26.BÖLÜM

142 11 2
                                    


26.BÖLÜM
(BEN SENI SEVIYORDUM!)

Aradan 2 buçuk hafta geçmişti.Türkiye'ye nakil almak uzun sürmüştü.En iyi Tıp universitesine nakil aldıkmiş Arda abimin hastahanesinde staj görecektik.

İspanya'dan Türkiye'ye az önce gelmiştik.Uçak yeni inmişti.Bizi almaya Arda Abim ve Aras geliyordu.

Yekta'ya ne kadar ısrar etsemde bizde klamayi değil otelde kalmak istemişti.

Bu 2 bucuk hafta ben genelde yani cogunlukla Ayazla konusmustum.Baya iyi bi cocuktu komikti.

Onunlanda yakın zamanda buluşma planimız vardı.Ne zaman bilmiyordum ama vardi.

Biz uçumüz havalimanınin girişinde beklerken Arda abim ve Aras gozüktü.

Yanimıza gelirlerken Arda abim hızla beni kendine çekip sarılmıştı.

Omege.

Bende bi kolumu ona dolayip geri ben çekildim ilk.

Aras gelince onada sarıldım aynı şekilde.

Onlar sarilırken ben valizimi dondürüyordum.

"Hadi gidelim"Aras'ın dediği ile ilk önce buyuk valizimi aldım.Kucuk valizime uzanicagim sirada Aras aldı onu.

"Ben götürürüm"o hizla ilerlerken ben koskoca valizi zor zor çekiyorum çünkü ağırdı.

Taş yolda gitmek zordu.

Ben zar zor ilerlerken Arda geldi ve valizi elimden aldı.

"Yüru sen arabaya geç ben yerlestiririm bunu"Ben ilerleyip arka koltuga oturdugumda bir sure sonra hepsi teker teker bindi arabaya.

Açıkcasi annem ve babamı özlemiştim en çok.

Eve geldigimiz gibi ilk ben indim.

"Annemler arka bahçede"diyen Arda ile koşa koşa arka bahcenin kapısindan içeri girdim.

Çardakta oturuyorlardı.Ben içeri girince babam gördu beni.

Hızla gülumseyip ayağa kalktığında koşa koşa yanına gittim ve boynuna atladım.

"Kızim!"Beni belimden kavrayıp kaldırdi ve sıkica sarıldı.

"Baba"dedim kısik sesle.

"Evine yeniden hoşgeldin kızim"dedi saçlarimi öperken.Yavaşca beni yere bırakırken anneme döndüm.

"Anne"dedim ağlar gibi gidip hemen boynuna sokuldum.

Hızlıca sarip saclarimi okşadı."Annecim"sesi titremişti.

Uzun uzun sarilınca geri çekildim.Yüzumu elleri arasına aldı ve yanaklarimi öptü."Hoşgeldin kuzum"gülümsediğimde hemen yanındaki Varis abime döndüm.

Kendim yavaşca ilerledim ve kollarımı beline sardım.

"Abi"dedim titreyen sesimle.Şu an ağlayabilirdim ama hayır."Bebeğim"hızlıca sarıp sarmaladı beni.

GÜLCEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin