Yalanlar Ve Dogrular

kimsesizlik

Gözlerimde sanki tonlarca agırlık vardı sanki aylarca uyumuşum gibi çapaklanmıştı gözlerimi kıpırdattım canım yanıyordu

gözlerimi yavaşça araladım bı anda gözüme gelen parlaklıktan sonra gözlerimi kapattım

"Hay ışıkları açanın ebesini-" yanımdan gelen öksürü sesiyle başımı oraya çevirdim otobüste beni tutan adamdı
gerçi ona adam demek pek uygun değil çünkü benim yaşımda gösteriyordu yani olsa olsa aramızda 3-4 yaş vardır.

"Uyandıgına göre bende artık gidebilirim "
deyip ayağa kalktı kapıya yöneldi

tabi bu sırada bende tren görmüş öküz gibi bakıyorum
İç sesimin "hadisene lan çocuk gidiyo"

Diyen iç sesimle kendime geldim hızla ayağa kalkıp kendime doğru çektim yüzlerimiz birbirine çok yakındı bu
sefer aramızdaki yakınlıgı kapatıcak
hamle ondan gelmişti artıp dudaklarımız birbirindeydi ılk şoku o atlatmış olacakki yavaşca beni öpmeye başladı bildiğim kadarıyla karşılık vermeye basladım o hızlandı

Yok lan öyle birşey  şakaydı biliom bian nabızlar hızlandı tansiyonlar çıktı la kitap bitti dediniz ama hayır bendeniz yazar sizi kazıkladı biliyorum hiç komik değil bu yüzden gerçege geçelim

Diyen iç sesimle kendime geldim yatakta hafifçe doğrulup koluna uzandım

Sert kolunu tuttugumda arkasını döndü 'lan kolu niye bu kadar sert' "kas kas onlar " diye iç sesimi belki diye haklı bulup bana doğru dönen gence yöneldim

Herşey okeyde lan ben ne diycem bı saniyelik duraklamamdan sonra

"senin adın ne " diye sordum bu muydu yani Allahım ben ne kadar gerizekalıyım tüm bu drama bunun için miydi

"Yani niye burdasın " diyerek toparlama çalıştım

Kısık sesle güldü oha eridim resmen o gülüş ne

"Karan adım Karan , ikinci sorunada gelirsek otobüste kötüydün bende birşey olmasın diye arkandan geldim iyikide gelmişim ,başka soru" dedi beni göstererek biraz düşündüm  "yok " dedim "tamam ozaman " dedi arkasını döndü bir kaç adım attı "ha bu arada bişeye ihtiyacın olursa beyoglunun arka taraflarındayım siyah kapşonlu kimi görürsen söyler zaten şimdi görüşürüz" dedi ve bu sefer tamamen odadan çıktı

Kendimle başbasa kalmıştım üstüm deki kıyafetler biraz tozlanmıştı ama sorun olmazdı herhalde az biraz sirkeleyince geçerdi onun giydiklerini düsündüm

Siyah bi tişört üstüne siyah kopşonlu bı hırkası vardı altındaysa yine siyah bi eşofman

Siyah kapşonlular diye mırıldandın ondada kapşonlu vardı neydiki bu o sırada kapı açıldı her zaman geldiğim doktor içeri girdi

50 den fazla olmasına rağmen fazla dinçti yüzünde her zamanki gülümsemesiyle "nasılsın bakalım inci " dedi.onun kadar enerjik olamasamda bende sesimi dinç tutmaya çalısarak "iyiyim" dedim.
"Seni buraya pek yakışıklı bı delikanlı getirmiş ,hayırdır erkek arkadaşınmı " Dedi imzayla yüzümü basan sıcaklıkla kızardıgımı hissediyorum

Hayır yani bu yaştaki insanların kızması gerekmiyomu bu niye böyle davranıyoki

"Yok hayır tanımıyorum onu " dedim "peki öyleyse, sonuçlara göre durumun kötüleşmiş ama o kadar telaşa gerek yok şuan bir kaç yeni ilaç almaya başlıycaksın kontrollerin sıklaşıcak ve gelişmeye göre ilerliycez ama şimdi serumun bittiğine göre eğer sende iyi hissediyorsan çıkabilirsin ama herhangibi şeyde direkt buraya gelmelisin şimdilik durumun iyi ama şimdilik bı anda herşeyin mah folmasını istemeyiz dimi"  okadar şeye rağmen duyduklarım bende pek bı etki bırakmamıstı belki ölücektim ama ben zaten ölü değil miyim

Başımı aşagı yukarı salladım doktor odadan çıktı bir kaç dakika sonra bı hemşire geldi serumu çıkarttı bende komidindeki eşyalarımı alıp aşagı indim bı gün böyle olucagını biliyordum o yüzden zar zor biriktirdiğim bı miktar para vardı ordan ödeyip çıktım karsı şeritte 3 eczane vardı herzaman gittigime girdim ilaçları alıp cıktım

Şimdi ne yapıcam eve gidemem tanıdıgım yok aklıma tek bir şey geliyor

~SİYAH KAPŞONLULAR~

UMARIM BÖLÜMÜ BEGENMİŞSİNİZDİR ELEŞTİRİLERİNİZİ BEKLİYORUM OKUDUGUNUZ İÇİN TESEKKÜRLER.🌼VfB🤍🖤