Allah'a Emanet Ol...

Ben suçlu değilim.

O zaman ne olacaktı? Hemen Sadığı aradım ve devlet hastanesine gelmesini söyledim. Yarım saat içinde buraya gelmişti. Fakat Zeliha teyze saatlerdir içerideydi. Sadık olan biteni öğrenmek için yakama yapıştı ve sarsmaya başladı. Tam o sırada 3 saatin sonunda doktor yanımıza geldi 'çok zor bi ameliyat olduğunu ve ellerinden geleni yaptıklarını' söyledi. Neler oluyordu? Zeliha teyze ölemezdi. Sadık duvara yaslanmış her an bayılabilecek gibi ağlıyordu. Ben daha neler olduğunu anlayamadan hastane polisi yanıma geldi ve Zeliha teyzeyi benim getirdiğimi söyleyip olayla ilgili sorular sormaya başladı. Ona herşeyi anlattım ve ben gittiğimde yerde yattığını söyledim. Ama polisin bana inanmıyormuş gibi bir hâli vardı. Polis, arabamın önündeki çarpma izini ve üzerimde ki kan izlerini şüpheli bularak beni tutuklaması gerektiğini söyledi ve koluma kelepçeleri taktı. O an sadık'ın benim hakkımda ne düşündüğünü merak ederek ve tabiki böyle birşey olmadığını anlatan gözlerle Sadığa baktım. Bana böyle birşeyi nasıl yaptığımı sordu. Ona ne kadar benim yapmadığımı söylesem de Sadık ağlamaya devam ediyordu. Beni dinlemiyordu bile.