Selam günlük
Aslında günlük yazmayı düşünmüyorum ama yazıcam hayatımı bir şöyle dökeyim dedim. Neler yapmışım da başıma bunlar geldi. İlk şehir değiştirdiğimizde bu okula kayıt yaptırdım ilk başta her şey güzeldi ama sadece bir gün.
Herkes kapıdan giren öğrenciye baktı. Umursamadılar önlerine döndüler.
Benim arkamda oturuyormuş.
Oturdu bir şey demedi. İlk gün öyleydi
Tanıştık hatta saçlarımı övdü ,çillerimi övdü, güzeldi o gün herkes bize değişik baksada güzeldi.
İkinci gün ilk günkü gibi değildi. Hemde hiç değildi.Her şey şöyle başladı. Tuvalete gidiyordum kapının önüne geldiğimde sesler duydum merak edip içeri girdim. Baktığımda hyunjini bir kaç çocuk dövüyordu. Hyunjinin gözü kapalıydı hatta.
Saçlarını çekip karnına tekme atıyorlardı. Beni görünce gülümsediler.
Hyunjini bırakıp önüme geldiler
Sesli bir kahkaha atıp çıktılar.
Hyunjini direk gözünü açtı.
Beni gördüğü gibi şaşırdı hemen üstüme atladı.
Bağırdı saçlarımı çekti dövdü kızdı bana onu döven kişi olduğumu söyledi ama döven kişi ben değildim ki. Ben sadece ihtiyacım için gelmiştim.
Ona yalvardım ben değilim dedim inanmadı.
O gün öyleydi ve sonrası..
Geçen gün busana gitmiştik annanemler için.Kafede hyunjini görmüştüm.
İlk başta hem korkup hemde şaşırmıştım.
Ona baktığımda bana hayran bir şekilde bakıyordu. Hatta gizlice fotağrafımı çektiğini gördüm.
O gün den sonra bir daha seulde gördüğümde yine aynıydı hatta hiç bu olaydan bahsetmemişti.
Artık haftasonu gördüğünde gülümsüyordu ama okulda....
————————
"Anneciğim biz arkadaşımıza gideceğiz gelecekmisin?"
"Hayır siz gidin"
"Sen bilirisin o zaman görüşürüz"
"Hıhım"
Annemler kapıyı kapattıklarında ağlamaya başladım. Üzülüyordum hayat niye böyleydi. Pardon benim hayatım niye böyle.
Biraz daha durduktan sonra kapı çaldı. Aynaya geçip üstüme baktım. Yüzümü yıkayıp gittim.
Açtığımda tanımadığım birisi vardı ama suratı yinede tanıdık geliyor du.
"Pardon kimsiniz?"
"Ah şey ben hyunjinin abisi"
Sonradan farkettim okulda bir kaç defa görmüştüm hyunjin ile beraber.
Hatta okulun başında bağırmıştı abisine "istemiyorum o hapları istemiyorum git burdan!"
Anlamamıştım ama sormadım da nasıl olsa beni ilgilendirmiyor.
"Bir sorun mu oldu?"
"Hayır konuşmak için geldim"
"Buyrun geçin"
"Teşekkürler"
Hyunjine göre daha kibardı, gerçi hyunjin de ilk gün kibardı.
İçeriğe geçtiğimizde salona oturduk
"İçecek getireyim ben"
"Yok yok uzun değil zaten konuşmam"
"Tamam o zaman"
"Ben nasıl başlasam bilemedim yani hyunjin hakkında konuşacağım"
"Tabi"
"Aranızda kötü bir durum var mı? Sana zarar veriyor mu?"
Şaşırmıştım bunu sormasını beklemiyordum. Ne demeliyim dedim. Dediğimde ya hyunjin kızarsa.
"Bakın yani bir şey yapıyorsa söyle onu okuldan almayı düşünüyoruz. Bildiğin gibi okulla pek arası yok sizi yakın gördüm bir kaç defa sorayım dedim"
Eğer okuldan giderse onu bir daha göremeğecektim. Ve bunu istemiyordum.
"Hayır aramızda kötü bir şey yok öyle bir kaç defa karşılaştık yani"
"Cevapladığınız için çok teşekkürler yani ama yinede bir şey olursa söyleyin lütfen"
"Tabi"
"Bu arada ben minho"
"Bende felix"
"Tanıştığıma memnun oldum o zaman felix ben gideyim"
"Bende memnun oldum minho hyung"
Abisi kapıdan çıktıktan sonra oturdum öyle boş boş hayatım ve ben.
"Ah hyunjin ah başını ne dertlere sokmuşsun be abicim"
————————
🐣🥟
💌🎀🌠⭐
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çünkü yaptıklarını unutmadım /★ hyunlix
Teen FictionHyunjin felix'e kötü davranıyordu ama bir gün.. Don't forget about me/ficin şarkısı. angst gibi ama değil.
