Residence (GxG) [Hanzeh]

My Teacher/8

2 hafta sonra;

Hande'den;

Tam iki haftadır ne ben Zehra Hocaya konuştum ne de o bir mesaj attı. Derslerinde aktifliği bir köşeye bırakıp arka sıraya geçiyordum. Annem son günlerde eve pek gelmiyordu. Arkadaşlar edindim diyordu bende eğlensin mutlu olsun diye birşey demiyorum.Saliha ile bu aralar fazla samimiyim herkes bir anda benden uzaklaştı gibi ama o aksine bana yakın bu aralar. Babam zaten eve bile gelmez yılda üç beş defa geliyor. Nerde kalıyor ne yiyor kimlerle takılıyor hiç bilmiyorum. O geceden sonra aramız açıldı işte. Bugün okula gitmedim. Halsiz gibiyim. Salihanın ısrarıyla beraber lunaparka gidecez. Saat öğlen 4 annem hala eve gelmedi. Ona Bugün eve geç geleceğimi yazıp kıyafetlerimi giyindim.

İyiydi işte akşama doğru hava bozar diye sweet eşofman giymiştim. Güzel bir gün geçiririz en azından Moralim düzelir fena mı olur? Zilin çalmasıyla irkildim

Saliha gelmişti herhalde diye direkt kapıyı açtım. "Ooo bu ne şıklık Salişim" gülümsedi mini elbise giymişti.

Lunaparka gitmek için fazla gibiydi ama sorgulamadım. Hızla beni çekiştirince çıktım evden. "Önce sinema sonra lunapark tamam mı" cevabımı beklemeden bir arabanın önünde durdu. "Benim ehliyetim yok sen kullanacaksın bu benim sarı civciv" eskileri yansıtan şeyleri severdi Saliha.

Peki diyerek önden onu geçirdim. Kendim de sürücü koltuğuna oturdum. "Evett yolculuk başlasın"

                       Akşam 8

Lunaparktan yeni dönmüstük Salihayla vedalaşırken birinin bizi izlediğini hissettim. Ne oluyordu ya lunaparkta da böyle hissetmiştim. Annemin evde olmadığını farkedince telefonumla arayayım dedim ancak telefonum salihanın aracında kalmıştı.  Evden çıkacakken sehpanın üstündeki zarfı farkettim. 'Kızım biriciğim Hande'me' annem bana mektup mu yazmıştı. Kim bilir ne yazmıştı? Merakla zarfı çekiştirip açtım içinden iki tane fotoğraf düştü ve bir de kağıt pekala işler sarpa sarıyor...

Önce fotoğraflara baktım birinde ben annem abim babam varız. Çok küçüğüm iki üç yaşında falan. Diğer fotoğrafta babam tanımadığım bir kadın var elinde bir bebek. Bizim fotoğraf eski ama diğeri yeni çekilmiş gibi köşedeki tarihlere baktım. Bizim fotoğraf 2011 'e ait diğeri ise 2023'e ait.

Anlam veremediğim için kağıdı açtım.

Annesinin kuzusuna;

"-Handem balım canım kızım senden bunca zaman sakladıklarım gün yüzüne çıkıyor yavrum. Baban beni sana bunları anlatmakla tehdit ediyor haftalardır. Ben yapamıyorum kız çok yoruldum. Sanma ki seni terk ediyorum sadece biraz dinlenmek istiyorum. Şimdi sana baştan sona herşeyi anlatacam kızım. Eğer geri gelmemi istersen bana yazman yeterli. Yeter ki sen iste kuzum ben gelirim.

Hep sorardın anne abim benden niye 9 yıl büyük diye çünkü kuzum baban abin doğar doğmaz beni aldattı. Fotoğrafta gördüğün o kadın da evliyim o zaman onunla aldattı. Abin için affettim yıllar sonra tekrar birleştik anneannen yapma dedi dinlemedim. Sen doğdun iyi ki doğdun. Sen 8 yaşındayken malum olayın olma sebebi bu yavrum baban. O Fotoğrafta gördüğün kadınla ilişkisi meğer bitmemiş o kadının eşi senin öğretmenin Kemal kızım. 

Seni istismar eden adam o. Babandan intikam almak için yapmış. Baban pişman olacağına yıllarca beni suçladı. Kıza sahip çıkamadın diye seni kirlenmiş olarak görmeye başladı. Dayanamadım iki yıl önce boşandım. Senin haberin bile olmadı kızım. Baban şuan o kadınla evli ve bir kızları oldu. O kadının da adı Handan yavrum. Baban o yüzden sana hep Handanım derdi bir tek ben demezdim. Seni hep sevdim yavrum ama senden bunları sakladım. Deden babanın babası mirası sana bırakmış baban sana bunun için yanaşmaya çalışacak inanma kızım sakın inanma. Mirası almak için yapacak. Bilmen gerek bu kadının 20'li yaşlarda bir kızı var belki onu kullanır hiç bilmiyorum. Ama tedbirli ol kızım kendine ben gelene dek dikkat et seni çok seviyorum. Ocakta sarma var yavrum ye lütfen.

Annen-"

Yazardan;

Hande okuduklarını sindirememiş elindeki mektuba bakakalmıştı. Gözünün seyirdiğini hissedince elleri titredi bu sefer tekrar atak geliyordu. Elindeki kağıtları sıkıca elinde buruşturdu. Sakin  kalmaya çalışarak içinden saymaya başladı ama sakinleşemedi. Aklına o anlar geldi. Öğretmenin onu istismar ettiği anlar. Etrafta ne var ne yok yıkmaya başladı sinirle. Evden balkona giden cam kapıyı eline aldığı sandalyeyle vurarak kırdı. "Şeker dedi vericem dedi. Depo depooo ben yemem ben sevmem şeker. Ben sevmem şeker ben sevmem ben sevmem. Kirli değilim ben kirli değilim ben!"

Çok geçmeden Saliha geri dönmüştü telefonu vermek için bağırışlardan dolayı hemen simgenin evinin kapısını çaldı. "Hacer abla Simge çabuk acele edin Hande kriz geçiriyor" Simge önden kapıyı tıklatı içeriden tek gelen ses Handenin çığlıklarıydı. Saliha ve Hacer bahçe kapısına koştular. Simge de peşlerinden ambulansı aradı hemen. "Istanbul Beşiktaş Sevdalılar Sitesi sol girişten ilk ev acil lütfen kendine zarar vericek" kırık cam parçalarından içeri girdiklerinde Hande elinde kağıtları sıkı sıkı tutmuş yumruk olan ellerini evin her tarafına geçiriyordu. "Şeker sevmem şeker sevmem ben istemiyorum Git istemiyorum!" Hacer Hanım Dayanamayıp ağlarken Saliha kapıdaki sağlık ekiplerini içeri aldı. Handeyi iki kolundan zorla tutup sakinleştirici yaptılar sedyeyle ambulans aracına yerleştirdiler. Hala fısıldıyordu Hande "kirli değilim şeker sevmem git yaklaşma git" bilinci yerinde olmasa da elleri kitlenmişti ısrarla açmıyordu ellerini.