောပိုင်းတည်းက ပြောခဲ့သော်လည်း ၎င်းက အရေးမပါတော့ရုံသာမက ကျိအန်းနဉ် ခံစားရသမျှကိုလည်း ပြေပျောက်အောင် မစွမ်းဆောင်နိုင်ပေ။
"ကိုယ် ..."
သူတစ်ခုခုကို ပြောလိုက်ချင်သော်လည်း သူ့ပါးစပ်ထဲတွင်ဝမ်းနည်းမှုများ ပြည့်နှက်နေသည်။
ကျိအန်းနဉ်၏လက်က ရုတ်တရက်ပြေလျော့သွားပြီး သူ့လက်ကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လာသည်
![သူ့လက်ဖဝါးထက်က ရတနာ [ Completed ]](https://img.wattpad.com/cover/361907410-64-k819114.jpg)