Youre the Inspiration

Chapter 1- Introducing Me!

*bhoot bhoot*

Ilang segundo nalang at tatawid na rin ako sa aking lupang sinilangan.. wehehe! excited na excited na akong makauwi

*pout*

namimiss ko na kasi pamilya ko..

*sulking*

pag-uwi ko yayakapin ko talaga silang lahat!

*sulking*

aii ang o.a na teh hah!

*bhoot bhoot*

"Oh crap!" napasigaw ako, pano ba naman yan.. abot na yung barko! wait what!? abot-- abot na ang barko!!! HOOORAAH!! sa wakas makakauwi na rin ako at mayayakap ko na rin ang dakila kong pamilya!!! kyaaaahh!! aii wag ma.o.a teh ... remember.. after 35 hours and beyond na pagbabyahe, sasakay ka pa ng isang bus at isang sikad bago mo marating ang destination mo!!

mhhyy gghhaadd!! nakakasakit sa katawan ah! lalo na sa may bandang likuran tsaka sa pwet! oops..

Pasakay na nga pala ako sa bus ngayon..

Goodness! baka di lang likod at pwet ang mananakit ngayon ah!

Sa dami ba naman ng tao, san pa ko uupo hah!? tell me!

dahil nga maraming tao, mga super dislike ko na mga tao.. (dinislike talaga nuh!?) eh tumayo nalang ako, total di naman ako nagiisa eh.. kabit kamay!!!

Aah! Since malayo layo pa naman ang babyahihin ko, magpapakilala nalang muna ako..

Ako nga pala si Mary Jin Gong, 14 years of age, half-korean, half-pinay... pero po, di po ako gaanong marunong magkorean, eh kasi naman sa pagmulat pa lamang ng aming mga mata (may kapatid ako eh), linguahe ng papa namin... tagalog na! lol.. nga pala si papa nga pala yung korean samin, kasalukuyan po akong nag-aaral sa Sterling Hi-Grade Academy, Grade 9 student... mahilig po ako sa music and arts... at kung tatanungin nyo kung san ako galing... malalaman nyo mama--

"Son of a God!!!"

Naku po! lahat ng mga pasahero nakatingin sakin dahil sa pagsigaw ko.. eh pano ba naman kasing habang andun ako sa sarili kong world nang pagiintroduce... eh bigla ba namang huminto yung bus!! haay nako! makasorry na nga lang nang wala nang gulo..

"Aiihehe *slight pacute grin* (relate kayo?) sorry po!"

Goodness!makababa na nga lang, abutan pako ng 50:50 dito..

pagkababa ko ay sumakay na agad ako ng sikad, alam nyo yung sikad? yung parang motorela pero bisikleta lang yung gamit at hindi motor? aah.. basta yun na yun!

"Manong Elm Street lang po..."

Holy great Mother of God!! jusko! mamamatay ako kung sa Elm Street ako ihahatid ni Manong! naghihintay dun si Freddie... iiirrrsshh... crap no!

"Zamora Street po Manong!" haay.. totoo nato hah.. great!

"Opo!"

aba! napakaastig ng Manong nato ah! idol na idol na kita Manong! hehehe *evil grin*

"Salamat po.. heto po ang bayad.."

"Aah eh wag na hija.."

aba at di pa nagpabayad hah..

"Ah sige lang po Manong pinaghirapan nyo po to.. malayo layo po kayang binyahe nyo oh.." bait ko nuh!?

"Hindi na talaga hija.."

"Kung ayaw mo edi wag!"

... aiii pero joke lang yun! haha lol iiksdii.. idol ko na talaga tong si Manong, bait eh nuh!? (mabait dahil di pinabayad... lol)