gündüzleri gecelere zorbaladım, eunbin

1

wonbin'den

dersten yeni çıkmış, arkadaş grubumla üniversitenin kafeteryasında oturuyorduk. herkes derin bir sohbetin ortasındayken ben uzun bir süredir onu izliyordum.

tek başına oturuyordu. önüne orta boy bir defter açmış, elindeki kalemi çevirip duruyordu. kafasında bir şeyler tartıyor gibiydi. oturduğu yerin yanındaki sandalyede dik konulmuş bir gitar duruyordu. muhtemelen şarkı sözü yazmaya çalışıyordu. veya bir şeyler yazmak için ilham arıyordu.

yanına gitse miydim acaba? kesin garip karşılardı beni ama. garip görünmek isteyeceğim en son şey. hem, ne için gidecektim ki? amacım neydi? bunu,..

bunu şu an bilemiyorum. ama açıkçası hoşuma gitmişti. birkaç kez denk gelmiştim, ben ona büyük bir hayranlıkla bakıyorken onun gözleri benimkilere hiç değmemişti. aklı dağınıktır belki, bilemiyorum.

davranışlarından anladığım kadarıyla yoran tiplerden değildi. gayet sakin, muhabbeti saran, yetenekleriyle övünmeyi sevmeyen ama havalı, herkesin crushı olan tiplere benziyordu.

sevmiştim onu.

tabii aşık değildim, ilk görüşte aşığım falan da demeyeceğim ki inanmazdım zaten. hatta neden böyle bir kelime var diye düşündüğüm çok olmuştur. aşk, insanı tanıdıkça oluşan kelebekçe hislerin birleşimidir bana göre. şimdiye kadar hiç aşık olmamıştım, sadece hoşlantıydı benimkiler. ya da sahte ilişkiler mi demeliyim, bilmiyorum.

arkadaşlarımın ayaklanmasıyla ne olduğunu sordum. yanımda oturan shotaro cevaplamıştı beni.

"dongsik hocanın dersi öne alınmış, gidiyoruz biz."

"tamam ama haberleşelim. hiç evde yemek yapasım yok, dışarıda yeriz."

dudağını büzüp başıyla onayladı ve el salladı. ben de ona salladım gülümseyip. dongsik hocanın dersini bir tek ben almıyordum içimizde. şu an şanslıydım o yüzden.

bir dakika, artık tek kaldığıma göre, onunla konuşsam mı? evet, bu iyi bir fikir bence. ama boş boş gitmeyeyim, kahve alayım. ne sever ki acaba? ice americano sever bence, yani umarım.

elimdeki iki bardak kahveyle onun oturduğu yere gidiyordum ki orada olmadığını gördüm. tanrım, kahretsin. gidecek bu anı mı buldu gerçekten?

tanrı beni sevmiyor.

ama ümidimi kaybetmeyeceğim, tekrar görürüm belki? umarım görürüm yoksa bütün hayallerim suya düşer.

----

bölüm uzunluğu ortalama bu şekilde olacak ama sıklıkla bölüm atmaya çalışırım zaten. yani taslaktakiler bitene kadar. şimdiden teşekkür ederim okuyacağınız için. umarım seversiniz! ✮

↬noćnik