He's A Merman

Prologue

"Even if we are apart, i always knew that faith will find ways for us to be together love, Afterall............you are mine."

***

"Goodbye my sweet room, goodbye my old apartment, goodbye my not so good neighbors, goodbye city life, good bye air pollution, goodbye toxic b*tches, goodbye work and deadlines, goodb-

"Ma'am hindi pa ba tayo aalis?" 

Nahinto ako sa pamamaalam ko kaya i just rolled my eyes at him.

Langya, hindi nya ba nakikitang nag mo-moment ako dito? Atat much? 

"Aalis na tayo kuya, wagkang mag-alala" i said to him as i went towards my car. I casted a one last look aroud the city then i opened the car door.

"Sundan nyo lang po ako para hindi kayo mawala" i said as i went inside the car and started to drive.

Kung nagtataka kayo kung bakit ako namamaalam, well lilipat muna kase ako nang tirahan at magbabakasyon for many months.

Ang bahay ng pumanaw kong lola ang pagsamantala kong titirhan. Kahit matagal na ito ay maganda parin dahil na renovate ito noon. Well, maganda naman talaga ang lugar, na sa tabi ng isang lawa ang bahay ni lola at maraming mga halaman at kahoy, kaya ang peaceful ng lugar.

Before she passed away, she gave the land and house to me so it's now my property. At dahil wala muna akong trabaho for 6 months, i decided to stay there for a while, or baka dun na talaga ako tumira.

After almost 1 and half hours of driving, sa wakas ay malapit na kaming makarating. We left  the main road and make a turn in the right where it leads us to a forest.

Agad naman naming nakita ang isang kulay puting bahay. Ito ay isang two-storey house, with 2 bedrooms sa second floor, a small office and 1 bathroom, and sa ground floor  naman ay living room, dining room, kitchen at isang bathroom.

I immediately went outside the car pagkarating namin, i opened the gate and walked inside to open the main door ng bahay. I went out again para kausapin ulit sila kuya para i lagay na sa loob lahat ng gamit ko na nasa truck nila, well employee kase sila ng isang lipat bahay truck services.

I'll be staying here for many months kaya dinala ko na halos lahat ng gamit ko, pati nga groceries ay meron and i also planned to redecorate the whole house, pati narin sa labas ng bahay at ng garden. 

After a while ay naipasok na lahat ang kahon na may mga gamit ko sa loob ng bahay. Umalis narin sila kuya kaya naiwan akong mag isa dito.

Napagdesisyonan ko munang lumabas, dumaan ako sa isang glass slide door sa living room where it leads to a small terrace that also leads to the back of the house.

Tumingin ako sa relo ko at 4:35 palang ng hapon, the breeze slowly sways my white skirt, kahit nandyan si haring araw ay hindi mo ma fe-feel ang init dahil sa presko at malamig na hangin.

As i look around, the sun casted a golden glow in the garden na mas nagpapaganda sa paligid. Tanaw ko rin mula dito ang napaka ganda at napaka lawak na lawa.

Kumikinang panga ito at makikita mo talaga na fresh ang tubig dahil halos kulay blue namay kaunting kulay green ito. Everything felt surreal and nostalgic, parang ang paligid ay hindi totoo, it's like you are in a painting or you're in a fantasy novel cause this looks so enchanted.

Naalala ko pa na madalas akong pumupunta dito nung bata pa ako. I think i was 5 years old back then but suddenly, my parents stopped me from visiting lola's house.

Hindi ko maalala kung bakit hindi na nila ako pina balik dito, basta ang alam ko lang na if ever gusto kong bisitahin si lola ay sha nalang mismo ang pumupunta sa bahay namin sa syudad. 

I slowly walk towards the lake, sinundan ko ang stoned path where it leads to the lake. Manghang mangha talaga ako sa lugar nato dahil sobrang ganda.

Maririnig mudin ang mga huni ng ibon at iba pang tunog ng kalikasan. But as i slowly arrived at the lake side, hindi ko maiwasang hindi tumingin sa paligid. 

Palinga-linga ako sa paligid dahil....i felt like someone is watching me.

Imposible namang may ibang tao dito dahil private property itong lupa ni lola, and wala namang ibang bahay ang naka tayo rito. Tumingin ako sa mga dulo ng lawa where there's a possibility na may mga tao o hiker na napadaan but there's no one.

I suddenly heard a loud splash coming from the left side at the lake at kinabahan ako bigla, para kasing may nag dive dun. Nang tumingin ako doon ay wala naman tao o kahit ano doon. Ang malinaw na tubig lang talaga ang makikita mo.

As i waited and watch the lake, walang umahon. I sigh, siguro isda langyon at na papraning lang talaga ako at kung ano ano na ang iniisip ko.  

But i can still feel that there's an intense gaze directed at me.

Tumindig ang balhibo ko, malakas akong makiramdam kaya alam  na alam ko na may nakatingin sa akin, but the problem is that, hindi ko alam kung sino ang tumitingin saakin.