Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
────୨ৎ────
"Yağmurun altında olan insanlar biçimsizdiler Şimdi sen olsan ortalık şenlenecekti Sanki birden bire ışıklar yanacaktı Oysa ben içimdeki kandili söndürecektim"
☆
"Cüneyd... Efendi, burada mısınız?"
Feyza'nın kurduğu cümle ile birlikte Zeynep, kaşlarını çatıp Cüneyd'e döndü. Neden buradaydı? Sonuçta kütüphane Cüneyd'in özel alanıydı, kolay kolay kimse girmezdi. Hele ki destursuz girmek, ya cesaret isterdi, ya da Cüneyd'in kalbini. Tam 'onun burada ne işi var?' diye soracakken Cüneyd işaret parmağını dudaklarına götürmüş, Zeynep'e sessin olması gerektiğini hatırlattı. Zeynep aklına takılan soruların hepsini yutmak zorunda kaldı. Fakat bunun yarını da vardı. İlla ki bir açıklama duyacaktı sevdiğinden.
Zeynep'e dönüp gözleri ile olduğu yerde kalmasını ima ettikten sonra, ellerini arkada birleştirerek sesin geldiği tarafa doğru yürümeye başladı.
Cüneyd, Feyza görüş açısına girdikten sonra kaşlarını çattı. Feyza bu saatte, buraya niçin gelme gereği duyardı ki? Aralarında belirli bir mesafe olacak şekilde karşısına geçti kuzeninin. Saniyelik olarak gözlerini Feyza ile buluşturarak kaşlarını çattı.
Zeynep ise merağına yenik düşmüş, rafların arasından gizlice ikiliyi izliyordu. Feyza'nın Cüneyd'e karşı olan hislerinin farkındaydı. Fakat Cüneyd bunu anlamış mıydı, bilmiyordu.
Feyza saniyelik göz temasından dolayı yanakları kızarırken elindeki tesbihleri masaya koydu. Masaya doğru eğilirken Cüneyd ile göz göze gelebilmek için efendiye bakmış, lakin geri dönüş alamamıştı.
Derin bir nefes alıp eski yerine geçmek yerine Cüneyd'in daha yakınına adımladı.
Cüneyd, bu yakınlıktan rahatsız oldu. Adımlarını geriye doğru atarken, "Buraya gelmenizin sebebi nedir, Feyza Hanım. İkinci kere soruyorum, ilkinde sualime cevap vermediniz malum." diyerek kuzenine çıkıştı.
Zeynep ise Feyza'nın bu gereksiz yakınlığına sinirlenmiş, stresini giderebilmek için eteğinin ucuyla oynuyordu. Bu kadarı gerçekten fazlaydı onun için.
Cüneyd, Feyza'ya olabildiğincemesafeli yaklaşırken, Feyza bir o kadar yakınlaşıyordu. Bunu fark edememek için ya kör ya da fazla iyi niyetli olmak gerekirdi. En kısa zamanda bu konuyu Cüneyd'e açmayı ve rahatsızlığını dile getirmeyi hafızasına not etti, Zeynep.
