Residence (GxG) [Hanzeh]

My Teacher/2

Evett ilk bölümden samimiyetin kokusu geldi sanırım

Hande kombin

Zehra kombin

Hande'den;

İlk dersin bitimine on dakika kalmıştı. Açıkçası bir şey işlememişti Zehra Hoca. Ben sadece onu izliyordum o ise sınıfa bu derslik başının ağrıdığını söyleyerek benimle sohbete başlamıştı. Bana fazla soru sorulması normalde benim hoşuma gitmezdi ama nedense Zehra hocanın soruları hoşuma gitmişti. "Hımm demek voleybol... okulun spor takımındaydın değilmi? Dürüst olmam gerekirse bunu anlamıştım zaten bir kıza göre fazlasıyla uzunsun geniş omuzların yani kısacası sportif biri olduğun belli" cümlenin ortalarına doğru beni süzüp yutkunmuştu. 

Hoş biriydi üstündekiler de epey hoş görünüyordu açıkçası. Telefonu çantası son modeldi. Zengin biriydi anlaşılan ama pek ilgilenemedim bu özelliğiyle. Tenefüş zili çaldığında bakışmalarımız bölünmüştü. İlk defa teneffüs ziline sövdüm galiba. "Yani genelde belli oluyor zaten sporl ilgilendiğim ...." Gülümsedim zil çaldığı için herkes dağılmıştı. Deren yanıma gelip elini omzuma koydu. "Müdür seni çağırıyor raporun falan varsa getir kendinle " gülümseyip başımla onayladım. "Hocam raporumu verip gelirim hemen" Deren önden giderken Zehra hoca beni durdurdu ayaklanınca. "İşin uzarsa acele etme diğer teneffüste gelirsin." Başımla onaylayıp gülümsedim. Ben sınıftan çıkarken melissa Zehra hocaya doğru gidiyordu. 

Bu kızı hiç sevmezdim ben onun ilgisine karşılık vermedim diye herkese abim için övündüğümü egoist olduğumu, müdür babamın arkadaşı diye rahat davrandığımı, her davranışımın üstünün örtüldüğünü ve daha fazlaını uydurarak yalan söylüyordu umarım Zehra hocayı bana karşı doldurmaz. Müdürün odasın gelince sakince kapıyı tıkladım. "Sezer hocam girebilir miyim" gülümsedi. "Gel Balkızım gel bak kim gelmiş" Ben rapor için çağırdı sanırken karşımda dedemi görmemle ufak bir çığlık attım. "Dedee sen gelmişsin hani bu yıl trabzondaydın anneanem nerde o niye gelmedi?" Koşarak hızla sarıldım ona raporu da masaya bıraktım.

Kapının önünde öğrenciler birikmişti benim çığlığımla. Tam o sırada kolumdan çekildim her tarafımı kontrol etmeye başladı. "İyi misin birşey mi oldu" başımı iki yana salladım. "Üzgünüm uzun süredir dedemi görmüyorum da ziyarete gelmiş bir anlık heyecanla bağırmışım farketmeden" oh şükür diyerek elini kalbine koyup sakinleşmeyi bekledi. Neden bu kadar endişelenmişti bilmiyorum ama kesinlikle hoşuma gitmişti. "Şey pardon Sezer bey ben öğrencimin çığlığını duyunca endişe ettim. Sizde hoşgelmişsiniz Mehmet bey" dedemin adını bilmesine mi şaşırsam bana karşı tutumuna mi bilememiştim. Gülümsediğim sırada dedem ve Sezer abiye selam verip dışarı çıktı. Sezer abi gülümsedi. "Kardeşim gibidir Zehra iyi anlaşmanıza sevindim" Gülümsedim sebepsizce kızardığımı hissediyordum. Dedem gülümseyip alnımı öptü."aniden geldik kızım geri gidicem maalesef nineni evde tek bıraktım zaten içim rahat değil daha sonra tekrar gelirim söz. Hem bu hocanın ilgisini de sevdim keşke tüm hocalar böyle olsa" tekrar Gülümsedim. 

