-၂-
အပြင်ဘက်တွင် လုံးဝမှောင်သွားပြီဖြစ်ပြီး စွန့်ပစ်ခံစံအိမ်ကြီးက လောကအတွင်းမှ ပျောက်ကွယ်နေပါသည့်အလား။ သူရူးအမျိုးသား၏ ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်း ရယ်သံများက ခြံဝင်း၏မသိနိုင်သောအရပ်ဆီမှ ထွက်ပေါ်လာနေပြီး ကားလိပ်မချလိုက်ချင်ပါသည့် ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုများ၏ ခိုင်မာသောနိဂုံးတစ်ရပ်အား ဖော်ပြနေသည့်နှယ်ဖြစ်ချေသည်။ ဟောင်းနွမ်းသွားပြီဖြစ်သည့် ဂုဏ်ကျက်သရေခမ်းနားတင့်တယ်ခဲ့မှုများနှင့် သစ္စာရှိသောချစ်ခြင်းမေတ္တာများက မီးနှင့်အတူ ပါသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ထာဝရတည်ရှိနေသည်ဟု ဆိုနိုင်သည့်အရာများမှာ ရစ်ပတ်နွယ်နေကြသည့် နွယ်ပင်များ၊ မြက်ပင်များနှင့် ကျိုးပဲ့ပျက်စီးနေကြသည့် နံရံများ၊ အပျက်အစီးများသာ ဖြစ်ကြပေတော့၏။ အချိန်စက်ယန္တရားကပင် အင်အားကြီးလွန်းသည်လား သို့တည်းမဟုတ် ဘဝကြီးကပင် မမြင်နိုင်၊ မသိနိုင်၊ မခန့်မှန်းနိုင်ပါသည့်အရာများပေလော။ သို့မဟုတ် ရှေးလူကြီးများပြောကြသကဲ့သို့ *'လူတွေရဲ့နှလုံးသားက အကြောင်းအရင်းမရှိ လှိုင်းထနိုင်ပါသည့် ရေပြင်လောက်ပင် ကောင်းမွန်မနေခဲ့ပါ' ဆိုသည်များလော။ (*T.N/လူတွေရဲ့ နှလုံးသားက လှိုင်းထန်တဲ့ရေပြင်ထက် ပိုကြောက်ဖို့ကောင်းပါတယ်ဆိုတဲ့ ကဗျာစာသားကောက်နုတ်ချက်ဖြစ်ပါတယ်။)
"အန်းကျီချိုးက သူ့အနေနဲ့ သခင်မလေးရဲ့ ဖြားယောင်းမှုကိုလက်ခံပြီး ချုံရှင်းနဲ့ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်မလား၊ ဒါမှမဟုတ် သူ့ရဲ့ဘဝ အသက်ချမ်းသာရာရဖို့ ထွက်ပြေးဖို့ ရွေးရတော့မလားဆိုတာကို ရွေးချယ်ရတော့မယ်ဆိုတာ သိလာတယ်။"
"ဒါဆို သူ သခင်မလေးရဲ့ဖြားယောင်းမှုကို လက်ခံခဲ့လား။ ဒါမှမဟုတ် ထွက်ပြေးသွားခဲ့တာလား။"
လောင်စွမ်း(န်)က နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်သည်။ သူ့မျက်နှာပေါ်မှ အရေပြားတွန့်များက အတိတ်မှထက်မြက်မှု၊ မှောင်မိုက်မှုများကို မှတ်တမ်းတင်ထားပါသည့်အလား။ မည်သို့သော အသိပညာအတတ်ပညာနှင့် ထူးမခြားနားဂရုမထားမှုတို့ဖြင့် အတိတ်ကဒဏ်ရာဟောင်းများအား တည်ငြိမ်စွာ ပြန်ဆွဲဖွင့်နိုင်ပါမည်နည်း။ လူအိုကြီးမှာ ဂုဏ်သရေရှိသောရုပ်သွင်မှ ခြေတစ်လှမ်းအပြင်ထွက်နေပြီးသား ဖြစ်ချေသည်။ "အန်းကျီချိုးရဲ့ စိတ်ထားအရဆိုရင်တော့ ထွက်ပြေးတာက သဘာဝကျတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ သူ တစ်ခါထွက်ပြေးလိုက်ပြီဆိုတာနဲ့ သူ့ရဲ့အရင်ကပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ အဆင့်အတန်းဂုဏ်သိက္ခာ၊ အောင်မြင်မှုတွေက ပျက်စီးသွားပြီပဲ။ သူက ငယ်ရွယ်သေးပြီး ငါ့လိုလူအိုကြီးမဟုတ်ဘူးလေ။ အဲ့လိုအရာတွေကိုလက်လျော့လိုက်ဖို့ သူ့ကိုသွားပြောရင် နည်းနည်းတော့ အကျိုးအကြောင်းမသင့်ရာ ကျပေမပေါ့။"
