18. Bölüm

69 8 21
                                    

Maria'dan

Ellerim ayaklarım titriyordu. Ben şizofren olacak gibi hissediyordum. İçten içe biliyordum bir bebeğim olduğunu ama baji yok demişti seni manipüle ettim demişti. Ben napacaktım şimdi benim bir bebeğim olmayacaktı... Bir çığlık kopardım elime ne geçtiyse ordan oraya fırlatıyordum sinirlerim ve içimdeki boşluktan başka hiç bir şey hissetmiyordum.

Birisinin belimi sarmaladığını hissettim. Arkamı döndüğümde hanmayı beklemiyordum. Kaşlarını çatmış sinirli bir şekilde bana bakıyordu Kisaki ise elleriyle başını ovuyordu.
Hızlıca bacağına bir tekme atıp ayrıldım bu sırada belinden silahı da aldım.

Ben artık bu dünyada bulunmak istemiyordum aldığım nefes vücuduma ağır geliyordu. Silahı başıma dayadım ikiside olduğu yerde kalakaldı.

"Maria, bak saçmalama" dedi Hanma.

"Ben artık dayanamıyorum, bu hayatı yaşamak istemiyorum ben" titreyerek ve dağılmış bir şekilde konuştuğumu biliyordum. "elleme öldürsün kendini" dedi Kisaki

"Haklısın yaşasamda artık bir ruhtan farkım olmayacak.." istemeden ağlamaya başladım "aptallık yapma Baji nin iki lafı yüzünden kendinden vazgeçemezsin bak şimdi seni bırkıcaz bundan sonra bir işimize yaramazsın kendine yeni bir iş bulur hayatına devam edersin olur mu"

"BEN ARTIK YAŞAMAK İSTEMİYORUM"

Hayatın saçmalığına bak kötü bir mafya tarafından yaşatılmaya, iyi bir mafya tarafından öldürülmeye çalışılıyordum.

Gözlerimi kapattım benden bu kadardı tetiği çektiğim an bileğimde bir acı hissettim ve silah yere düştü hanma bileğime yumruk atıp silahı düşürtmüştü.

"Cidden bir kaçıkla uğraşmak istemiyorum çıkart onu evden" Kisaki nin sözleri artık gidebileceğimi söylüyordu. Bajiyi sinirlendirememek onu sinirlendirmiş olmalıydı.

Hanma kollarımdan tutup beni kaldırdı. Sonra beni çekiştirerek merdivenlerden aşağı indirdi kapının önüne geldiğimizde her şeyin bittiğini anladım ama gidip intihar etmeyi düşünüyordum beni salmaları sadece ölümümü geciktirirdi.

"Git artık özgürsün bir daha da böyle işlere bulaşma" hanma sadece bir kaç saatlik özgürlüğümü kutlamamı istiyordu. Bişe demedim o da demedi ardından yüzüme malikane nin kapıları kapatıldı.

Arkamı döndüğüm de soğuk bir kış gününde karlar yağarken sadece bir sweat ve eşofman ile olduğumu farkettim. Saatlerce yürüdüm gidecek bir yer aradım en azından bir süreliğine intikamımı alana kadar belkide intihar etmemeliydim.

Bu yüzden saatlerce yürümeye devam ettim. Akşam olmaya başlamıştı vucüdum ise donmaya... Soğuk yüzlerce iğne gibi batıyordu tenime. Bir bankta kıvranmış açlığında verdiği hisle bayılmamaya çalışıyordum.

Gözlerim yavaşça kapanmaya başladı belkide ölecektim. Taki beynimin içinde olduğunu düşündüğüm bir ses duyana kadar.

"buldum seni"

Özür dilerim bölüm yazmak istemiyorum ama saat başına YENİ BÖLÜM yazdığınız için yazdım iki parttan oluşur bu bölüm dün akşamki olaydan sonra hevesim kaçtı neyse iyi okumalarrr

Hamile (Mafya Baji x Reader) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin