Crimson Craving

Kabanata 2

Odessa

"For the poor, for Topaz City!" magarbong palakpakan at sigawan ang pinaulanan saamin ng mga tao ng Topaz City. Malaki ang ngiti na ipinakita ko sa mga taong nakatingala saamin ngayon.

Topaz City was the poorest and the dirtiest City in the Metro Nova. Ang mga tao rito ay isang kain isang tuka, mga kumakapit na lamang sa patalim at namamalimos.

Masaya ring naninirahan ang mga druglords and mafias dito at dito na rin nila ginagawa ang mga illegal na transaksyon. Ang Topaz City ay isang pinaka delikadong lugar para sa mga taong naninirahan dito, akala nila ay kami ang magpapabago ng kanilang magulo at nakakatakot na mundo, ngunit nagkakamali sila.

Sa murang edad, maraming tao ang umasa at bomoto kay Pother. Dahil akala nila ay iba ito sa lahat, na siya ang magbibigay ng bagong buhay para sa mga tao rito. They were hypnotize by his sweet flowery words and believed in him.

Pero ano ang ginawa n'ya?

Binenta n'ya ang mga taong nagtiwala sakanya sa mga mayayamang tao. Ang mga taong naniwala sakanya ay unti unting nalalagas dahil sa kasakiman n'ya sa pera.

Anim na taon, anim na taon akong nagbubulag bulagan sa mga taong naghirap sa kamay n'ya at nagbibingi bingihan sa mga humingi ng tulong ko.

Isa lang din ako sakanila, isa din ako sakanilang kulong sa mundo ni Pother. Naniwala at nagtiwala. Trinaydor at binaboy. Isa lang din akong biktima. Paano ko sila matutulungan kung ako nga mismo ay hindi makaalis sa mga bisig ng demonyong ito?

"Sa ngayon, kailangan natin ng mga babaeng maglilingkod sa ating simbahan. Maaari ko bang malaman kung may mga magbo-boluntaryong magagandang dilag?” Ano gagawin n'ya sa mga babae? May sapat ng katauhan ang simbahan, anong kalokohan na naman ang pumasok sa kukote mong walang laman, Pother?

Marami ang nagtaas ng kamay, lahat ng dilag na nagboluntaryo ay pumunta sa harap ng entablado at yumukl bilang galang sa madla. May mga malalaking ngiti naman sa mga labi ng mga pastor.

“The pastors were requesting something to feast on. Since we're poor and we've got nothing, there's nothing wrong to sacrifice a little bit. Right?” I gasped.

“What the hell did you do, Pother?” Nanggigigil na saad ko.

“I just gave the pastors something like a special gift that they won't forget for the rest of their lives.” He grinned like a fool.

"I did something good right?" Tanong n'ya.

Napakurap ako ng tatlong beses bago tumango at umiwas ng tingin. Ngunit hinuli n'ya ang mukha ko at hinarap sakanya.

"I love you my baby. I'm looking forward to be with you forever. I'm sorry if sometimes i get physical, but always keep it in your mind that i did that because i love you. Alright?" I badly want to vomit.

Lies, lies, lies.

It's easy to feed someone lies when you know they're starving. They're easy to manipulate, they'll believe in everything you will say. And that's exactly what Pother does everytime he gets physical.

He knows what i wanted to hear.

But I'm starving for something else, something that isn't i love you's or sweet lies. It's freedom, I'm craving for freedom and peace.

"Me too, i love you too." I responded in a low tone.

-
"Mapuputi at makikinis ang mga nag boluntaryo, Pastor!” Nagtago ako sa gilid ng pintuan para mas lalo silang marinig ng maayos.

“Sige na, wag ka masyadong sabik d'yan at baka mahalata tayo ng mga babae. Ayoko ng gulo, matanda na ako at hindi ko kakayanin kung manlalaban ang mga yan mamaya.” saad ng matandang pastor.