"နေလို့တော့ရပါတယ်မင်းမိဘတွေကကော?"
"ငါလည်းမင်းလိုပဲတစ်ယောက်ထဲနေတာ..ငါမိဘတွေကဂျပန်မှာကျန်ခဲ့တယ်"
"အော်..ဒါဆိုရပါတယ်"
"ဗိုက်ဆာလိုက်တာ"
"ဟမ်?ဗိုက်ဆာလို့လားခနခေါက်ဆွဲပြုတ်ထုပ်တွေရှိတယ်ထင်တယ်"
"အင်း"
"နီခီရေအနောက်မှာခေါက်ဆွဲပြုတ်ထုပ်တွေရှိတယ်ခေါက်ဆွဲစားကြမလား"
အနောက်ကနေအသံပြဲလေးနဲ့ခေါ်နေတဲ့အကောင်ပေါက်ကတခြားသူတွေအတွက်စိတ်ရှုပ်စရာဖြစ်နေနိုင်ပေမဲ့ဒီကနီခီအတွက်ကတော့အဖိုးမဖြတ်နိုင်..။
"အင်း..စားမယ်ပြုတ်ပေး"
"ဟွန့်သူများအိမ်လာပြီခေါက်ဆွဲပြုတ်ပါလာဂုန်းဆင်းနေသေးတယ်"
-------
"ရပြီရော့မင်းဟာမြန်မြန်စားပြီးပြန်တော့"
"အင်းပါ"
"ဒါနဲ့မင်းနာမည််ကနီရှီမူရာရီခီမလား?"
"အင်း"
"ဒါဆိုဘာလို့ရီခီမဟုတ်ပဲနီခီလဲ?"
"ခများလေးကရီခီလို့ခေါ်ချင်လို့လား"
"အင်းအဲ့လိုခေါ်တာပိုပြီးသက်တောင့်သက်တာဖြစ်တယ်လို့ခံစားရတယ်"
"ဒါဆိုလည်းခေါ်ပါဗျာ.."
"အင်း"
"ဒါနဲ့ပြောပြမယ်နော်အဲ့နာမည်ကခများလေးတစ်ယောက်ပဲခေါ်ခွင့်ရှိတာနော်"
"ဟမ်..ဘာလို့"
"ကျွန်တော်ကတခြားသူတွေကျွန်တော်နာမည်းအရင်းကိုခေါ်ရင်သဘောမကျဘူး"
"ဒါဆိုငါကကော"
"အင်း..ခများလေးကချို့ယွင်းချက်ပေါ့"
"အဲ့လိုလည်းရတာလား"
"ဒါပေါ့"
---------
"ရီခီ"
"ဗျာ.."
"မိုးကထပ်ရွာအုံးမယ်ထင်တယ်ရော့ထီးယူသွားမနက်ကျကျောင်းမှာပေး"
"ဟုတ်ပြီဗျာ..ဘိုင့်ဆောနူ"
"အင်းဘိုင့်"
------
"ရားဆောနူမင်းကြားပြီးပြီလား"
YOU ARE READING
𝙟𝙪𝙨𝙩 𝙩𝙧𝙪𝙨𝙩 𝙢𝙚 🍥
Fanfictionယုံလို့ရမလားနီရှီမူရာ? မောင့်လက်ကိုသာဖမ်းဆုတ်လိုက်ပါဒီတစ်ကမ္ဘာလုံးမှာဆောအယုံကြည်ရဆုံးသူဆိုတဲ့ဖြစ်တည်မူကမောင်ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်♡
