President's Vigilantism (Complete)

Chapter 18 (Paninindigan Kita 🔞)

December 27, 2023 (8:20 PM):
Continuation of Aiah vs Pasay Syndicate...
Mikha POV:
‎
‎
‎
‎
‎

‎
‎
‎

Nagising ako sa sobrang sakit ng ulo na hindi ko naranasan kahit isang beses sa buong buhay ko, malabo ito at napagdesisyunan kong dahan-dahan lang mag-adjust hanggang sa makita ko na kung sino ang nasa harapan ko. Si Aiah iyon, ang aking tahanan. I thought to myself.

Me: L-love?

Aiah: Mikhs? Ito ba yung picture nung una tayong nagkita?

Me: Y-yes love.

‎
‎
‎
‎

She see it as one of my most important memories in one picture when we first met. Ang aking sining.

‎
‎
‎
‎

Aiah: Love, okay ka lang ba? May naramdaman ka ba ng masakit sa ulo?

Me: O-okay lang ako love, mas maganda kung yung picture na yun ang bumubuhay sa atin para magkaroon ng magandang ending diba?

Aiah: Tama. Tsk, ang cute mo pag namumula.

‎
‎
‎
‎

Hindi ko namalayan namumula na pala ako. Lord, bakit ako namumula? I thought to myself while still blushing.

‎
‎

‎
‎

Me: Love, asan sila?

Aiah: Si tita? Nasa kitchen nag luluto ng pagkain mong paborito noong bata ka pa daw.

Me: Ahhh.

Aiah: Pero love, bakit never mo ako ipinakita ang kwarto mong full of memories?

Me: It's because...

Aiah: It's because what?

‎
‎

Me: This.
‎
‎

Hinawakan ko ang pisngi niya at hinalikan siya sa labi ng dahan-dahan, madamdamin, mahinahon, at isa sa pinakamagandang karanasan ko tungkol dito.

‎
‎
‎
‎

Humiwalay ang halikan namin noong naguguluhan pa siya dito.

‎
‎
‎
‎

Aiah: So, all this time, gusto mo ang halik ko?

Me: Hindi, mahal. Ito ay dahil lagi kitang hinahangaan mula pa noong nakaraan, noong tayo ay magkaibigan noong bata pa tayo, sa mga estranghero sa ating pagdadalaga, at ngayon, sa mga magkasintahan kung saan tayo unang nagkakilala at kung paano tayo lumaki. Paninindigan kita, aking mahal.

Nagulat siya sa kung paano lumabas ang aking mga salita na parang isang mala-tula na salita, ito ay gawa sa pag-ibig, paghanga, at ito ang pagsasama na lagi naming nais.

‎
‎

Aiah: Mahal...

Me: Po?

Aiah: Naiyak ako sa mga sinasabi mo...

Me: I always wanted to prepare this poet because of how I admired you, ikaw lang Palagi, ikaw ang Pagtingin, at hindi kita pakakawalan, aking Sinta.

Hindi na niya ako sinagot matapos ang mga sinabi ko. Sa halip, hinawakan niya ang aking pisngi at nagpasyang halikan ako sa isang madamdamin, mapagmahal at sa paraang nangangako na hindi namin dapat bitawan sa kabila ng aming mga hamon na kailangan nating harapin sa ating buhay.