အတွင်းသိအဆင်းသိသူငယ်ချင်း(အပိုင်း-၁)

978 5 0
                                    

ကျွန်တော်တို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ငယ်ငယ်လေးကထဲကပေါင်းလာခဲ့တာ အခုဆို အသက် ၁၄နှစ်ကျော်ကျော် ကိုးတန်းတက်တဲ့အထိပဲ။အတူသွား အတူဆော့ အတူစာသင်လာခဲ့ကြတာ။အသက် ၁၃နှစ်ကျော်ပြီး ၁၄နှစ်ပြည့်ခါနားနီးမှာပဲ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပြောင်းလဲမှု့တွေ စတင်ခဲ့တယ်။အရပ်ရှည်လာကြတယ်။မျက်နှာ‌ ပြောင်းလဲလာတယ်။ဒါ ပေမယ့် သူ့မှာနှုတ်ခမ်း‌ ပေါ်၊လက်မောင်း၊ဂျိုင်း၊ခြေသလုံးနဲ့ဆီးခုံ‌ ပေါ်မှာအမွှေးလေးတွေပေါက်လာပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ ဘယ်‌ နေရာမှာမှ အမွှေးမပေါက်ပဲ ပြောင်ချောနေတာ။နှစ်ယောက်စလုံး ရင်အုပ်၊ လက်မောင်း၊ ဝမ်းဗိုက် ၊ပေါင် ၊ခြေသလုံးကြွက်သွားတွေဖွံ့ဖြိုးလာတယ်။ကျွန်တော်က နည်းနည်းပိန်တဲ့အထဲပါပေမယ့် အသားဖြူတယ်။ချစ်စရာ‌ ကောင်းတဲ့ရုပ်ရည်ရှိတယ်လို့လည်း အပေါင်းအသင်းသူငယ်ချင်း တွေက ပြောကြတယ်။သူကတော့ အသားညိုပေမယ့် ရုပ်ရည်က မိန်းကလေးတွေအတွက် ပီယဓာတ် ဖြစ်ပေါ်စေတဲ့ရုပ်ရည်ထင်တယ်။သူတို့က အလိုလိုနေရင်း မေတ္တာသက်ဝင်ချစ်ခင်နေကြတယ်။ကျွန်‌ တော်တို့ ကျောင်းကပြန်လာတိုင်း သူ့အိမ် ကိုယ့်အိမ်မခွဲခြားပဲ အမြဲလိုလိုအတူတူဂိမ်းဆော့နေကြ။သူ့အိမ်ဆီ သွား‌ ဆော့ဖြစ်တာများတယ်။ကျောင်းနဲ့ သူ့အိမ်ကပိုနီး‌တော့ ပြန်လာရင် သူ့အိမ်ကို အရင်ရောက်တာ။အခု‌ နောက်ပိုင်း သူ့အပေါ်စိတ်ဖောက်လာတယ်။ သူ့ရဲ့ ဘောလုံးကန်နေကြ ပေါင်ကြွက်သားကို မြင်ရတာ ကျွန်တော့စိတ်ထဲ သာယာလာတယ်။ ကျောင်းပိတ်ရက် သူ့အိမ်ဂိမ်းသွားဆော့ဖို့ ကျွန်တော်သူ့အိမ်ကိုရောက်သွားတော့ သူက ခါတိုင်းလိုဒူးနှစ်လုံးထောင်ရင်း ဂိမ်းဆော့နေတာပဲ။အသားအ‌ ရေစို‌ပြီး ရှိသင့်ရှိထိုက်တဲ့ အနေတော် ခြေသလုံး၊ပေါင်တံ‌‌တွေကနေ  ဖင်သား‌ တွေပါမြင်နေရတော့ မနေနိုင် ကိုင်ချင်စိတ်ပေါက်လာတယ်။‌အခုအခါတော့ မြင်ရုံနဲ့မကျေနပ်နိုင်တော့ဘူး။ ကျွန်တော် စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲသူ့ပေါင်ကိုကိုင် ဖြစ်သွားတယ်။
"ဟေ့ရောင် သားကြီး စိတ်‌တွေပြောင်းသွားပြီလား မကိုင်နဲ့ မနေတတ်ဘူးယားတယ် ဖယ်ဖယ်"
"မင်းပေါင်ကြွက်သားက ငါ့ထက်ကြီးနေလားကိုင်ကြည့်တာပါကွာ"
"ကြီးတာပေါ့ကွ မင်းကပိန်တာကို လာယှဉ်နေသေးတယ်"
"အဲ့လောက်လဲမကြီးပါဘူးကွာ မတိမ်းမယိမ်းပါကွ"
"အောင်မယ် အကွာကြီးကို လာ မင်းပေါင်လှန်လိုက် ငါ့ပေါင်နဲ့ယှဉ်ပြမယ်"
သူ့ပေါင်လှန် ကျွန်တော့ပေါင်နဲ့ယှဉ်ကြည့်တော့ နဲနဲပဲကွာတယ် ကျွန်တော့ပေါင်လေးက ပိုဖြူဖွေးနေတာ အကြောစိမ်းလေးတွေတောင်မြင်နေရတယ်။သူ့ပေါင်ကိုကိုင်ကြည့်ပြီး ကျွန်တော်လည်း စိတ်ဖောက်လာတယ်။တစ်ခါမှမဖြစ်ဘူးတဲ့ စိတ်ရိုင်းတွေဝင်လာတယ်။
သူက
"မင်းကပေါင်သာကြီးတာ ငါ့လီးလောက်မကြီး‌ပါဘူးကွာ"
"အောင်မာ ငါ့လီးက မင်းလီးထက်ကြီးတယ်ကွ မင်းလီးကို ငါစမ်းကြည့်မယ်"
ကျွန်တော်လည်း ဟန်ကိုယ့်ဖို့ဆိုပြီး ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေသူ့လီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။အောက်ခံလည်းမဝတ်ထားတော့ အတိုင်းသားကိုင်မိတယ်။
