Mapusok Na Pagmamahalan

Kabanata 05

Kinabukasan ay hinarap ni Papa sina Kuya at Lolo sa hapagkainan, gusto ko sanang pigilin sya at sabihing isesekreto lang ang aming pagiibigan dahil mali talaga na ipaalam pa sa kanila lalo na at mag-ama kami. Sa sobrang tigas din ng ulo nya at muntik narin kami nagaway dahil lang doon.

Nanginginig ang binti ko sa ilalim ng lamesa, habang nagtataka naman ang dalawa dahil hindi sila sanay na ako ay matahimik. Kadalasan kasi ako pa ang nagsisimula ng usapin sa hapag, pero ngayon hindi ko alam ang gagawin dahil ngayon mismo kami magtatapat ni Papa na kalmado lang sa inuupuan.

"Pa, Nak. May gusto sana kaming sabihin ni Mimi." Paninimula ni Papa na ikina nerbyos konng todo.

Tumigil naman sila sa kakakain at tumngin ng pabalik balik sa aming dalawa ni Papa. "Tungkol naman saan?" Tanong ni Kuya.

"Pa, bak ipabukas nalang natin t—"

Naputol bigla ang sasabihin ko ng biglang inilapat ni Papa ang kamay nya sa kamay ko na nasa ibabaw ng lamesa at kitang kita nila Lolo at Kuya ang pagkapit kamay namin.

"Mahal ko si Mimi, ng higit pa sa pagiging ama." Doon na gusto lo lang na lamunin ako ng lupa sa kahihiyan, Oo alam ko na kahihiyan din ang ilagay ang sarili ko sa mismong ginawa ko pero ang malaman ng Kuya't Lolo ko ay masyadong naiiba.

"Anong ibig mong sabihin, Anak?" Tanong naman ni Lolo kay Papa.

"Mahal na mahal ko si Mimi, nang higit pa sa pagihing ama ko sa kanya. Kami na Pa, magkasintahan na kami ni Mimi."

Hindi na nakapagsalita ang dalawa, lumipas lang ang minuto na kahit isa sa amin ay walang inimik. Siguro nandidiri sila ngayon sa amin lalo na sa akin, ako kasi ang nagsimula ng lahat kaya ako ang dapat isisi sa pagtatapat ngayon ni Papa. Mahal ko sya at alam nya iyon, marahil di lang ako sangayon sa ideyang ito ni Papa.

Hanggang sa nagsialisan na ang lahat sa hapag at naiwan kami ni Papa na natutula sa hangin.

"Mahal, ayos lang yan. Ang mas importante ay nasabi na natin sa kanila ang dapat. Wala na akong paki kung pandidirian nila tayo, importante la sa akin, kaya wag kanang magsisip dyan ng kung ano. Bahala ka at papangit yang mukha mo pagnagkataon." Pabbibiro naman ni Papa at pinispisil ang pinsgi kong nasusumimangot.

"Paano, ikaw kasi eh. Masyado kang atat, kahapon lang tayo nagaminan tapos ito sinabi mo na sa kanila, eh parang may mangaagaw sa akin." Anas ko naman.

Tumayo sya at yumakap sa aking likuran. "Nagsisiguro lang ako, baka kung makuha ka na nang iba sa akin. Mahirap na." Saka nya ako hinahalik halikan ang leeg ko na syang nagpakiliti sa akin at itinawa ko naman.

"ahahahhhhaa....ahaahaaa.... Papa, ano ba? Nakakakiliti ka. Ahahahhhaa....." Hindi ko talaga mapigilang hindi tumawa.

"Tingnan mo, okay lang tayo diba? Magiging okay lang ang lahat, mahal ko. Mahal na mahal kita, ikaw lang ang importante sa akin. I love you!" Ngumunguso pa itong nakatitig sa akin. Humarap naman ako sa taong baliw na ito, napaka gwapo nya pala lalo pag nasa malapitan.

Wala akong magawa kundi ang halikan sya ng mabilis at nagsalita. "Mahal rin kita, Pa. I love you too!" at saka niyakap sya ng mahigpit.

"Ano date tayo sa bukid?, sama ka sa akin." Imbita naman ni Papa sa akin pagkatapos at tumango naman ako ng Oo at nagmadaling nag bihis ng panlabas na damit.

Habang papalakad na kami ni Papa papunta sa kinaroroonan ng kubo ay may pumasok na ideyang libog sa isip ko, may nakita kasi akong ilog sa di kalayuan at sa linis at ganda ng ilog nais ko ditong tumampisaw.

Hinila ko si Papa papunta ng ilog. "Pa, ligo muna tayo sa ilog." Yaya ko sa kanya.

"Eh,  Mahal. Wala tayong dalang pampalit."