« ព្រឹកថ្ងៃថ្មី »
ក្នុងបន្ទប់ដ៏ធំមានមនុស្សពីរអ្នកកំពុងតែគេងអោបគ្នាក្រោយពី
បញ្ចប់ល្បែងក្ដៅសាច់ជាគ្នាហើយ ។
រាងកាយតូចរើបម្រាស់តិចៗ ងើបថ្នមៗចេញពីរថេយ៉ុង ប្រឹងងើបដើរទៅយកខោអាវរបស់ខ្លួនមកស្លៀកទាំងពិបាកព្រោះ
តែនាងឈឺផ្នែកខាងក្រោមជាខ្លាំងតែម៏មិនមាត់ ។ ជេននីដើរចុះពីកាំជណ្ដើរតិចៗ ព្រោះតែវាឈឺខ្លាំង ចុះមកបានតិច
ក៏មានរាងក្រាស់ចុះមក
« អូនឈឺខ្លាំងមែន » ថេយ៉ុងមកពីរក្រោយហើយក៏ជួយទប់នាងតូចពីរក្រោយ ថ្នមៗ
« មនុស្សមិនមែនគល់ឈើណា៎ ដែលមិនឈឺនោះ »
« បងសុំទោស..!! មោះចាំបងជួយ »
« កុំមកធ្វើជាបារម្ភ ហ៎ »ថេយ៉ុងមិនស្ដាប់ក៏ចាំបីជេននីចុះមកតែម្ដង
« នៅតុអាហារ »
« ជេននី ថ្ងៃនេះអូនចង់ទៅណា៎អត់ ចាំបងជូនអូនទៅ »
« អត់..គ្មានអារម្មណ៍ចង់ទៅណា៎ទាំងអស់ »
« ជេននី បងខំបបួលហើយ គួរតែទៅ ទៅណា៎ណាកូន ណា៎មួយទើបតែរៀបការហើយចឹងគួរតែមានពេលវេលាជាមួយគ្នាអោយបានច្រើនទើបល្អ » លោកគីម
« ប៉ា..ខ្ញុំមិនចង់នៅជិតគេនោះទេ »
« ប៉ាអត់និយាយទេឯងត្រូវតែទៅ »
« ប៉ា..!! នេះខ្ញុំកូនប៉ាណា៎ » ជេននីធ្វើមុខស្អុយ
« ថេយ៉ុង..ឆាប់នាំជេននីទៅ » លោកគីមមិនខ្វល់ពីរសម្ដី
ជេននីក៏បានអោយថេយ៉ុងនាំនាងចេញទៅ
« skip »
« អូនចង់ញាំទឹកអីអត់ ចាំបងទៅទិញអោយអូន »ថេយ៉ុង
« អឹម..ចឹងទិញមកខ្ញុំយក Milk tea »
« អូខេ ចឹងអូនចាំបងនៅនឹងហើយណា៎ ចាំបងទៅកម្មង់មកអោយអូន » និយាយរួចក៏ដើរចេញទៅ
កំឡុងពេលជេននីកំពុងចាំថេយ៉ុងនោះក៏មានបុរសម្នាក់ដើរមកនិយាយជាជេននី
« ជេននី.. » បុរសម្នាក់ហៅឈ្មោះនាងតូច
« អូរ..ជីវ៉ុន មកដែលហេរ៎ »
« បាទ ហើយជេននីកំពុងនរណាគេដែល ? » គេដោយចាំដៃជេននីមើលទៅដូចជាស្និតស្នារដល់ហើយ សកម្មភាពទាំងអស់ត្រូវបានថេយ៉ុងមើលឃើញអស់ ថេយ៉ុងក៏ប្រញាប់
ដើរមករកនាងតូចយ៉ាងលឿន
« លោកឯងជាអ្នកបានមកចាប់ដៃប្រពន្ធខ្ញុំបែបនេះ? » គេនិយាយទាំងខឹងស្ទើរចង់សុីសាច់គេទៅហើយ
« ថេយ៉ុង..លោកមានសុជីវធម៍ដែលទេ? បានមកនិយាយឡែតៗដែលនេះ ?? »
« សុជីវធម៍? ចុះអាម្នាក់ដែលចាប់អូនវាមានសុជីវធម៍ប៉ុណ្ណាទៅបានមកចាប់ដៃប្រពន្ធគេកណ្ដាលនៅផ្សារហ្នឹក ?? »
« ជេននី នេះប្ដីអូនហេរ៎.. ហាស ហា គួរអោយអស់សំណើចណាស់ » ជីវ៉ុននិយាយចំអកទៅកាន់ថេយ៉ុង
« គេហ៊ាននិយាយមើលងាយយើងផងហេរ៎ នេះនែ » ដឹបៗថេយ៉ុងចាប់វាយជីវ៉ុនទាំងអារម្មណ៍ខឹង
« ថេយ៉ុងឈប់..ឈប់ភ្លាម..ខ្ញុំប្រាប់អោយឈប់ »ជេននីស្រែកទៅកាន់ថេយ៉ុង ហើយនាងក៏ទៅជួយលើកជីវ៉ុនធ្វើឲថេយ៉ុងខឹងលើសដើម
« ជេននី..នេះអូនកំពុងតែធ្វើអីនឹង នេះបងឈរនៅពីរមុខអូនហេតុអីអូនហ៊ានធ្វើបែបនេះ?? » គេនិយាយទាំងហួសចិត្ត
« ល្មមឈប់ឆ្កួតហើយ ថេ លោកឯងថេល្មមៗបានហើយ
ជីវ៉ុនលោកឈឺខ្លាំងអត់ !! »
« អូ..ខ្ញុំមិនអីទេ ជេន អូរ.. » និយាយដោយងើកមើលមុខ
ថេយ៉ុងដោយលួចសើចតិចៗ
« ថេយ៉ុង លោកទៅផ្ទះមុនទៅ ខ្ញុំត្រូវជូនជីវ៉ុនទៅផ្ទះ »
« ទេ..បងមិនព្រម អូនត្រូវតែទៅវិញជាមួយបង »
« ខ្ញុំប្រាប់ថាអោយទៅ មិនលឺទេហេស៎?? » ជេននីស្រែកគំហកដាក់ថេយ៉ុងធ្វើមនុស្សដែលដើរនៅផ្សារទំនើបងាកមើលពួកគេ
« បងមិននឹកស្មានថាអូនហ៊ានធ្វើដល់ថ្នាក់នេះទេជេន » និយាយរួចក៏ដើរចេញទាំអាម៉ាស
ចាំមើលភាគបន្ដណា😭🌷