သူက"ကဲဘယ်လိုလည်း ကြီးတယ်မလား"
"မကြီးပါဘူး အတူတူလောက်ပဲ"
"မယုံဘူး ငါကိုင်ကြည့်မယ်"ဆိုပြီး ကျွန်တော့လီးကို လာကိုင်တော့တယ်။
"ဟေ့ရောင် လွှတ်တော့ လွှတ် ဘာလို့အကြာကြီးကိုင်နေတာလဲ"
"မင်းက အောက်ခံဝတ်ထားတော့ သေချာကိုင်ပြီး ကြီး မကြီး sizeမှန်းနေတာကိုးကွ မင်းကလည်း ငါက မင်းထက်နဲနဲပိုကြီးတယ် ဝန်ခံတော့"လို့သူကပြောပြီး လီးကိုလွှတ်လိုက်တယ်။
နှစ်ယောက်စလုံး ပထမဆုံး အပြန်အလှန်လီးကိုင်ခံလိုက်ရတော့ အရမ်းကောင်းတဲ့ခံစားမှု့ရသွားကြတယ်။
"မဟုတ်ပါဘူး မင်းကငါ့ထက်မကြီးနိုင်ဘူး ငါထပ်စမ်းကြည့်မယ်"
ဆိုပြီး ကျွန်တော်လည်း အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထားတဲ့ သူ့လီးကို ထပ်ကိုင်ထားလိုက်တယ်။
"မင်းကအငြင်းသန်တယ် မငြင်းတော့ဘူး ငါ့လီးကိုလွှတ်ပါသားကြီးရာ လွှတ်"
"မလွှတ်ဘူး ကျွန်တော့လီးက အောင်ပြည့်စုံထက်သေးပါတယ် နောက်မပြိုင်တော့ပါဘူး အရှုံးပေးပါတယ်လို့ပြောမှလွှတ်မယ် အခုသုံးခါပြော"
သူလည်း လီးကိုညှစ်ထားခံရတော့ အောင့်နေလို့ နဲ့တူတယ်။ကျွန်‌ တော်ပြောခိုင်းသလို သုံးခါပြောလိုက်တယ်။သူ့လီးကြီးက ကျွန်တော့လက်ထဲမှာ ကြီးကြီးလာတာ။  သူများလီးကို ပထမဆုံးကိုင်ဖူးတဲ့အတွေ့အကြုံပဲ။
ကျွန်တော်လွှတ်လိုက်တော့ သူကအရှုံးမပေးသေးပဲ "မင်းကြည့်ရတာ လမွှေးလည်းမပေါက်သေးပါဘူး ချွတ်တားကလေးလေးပါကွာ ငါ့မှာအများကြီးပဲ ဒီမှာကြည့်"ဆိုပြီးလမွှေးတွေပေါ်ယုံ ဘောင်းဘီကို အောက်ဆွဲချပြလိုက်တယ်။
"အရှက်လည်းမရှိဘူး ရိုင်းတာ လမွှေး တွေလာလှန်ပြနေတယ် လာစမ်းရိုင်းအုံးကဲကွာကဲကွာ"
"အား အားမနှုတ်နဲ့နာတယ် နာတယ်"
ကျွန်တော့မှာလမွှေး မပေါက်သေး‌‌ တော့ ရှက်ရှက်နဲ့ သူ့လမွှေးတွေဆွဲနှုတ်တာ သုံးလေးပင်ကျွတ်သွားလို့ သူလည်း ဘောင်းဘီနဲ့ပြန်ဖုံးသွားတယ်။ကျွန်‌ တော်တို့ကအရင်ကထဲက အရှက်ကြီးကြတယ်။ဘောလုံးကန်ရင် ပုဆိုးကြီးနဲ့ပဲကန်ကြတာ။သေးပေါက်ရင်တောင် တစ်ယောက်နဲ့တစ်‌ ယောက် မကြည့်ဖြစ်ခဲ့ကြဘူး။လူပျိုစိတ်မဝင်သေးတာလည်းပါမှာပေါ့။အခုလူပျိုပေါက်တွေဖြစ်ကုန်ကြတော့ စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်လာတယ်။သူနဲ့ကျွန်‌ တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးပါးစပ် တွေက အရှက်ကင်းမဲ့တဲ့ စကားလုံးတွေထွက်နေကြတာအံ့ဩမိတယ်။ဘယ်လို‌ တောင်ပြောင်းသွားပါလိမ့်။ဘာပဲပြောပြော သူကတစ်ကယ့် အမိုက်စားပါပဲ။ကျွန်‌ တော်ကမိန်းမချော ချောတာ။သူက တည်တည်တန့်တန့်ရုပ်နဲ့ မိုက်ခန့် နေတာ။ကျွန်‌ တော်လည်း ဒီထက် အဆင့်မတက်ရဲတော့ပဲအိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်အဲ့ဒီ အဖြစ်အပျက်ကပဲ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ရုပ်တွေသာမက စိတ်တွေပါ လူပျိုဖြစ်ဖို့ နိဒါန်းစခဲ့တဲ့ စတင်ခဲ့တာပါ။

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Sep 19 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

အတွင်းသိအဆင်းသိသူငယ်ချင်း(အပိုင်း-၁)Where stories live. Discover now