Çok geçmeden sınıfa gittim. Sınıfta belli bir takıldığım kişiler vardı. Deren Ada, Nergis, Cemil, Hakan ve Mete. Teneffüsteydik henüz Zehra Hocanın odasını bilemediğim için öğretmenler odasına ilerledim. Zehra hoca , sarışın mavi gözlü bir hocayla konuşuyordu. Galiba bu yeni gelen kimya hocası Cansu'ydu. "Şey bölüyorum ama Zehra Hocam bana seviye testinden verecektiniz" Cansu hocayla olan sohbetini yarıda kesip yanıma geldi. "Tabi tatlım lojmandaki odam üst katta 317 numara sen oraya geç ben geliyorum hemen" başımla onayladığım gibi üst kata doğru gittim. Bana tatlım demişti canım da diyor. Aman dedim kendi kendime tüm öğrencilere diyordur. Acaba melissaya da diyormudur? Demesin niye diyor ki bana dese yetmiyor mu sanki!

Sinirimden olsa gerek hızla gelmiştim kapının önündeyim şuan kapıyı açar açmaz karanlık olduğunu farkedip telefonumun fenerini açtım odanın ışığını bir türlü bulamamıştım. Odada dikkatle oturacak bir yer ararken şarjım bitti. Sakın olmalıyım kapı kapandı sıktır! Hava çarpmış olmalı sakinleşmek için kendi kendime mırıldandım. "Sakin ol Hande baban var senin o korur seni ama şuan burda değil karanlık çok karanlık..." ağlamamak için kendimi tuttum pekala kapıyı açabilirsem eğer oda aydınlanır. Keşke strafor perdeleri açsaydım girer girmez ışık girerdi içeri ama bende nerde o akıl! Yavaşça geldiğim yöne yürümeye başladığım sırada kapı açıldı. Kapıyla çarpıştım 'ahh' yere kapaklandım sanırım."handee iyimisin" anında lambası açıldı odanın. "Iyimisin çok özür dilerim elini çek bakayım lütfen siktir kan var" Hemen masanın üstünden bana peçete verip koluma girip beni kaldırdı. "Çok üzgünüm gerçekten iyi misin Hande" başımla onaylayan mırıldanarak çıkarttım. Revire inerken Saliha beni görüp çığlık attı. "Hande aman allahim iyimisin bebeğim" sesi oldukça endişeliydi. Diğer koluma girmişti. Zehra hocanın bana endişeli bakışları şimdi sert bir şekilde Salihaya çevrilmişti. 

Revire iner inmez hemşire benle ilgilenmeye başladı. "Burnunda kırık yok sadece ni bir darbe aldığın için kan akmış sıkıntı yok başını ey yere doğru şununla presle lütfen başına da şu buzu tut evet aynen öyle" dediklerini bir bir uyguladım. O sırada zil çalmış Saliha bana sarılıp bir sonraki ders geleceğini söyleyip hızla oradan uzaklaşmıştı yanında olmadığım 2 dakika içerisinde ne olduysa artık oldukça korkmuş benziyordu. Zehra hoca yanıma gelip tekrar özürler dileyip kaşıma buz tutmaya başladı. "Bugünlük eve git sen testini de ben Deren'le gönderdim zaten çantana koydu. Dinlen sen bugünlük tekrar özür dilerim birtanem" bana sürekli böyle sözler kullanması çok hoşuma gidiyordu açıkçası. 

"Hocam sıkıntı değil lütfen kendinizi daha fazla üzmeyin ben iyiyim kötü olursam öğlen arası eve dönerim gerçekten artık endişe etmeyin ders rehberlik zaten"

Elini çenesine koyup düşündü biraz "Peki sen nasıl istersen ama kötü olursan bana söyle lütfen"