Felix, inat ederek mangalın başına geçmesinin birinci dakikası dolmadan bağırmıştı.
Hepimiz ona kahkaha atarken minho yardıma gitmişti, ben ise chan'ın karşısında oturmuş içkimi yudumluyordum.
Gergin hissetmemek için kıvranırken, kendime sürekli arkadaşım olduğunu hatırlatıp sabit olmaya çalışıyordum aksi takdirde ellerim titremeyi kesmeyecekti.
"Birileri gidip içeceklerin devamını getirsin."
Changbin eti yerken aynı zamanda söylenmesiyle sakinleşmek için fırsat sanıp ayağa kalkarken Chan'da ayağa kalkmıştı.
"Seungmin'le gidip geliriz."
Chan karşımdan kalkıp yanıma doğru gelirken çocuklara yönelik konuşmuştu. Ben heriften kaçmak için çabalarken adam benden ayrılmıyordu.
Omuzuma elini koyduğunda önden yürümem için bakış atarken hafifçe gülümseyerek yürümüştüm. Tanrım sakin kalmam gerekiyordu.
Kalbim depar atmamalıydı, ellerim terlememeliydi.
Mutfağa geldiğimizde dolaba yönelip biraları almıştım. Fazladan olanları chan'ın eline verirken hepsini almış kapağını kapatmıştım.
Konuşmadan gitmek için hızlanırken belimi kavrayan elle nefesim kesilmişti. Arkamda hissettiğim bedenle gerilirken sırtıma değen göğüsle dua etmeye başlamıştım.
"Benden kaçıyorsun seungmin.. farkındayım."
Gülmeye çalışarak chan'a döneceğim Esnada eli daha da sertleşip beni kendine bastırdığında hıçkırmıştım. Utandığımı anlayacak diye korkarken omuzuma çenesini dayamıştı.
"Sebebini bilmiyorum ama nedenini öğreneceğim güzelim. Zorla güzellik olsa bile."
Elimdeki biralar kayıp gidecekti gerçekten ya da bayılacaktım. İçten içe kendimi yerken sesli bir şekilde gülümseyip başımı omuzuna yatırmış gözleriyle karşılaşmıştım.
Belki de kendimi zora sokacak, üzecek ya da yıpratacak bi şey yapmış olsam da umursamadan dudaklarımı chan'ın dudaklarına bastırmıştım. Gözlerim hafifçe kapandığında çok geçmeden bir kaç saniye sonra geri çekilmiştim.
Bana dakikalar öncesine kıyasen daha yumuşak gözlerle bakan chan yanaklarıma öpücük kondururken oldukça tatlıydı işte.
Bir arkadaş edasıyla öpüyordu beni, ben ise hayaller kurup her gece onun adını inleyerek kendimi beceriyordum.
Zavallıca olan buydu işte.
Gözleri gözlerime dalarken jisung'un sesini duymamızla ayrılmıştık birbirimizden.
"Lan nerede- oha sikişiyor muydunuz? Tamam durun gidiyorum, bozulmayın."
Bir söylememize izin vermeden koşarak giden jisung'la hiç chan'a bakmadan elimdeki biralarla peşinden gitmiştim.
Chan'ı arkamda bırakırken oldukça hafiflemiş hissediyordum, belki de denemeliydim bir arkadaş olmayı.
