5. Bölüm

20 5 0
                                    

Bana acayip aktiflik geldi

Bölüm yazicam haha

Bismillah diyerek başlayalım 🧕

⭐️

(Minho)

Eve geldikten sonra hızlıca odasına girmiş kendisinin bile adını bilmediği şeyleri salon masasının üstüne yerleştirmiş gözlüğü de önüne koymuş dua ediyordu.

"Lütfen lütfen git bana zarar verme... dur evet gözlerım bana oyun oynuyor evet"

Gözlüğü alıp tekrar taktı

"Adam gitmiş"

"üzgünüm" Minho ellerini yüzüne götürüp ağlamaklı sesler çıkarttı bir anda eline masanın üstünde ki sopayı alarak arkasına döndü

"Çık çık ortaya nerdesin"

Chris kapının içinden geçerken konuştu

"O kadar korktun ki bende lütfen biraz sakin ol"

Minho elindekini yere düşürken konuştu

"Bu gözlük lanetli biliyordum"

Gözlüğü gözünden çıkarıp koltuğa fırlattı

Telefonun çalması ile o tarafa yöneldi annesi arıyordu yere oturarak telofonu açtı

"Anne annecim"

"Bakıyorumda hayaletlere inanıyorsun"

Minho telefonu ileriye doğru fırlatıp eli ile saçlarını arkaya attı

"Tanrım hayalet benimle konuşuyor hah"

"Hemen tak o gözlügü" diye ses geldi telefondan Minho kapatmayı unutmuştu o korkuyla

"Ne sen beni deli falan mı sandınız?"

Telefona doğru yaklaştı

"Çok çok özür dilerim lütfen başımdan gider misiniz"

"Sana herşeyi açıklıycam ama önce gözlüğü tak" Minho telefonu eline alıp aramayı sonlandırdı

Bu sefer televizyon açıldı

"Ben bir hayalet değilim"

Hızlıca televizyonu kapadı

Derin bir sessizlik oldu Minho rahat nefes alıcağı sırada ev telefonu çaldı. Yavaş adımlarla telefonun yanına geldiğinde eline alıp yavaşca kulağına tuttu

"Gözlüğü tak"

"Ah tamam takıcam hemen tanrım hemen takıyorum"

Telefonu yerime bırakıp gözlüğe doğru yürüdü. Gözlüğü takıp tejrar yere oturdu

"Lütfen beni affedin insanlar beni biraz huysuz ve soğuk bulurlar ama ben kötü biri değilim yemin ederim lütfen beni öldürmeyin"

Glasses Minchan ChrisHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin