ជម្រុំស្នេហ៍

Episode1

      នៅឯនគរមួយនៅក្នុងសម័យកាលបុរាណ ដែលមាននាមថានគរឈៀង ពេលនេះកំពុងតែមានផ្គររន្ទះ និងមានភ្លៀងយ៉ាងខ្លាំងដែលគួរឲខ្លាច។ ងាកមកមើលខាងក្នុងដំណាក់ព្រះមហេសីមួយអង្គនេះវិញកំពុងតែមានមនុស្សមមារញឹកជាខ្លាំងដោយទ្រង់កំពុងតែឈឺពោះប្រុងនឹងប្រសូត្របុត្រ។
   "អាយ...ឈឺណាស់ ហឹក.. "សម្លេងព្រះមហេសីស្រែកឡើងដោយក្ដីឈឺចាប់ លាយលំនឹងទឹកភ្នែក និងញើសជោគពេញប្រាណ។
   "ទ្រាំបន្តិចទៀតព្រះពរ ជិតចេញហើយ" យាយឆ្មបប្រឹងសម្រួលអារម្មណ៍ទ្រង់ ទាំងដៃរបស់គាត់មមាញឹកនឹងការប្រសូត្របុត្ររបស់ទ្រង់
   "ហឹក.. ឈឺណាស់ព្រះអើយយ "ព្រះមហេសី ប្រឹងស្រែកផង ប្រឹងទ្រាំផងទាំងវេទនា នេះជាបុត្រទី២របស់ទ្រង់ហេតុអ្វីបានជាឈឺជាងបុត្រមុនម្លេះ។

  
   "ព្រះអង្គទ្រង់កុំទាន់យាងចូលព្រះពរ "លោកអាមាត្យ ព្យាយាមឃាត់ព្រះអង្គរបស់ខ្លួនដែលព្យាយាមចង់ចូលទៅខាងក្នុងនៅពេលឮមហេសីរបស់ទ្រង់ដូចច្នេះ
   "ហេតុអ្វីបានជាយូរយ៉ាងនេះ "ព្រះអង្គ សែនអន្ទះសារជាខ្លាំងព្រោះចង់ឃើញថាទ្រង់ជាបុត្រា ឬបុត្រី

   "ងា៉.. ងា៉.. "សំឡេងស្រែករបស់ទារកបានបន្លឺឡើងដែលធ្វើឲអ្នកដែលឈរចាំនៅខាងក្រៅមានការរំភើបជាខ្លាំង។
   ខុសតែអ្នកដែលនៅខាងក្នុងព្រះរាជដំណាក់នេះវិញ បែរជាទម្លាក់ទឹកមុខចុះភ្លាមៗ នៅពេលដែលឃើញទារកដែលមានស្បែកស្អាតចែងចាំងនេះទៅវិញ
  "ព្រះមហេសី"យាយឆ្មប ពោលទាំងព្រួយបារម្ភនៅពេលឃើញទារកនៅលើដៃគាត់ រួចក៏ដាក់ទារកនោះលើទ្រូងដែលពោពេញទៅដោយញើសរបស់ព្រះមហេសីដោយទឹកមុខស្វិតស្រពោន។
   "មិនអាចទេហឹក..បុត្រមាតា "ព្រះមហេសី ពោលទាំងហត់ និងផ្អឹបមុខរបស់ទ្រង់ទៅនឹងមុខទារកទាំងទឹកភ្នែក មិនគួរណាជួបរឿងបែបនេះសោះ។
   "ព្រះមហេសីបុត្រទ្រង់ជា omegaក្រាបទោល" យាយឆ្មប ពោលទាំងចង្អុរប្រាប់នៅស្នាមក្រហមមួយនៅលើខ្នងទារកដែលសម្គាល់ថាបុត្រទ្រង់ជាomega
   "ហឹក ពុទ្ធោបុត្រមាតា ហឹកក "ព្រះមហេសីទ្រង់ព្រះកន្សែងអាណិតបុត្រទ្រង់ក្រៃលែង ហេតុអ្វីបានជាមកជួបនឹងរឿងបែបនេះទៅវិញ ក៏ដឹងហើយថានៅក្នុងនគរស្អប់នេះស្អប់omega ប៉ុណ្ណានោះបើព្រះអង្គទ្រង់ដឹងនោះទារកក្នុងដៃនេះច្បាស់ជាត្រូវស្លាប់មិនខានទេ។
 
####ស្អែកឡើង
   នៅក្នុងរាជវាំងឈៀងពេលនេះកំពុងតែមានពិធីបុណ្យសពមួយ ដែលព្រះអង្គម្ចាស់បានកោះហៅនូវ នាម៉ឺនសេនា និងស្ដេចនានគរផ្សេងៗ ដើម្បីចូលរួមនូវពិធីបុណ្យសពរបស់បុត្រទ្រង់។
   "ចូលរួមសោកស្ដាយផង ព្រះអង្គនិងព្រះមហេសី "
   "ហឹម អរព្រះគុណទ្រង់ហើយ" ក្រោយពីទទួលរាក់ទាក់ភ្ញៀវរបស់ទ្រង់ហើយ ពិធីទាំងមូលក៏ចប់សព្វគ្រប់ដែលធ្វើឲនគរទាំងមូលមានភាពសោកស្ដាយជាខ្លាំងចំពោះដំណឹងមួយនេះ។