Ben Ali. Şuan 22 yaşındayım. Kutu üreten bir şirkette masada satış elemanıyım. Hayatımı anlatmak gerekirse, herşey boş. Hiçbir vasıfım yok. Liseyi bitirince Üniversiteye gitmemeye karar verdim. Yıl 2048 ve Üniversite okuyup iş bulma oranı %2. Lise ise %1.2. Ben neden 4 yıl boş yere okuyayım ki.
İşim bitmişti. Binadan çıktım ve yine nefret ettiğim hayatımda, nefret ettiğim bişey olan sigaramı içtim. Sadece 10dk da 3 sigara bitirmiştim. Mentalim çok kötü idi. Maaşım asgari ücretin sadece %15 i kadardı. Eve geldim ve ne göreyim. 6 aydır kiramı ödeyemediğim için evden kovulmuşum. Bütün eşyalarım kapının dışındaydı. Eşya dediğim ise külüstür televisyon biraz mutfak eşyası ve dolabım. 2 tanede masam dışardaydı. Sanırım buz dolabımdaki bütün yiyecekleri çalmışlar. Sinirlendim ve ev sahibinin kapısına dayandım.
Kapıyı vura vura nerdeyse kırıyordum. Sonunda kapıya açtım ve aramızda 2dk lık bir diyalog geçti.
Beni neden evden kovdun?
"Bence çok belli oluyor Ali. 6 aydır kiranı ödemiyorsun. Elektirik faturanı ve diğer faturalarını ödemiyorsun. Senden iyi bissürü kiracı bulurum. Şimdi siktir git."
Sinirlendim. Gözüm dönmüştü. Adamı itekleyerek evine fırlattım. Bana saldırmaya çalışınca da o sinirle mutfaktan kasap bıçağını alıp adamı kestim. Heryerini doğradım. Tam cesedi alıp denize atacakken karısı gelip herşeyi gördü. Onuda öldürcektim ama kaçtı. Onu yakalayamadım. Kesin polise gidecekti. Öylede oldu. Cesedi doğradıktan sonra sandığa koydum. Çıkan bir ton kanı sildim ve cesedi alıp dışarı çıktım. Bide ne göreyim kapının önünda 8 araba yaklaşık 50 polis ve yarısı fbı ajanıydı.
Karakola götürüldüm. Mahkemeye çıktım ve tam 15 yıl hapis verdiler. Artık yapabilceğim bişey yoktu. Ömrümün 15 yılını hapiste geçiricektim. Buna asla ama asla katlanamayacaktım. Ama başka çarem yoktu. Hapishaneye götürüldüm. Orda bana mahkum kıyafeti verip odama yerleştirildim. Her gün aynı şey oluyordu. Kalkıyor, yemek yiyor, spor yapıyor, ve kalanında hücremde duruyordum. 1 yıl boyunca durduktan sonra bazı mahkumlar kaçıcaklarını söylediler. Bende onların arasına katıldım.
Mahkumlardan biri dışardan gizlice kazma getirdi. Yakalanmadan gece yarısı kaçmaya başladık. 4 kişiydik ve dördümüzde de kazma vardı. Başardık bi şekilde ve kaçtık. 1 hafta içinde herkes yakalandı. Tek ben kalmıştım.
Benimde yakalanmam an meselesiydi. Araştırdım ve yaklaşık 75 yıl hapis yeme olasılığım %99 idi. Kalan ömrümü hapiste geçirmicektim. Geçirmemeliydim. Kücükken dünyayı güzelleştirme hayalim vardı. Ama şimdi insanlar benim dünyayı kötüleştirdiğimi düşünüyorladı. Burama kadar gelmişti. Burda hikayem biticekti.
45 katlı bir gökdelenin çatısına çıktım. Atlıyacaktım. 1 saat içinde polis ekipleri ve 2 binden fazla insan toplanmıştı. Kendimi hazırlarken atlamaya baktım ki eğer atlarsam diye bişeyler getirmeye başladılar. Bende artık zamanın geldiğini anladığımda son konuşmamı yaptım.
"DEVLET YIKILSIN. ADELET OLMADIĞI Bİ YERDE DEVLET DE OLMAZ YAŞASIN ANARŞİZM!!"
Evet atladım. En son duyduğum şey ise insan çığlıkları ve çok fazla rüzgar sesi. Tam yere çakılcakken heryer siyahlaştı. Heryer siyahtı. Hep merak ettiğim şey olan ölümden sonra ne olacağını öğrenecektim. Sadece siyahlık mı vardı? Böyle bitemezdi! OLMAZ, dedim ve siyahlık gitti...
Öldüğüm yerdeydim. Yerde cesedim vardı. Ama heryer siyah beyazdı. Renk yoktu. Elimde bişey vardı. Bir kitap ve ismide "ölümden sonrası öğretici kitap" idi. Baya kalındı. 550 sayfa idi. Okumaya başladım. Yaklaşık 6 saat okuduktan sonra 200. Sayfada durdum. Baya şey öğrenmiştim. İnsanlsr benim cesedimi alıp götürmüşlerdi. Hemen yarında cenazem olucakmış. Kimse beni görmüyordu. Ayaklarım yoktu ve uçuyordum. Sizi kitabı özetlemek gerekirse;
Ben şuan ölümcü deninen bir varlıkmışım. Ölen insanlara deniliyormuş. Kitapta öldükten sonra "void" yani "boşluk" da dururmuşsun. Hayat şuan hız olarak 50x akıyormuş. Yani ben 6 saatdir ölüyüm ama Dünya'ya göre 300 saat geçmiş. He bu arada cenazem bitti ama kimse gelmedi. Çünkü benim ailem yok. Çocukken öldüler. Ben kitabı anlatmaya devam edem. Void denen yerden çıkmam için ölüm saati olarak 3 gün durmam lazımmış. Bunh nasıl anlayacağımı soracak olursanız kolumda bir saat var ve normal dünya saati gibi akıyor. 7. Saate girdim. 24. Saat de yanıma siyah bir varlık gelip beni kontrol edecekmiş. Burda o siyah varlığın nasıl birşey olduğu anlarılmamış. İnşallah korkunç bir şey değildir.
Öldükten sonra acıkmaz, uyumazmışım. Acı diye bir duygu da olmazmış. Ama diyer duygulaeım yerindeymiş. 48. Saate girince diğer ölen insanları görebilecekmişim. Gelelim en önemli konuya ;
72. Saate yani 3. Güne girince yanımdaki siyah şey bana soru sorcakmış. "Void de durmaya devam mı edeceksin, yoksa cennet veya cehenneme giremeye çalışmak içinki teste gidecekmişin." Şahsen hu soruyu uzun uzun düşündüm. Ve düşünürken bi anda yanımda çığlık sesi ile siyah bir şey canlandı. Kitaptaki şey galiba. Bu arada sadece bi kere konuştu. İsmi "Black Angel" mış. Biz ona kısaca Black diyelim.
Soruyu düşündüm taşındım ve karara vardım. Kitapta istediğiniz zaman cehennem veya cennet sınavını girebileceğim yazıyor. Sadece Black'e söylemem yetermiş. Ben Void de kalıcağımı söylicem ve kararım değişirse giderim. Hem böylesi daha mantıklı.
48. Saate girer girmez 1 çığlık sesi daha çıkardı Black. Bana bir numara verildi. Numaram 777 idi. Sonunda başkalarını görüyordum! Diyer ölümcülerle konuştum ve zamanı geçirdim. Anladığım kadarıyla 72. Saatten sonea serbest olucam ve istediğim yere gidebilecek, istediğim şeyi yapabilcektim.
Sonunda 72. Saat geldi. Herkesin Blackleri toplandı bulunduğumuz yerin ortasında. Birleştiler ve kocaman bir Black oluştu. Herkese aynı soruyu sordu.
VOİD DE Mİ DURACAKSINIZ, YOKSA CENNET VE CEHENNEM SINAVINA MI GİRECEKSİNİZ?
Önümde bilgisayar oyunlarındakş gibi iki seçenek çıktı ve ben void de kalmayı seçtim...
Devam edecek...
