බෝගම්බර කදුළු ... ( yizhan story ) ( COMPLETED STORY )

බෝගම්බර කදුළු - සමාප්තිය

පෙර කොටස 🌼

" මගෙ රත්තරං ට දැන් සනීපයි මැණික ..." අයියා කිව්වේ අඩන ගමන් ජීවිතේට මන් අයියා මෙහෙම අඩනවා දැකලා තිබුණේ නෑ .

" අපිට දැන් නිදහසේ ජීවත් වෙන්න පුළුවන් මහී ..."

මතුසම්බන්දයි 🌼

අද කොටස 🌼🍂

" එහෙමද ..අයියේ ...අපි නිදහස් ද ...? " මං අයියගේ ඔලුව මගෙ උකුලේ තියන් අතගාන ගමන් ඇහුවා .

" ඔව් රත්තරං ..ඔව් ..." අයියගේ උරිස් ගැස්සෙනවා ..
මගෙ අයියා තාමත් අඩනවා

" අ ...යියේ දැ ..දැන් ඇ..ති .." මන් මොනා කිව්වත් එයා තාම අඩනවා ...
දුක ඇති ..
උකුලේ තිබුණු ඔලුව අතගාන ගමන් හිටපු මන් අයියගෙ ..මූණ දෝතට අරන් සිපුමක් තිබ්බා ..

" දැන් ඇති ..මගෙ මහත්තයෝ ...! " ලාවට හිනාවක් තොල් අතරට ගත්තත් ..ආයෙමත් මාව එයාගෙ පපුවට තුරුල් කරගෙන කිවන්න ගත්තා .

" ඒත් මට දුකයි බන් මහී ...
මට ..මට වාවාන්නෑ ..මහී ..! ම.....ට ...උ ...බව හරි ..යට බ...ලන්නවත් බැරිවුණා ..නෙ ..
පු ...ළුවන්නම් සමාව දියන් ර...ත්තරං ..." වචන ගොත ගගහා කිව්වේ අඩන එක නවත්තන්න උත්සාහ කරන්න ඒත් ඇස් වල නම් කදුළු පහළට බේරිලා ගියේ නිමක් නෑ වගේ ..

" දැන් ඇති හරිද ..! " මන් කිව්වේ ඒ කම්මුල් පිහිදාන ගමන් ..පොඩ්ඩක් රැවුලත් වැවිලද මන්දා ..මට ඉබේම හිනා ගියා .

" මොකද හිනාවෙන්නේ ..?" යකෝ දැන් මේ ඩිංගකට කලින් අඩ අඩ හිටපු එකා නේද මේ ..පුදුම වෙස් පෙරළිල්ලක් නේ .

" ම්හු ..මුකුත් නෑ ...' මන් කිව්වේ එයා දිහා නොබලමයි ..මොකද මේ අහිංසක මහී ට ඒ ඇස් දිහා බලන් බොරු කියන්න බැ .

" අයියේ ....අම්මා එහෙම ..! '

" එයාලා ඉන්නවා මහී අයියා එක්ක ..."

" මගේ අයියේ , අයේෂ් අයියට මොකද ..?" මන් ඇහුවේ .මන් දන්නවා තමන් ආදරේ කරන කෙනෙක් ව තමන්ව දාලා යනවා කියන හැගීමම හිතක් කොච්චර පාරනවද කියන්න ...
මන් ඒක අත්දැකීමෙන්ම අත් විදපු කෙනෙක් .වගීෂ අයියා මෙහෙ ගෙදර නාපු මාස ගාණට මන් මැරි මැරි ඉපදුනා ..හීනෙන් බයවුණා ...
එහෙව් එකේ ආයේෂ් අයියට කොහොම දුකක් ඇත්ද ? කියලා මට අමුතුවෙන් හිතන්න දෙයක් තිබුණේ නැ ..දැන් අහිංසා කොහොම වුණත් ඒ ආයේෂ් ගේ ආදරේ මීට අවුරුදු ගාණකට කලින් ..., අයේෂ් ගේ කසාද ගෑණි ...,අයේෂ් ගේ ඉපදෙන්න හිටපු දරුවගේ අම්මා ..,
මේ කියන චරිත තුනම අයේෂ් ගේ ජීවිතේ තිබුණේ අහිංසා කියන කෙල්ල නිසා ..ඒ කෙල්ලව තමන්ගෙම අම්මයි අප්පච්චීයි මරලා කියලා දැන ගත්තම ..අයේෂ් අයියා ට මොනා හිතුනද කියන්න මට හිතාගන්නවත් බෑ ...ඒ හිත ඔය දේවල් කොහොම දරාගත්තද කියන්න දන්නවා ඇත්තේ ඒ හිතයි !උඩ ඉන්න දෙවියොයි විතරයි !
ඇත්තටම කසාද ජීවිතේ දි කෙනෙක් අනිවාර්යයෙන් ම පුරුදු වෙන්න ඕන දරාගන්න ...මන් කියන්නෙ හැමදේම වෙනකන් බකන් නිලන් ඉන්න කියලා නෙවෙයි ...ජීවිතේ සමහර තැන් එනවා ඒ තැන් උපේක්ෂා සහගතව දරාගන්න තරමට සැනසීමක් ..,හොද ප්‍රතිඵලයක් ලැබෙනවා .
හරියටම වගීෂ අයියා ඉවසුවා වගේ ...මම සමහර තැන් දරාගත්තා වගෙ ...මේ සමහර විට අපි දෙන්නාගේ ජීවිතේ වස්සාන සෘතුවේ ආරම්භය වෙන්නත් බැරි නෑ ..හැබැයි මහී ට ජීවිතේ වස්සානය කියලා කාලයක් ඕනිනෑ ...ගිනි කාෂ්ටක ග්‍රීස්ම ,ශීත මේ ඕන සෘතුවක් වගීෂ වීරසූරිය ඉන්නවා නම් මට වස්සානයක් ම විතරක් වෙයි ...ඒක මල් පිපෙන වස්සානයක් විතරක්ම වෙයි ...