ශ්...ශ්...සුදු මහත්තයා මේ...
අයියෝ නැගිටින්නකෝ අලේ...
එළි වෙලානේ...
අනෙහ් මං තරහයි අප්පා...
නැගිටින්නකෝ සුදු මහත්තයා...
අර්හ්...මොකාද ?
උදේ පාන්දර ඉර එළිය වැටෙන්නත් කලින් කණ අස්සේ රූං ගානේ මොකාද කියලා කේන්තියෙන් රාඝව් ඇහැරුනේ සද්ද පූජා තියාගෙනමයි . රාඝව්ගේ කණ අස්සේ මෙච්චර වෙලා දඟලලා තියෙන්නේ දිගම දිග තුත්තිරි ගහක්නේ...රාඝව් ඇස් පොඩි කරලා ඈනුමක් එහෙම යවලා ඉස්සරහ බලනකොට දැක්කේ මලකඩ කාපු ජනෙල් පියන අස්සෙන් පේන ඉස්ගෙඩි ඇස් දෙක. මැගී නූඩ්ල්ස් කොණ්ඩ ගස් දෙක තුනකුයි ඉස්ගෙඩි ඇස් දෙකයි විතරක් යන්තම් පේනවා . කොහෙද ඉතින් පණ්ඩිතයා වුනාට ජනෙල් පියන ළඟට වත් උසයි ඈ...
දෙයියනේ සිත්ති උඹ මොකද උදේ පාන්දර මෙහෙ...
අත්තම්මා දැක්කොත්
පිළිකන්න පැත්තෙන් වරෙන් කවුරුහරි එන්න කලින්...
හදිස්සියට තව පොඩ්ඩෙන් සුදු මහත්තයා ඇඳන් හිටිය සරමත් එක්කම භූමි නමස්කාර කරන්නේ...ඇයි දෙයියනේ උදේ පාන්දරම නමෝ විත්තියෙන් කුකුළත් අතේ අරන් සුදු මහත්තයගේ පොඩි යස්ස පැටියා සුදු මහත්තයා හොයාගෙන ඇවිත් . වළව්වේ මොකෙක්ගේ හරි ඇහැ ගැහුනා නම් මොකකින් මොකක් වෙයිද ? සිත්තියට ඉතින් ඒවා ගැන හිතන්න ඕනේ නෑ...අනික වෙනදට වළව්වේ වත්ත හතර මායිමට එන්න බය මේ පුංචි එකා දැන් හොරාට වළව්වේ වත්තට පනින්නේ කාගේ හයිය අරන්ද ඉතින් . මේකා ලෙඩක් දාගන්න හැම පාරකම මේකව බේර ගන්න කෙනෙක් දැන් ඉන්න හින්දා හොඳයි.
හම්මෝ මොකද බොල උදේ පාන්දර මෙහෙ දුවන් ආවේ ?
අපරාදේ අත්තම්මට අහුවෙන්න තිබුනේ...
ඉතින් මට සුදු මහත්තයා මතක් වුණානේ...
ඇද උඩ ඉදගත්ත සුදු මහත්තයගේ උකුළෙන් වාඩිවෙන ගමන් සිත්තියා කිව්වේ බිමත් පහුරු ගගා .
කොළඹ ඉදන් ඇවිත් සතියක්වත් ගියේ නෑ...මාව ඒ තරම්ම මිස් වුනාද ලෙච්චමී උඹට
YOU ARE READING
නොහිමි
No Ficciónදන්නවා සුදු නෙළුමක් වගේ පිවිතුරු උබේ හිතේ කහටක් නෑ ..ඒත් උබ ලෝකේ දිහා බලන විදිහට ලෝකයා උබ දිහා බලන්නේ නැත්තම්...අනේ මගේ වස්තුව මේ ලෝකෙට ගැලපෙන්නේ නැති තරමටම උබ අහිංසකයි .
