Epilogue

598 13 0
                                    

DON'T EXPECT TOO MUCH NA MA-PERFECT KO ITO DAHIL SA LABANAN AY WALA AKONG ALAM PERO SISIKAPIN KO PARA LANG MATAPOS NA ITO

***

This is it. Ito na ang araw na hinihintay ng lahat. Ang araw na matatapos na ang lahat. Isa sa pamilyang ito ang uuwing may ngiti sa labi dahil sa tagumpay at may isang pamilya rin na malilibing ng walang ayos na libingan

"BE CAREFUL EVERYONE. DAPAT UUWI TAYONG KOMPLETO KAHIT SUGATAN" Paalala ko

I know na kulang na kaming umuwi pero hindi ko sila hahayaan.

Pa punta na kami ngayon sa lugar kung saan kami mag kikita ng pamilya ni Mikael

Kunti lang ang sinama ko dahil ayaw kong maraming tao ang mag bubuwis ng kanyang buhay para lang sa laban na ito

"Don't be hurt, Lab-lab" paalala naman niya

Tumango lang ako. Hindi ko masasabing 'oo' dahil hindi naman ako makakasigurado. Hindi ko nga alam kong sino ang pwede kung maka laban.

Hinanda ko na lahat ng kailangan ko kanina pa. Hindi ako pwedeng maubusan ng bala dahil baka ito ang ikakamatay ko

May soot rin kaming ear piece upang ma-kontak ang isa't-isa habang nasa laban na.

Nang makarating kami sa abandonadong buildings ay sobrang tahimik ng lugar. Wala nga akong nakikitang sasakyan dito sa labas

"Nandito na kaya sila?" Tanong ni Daisy

Mukhang kami ang na unsa pero hindi—

"Stop" sabi ko

Huminto naman sila at lumingon sakin ng nay pag tataka

Pinakiramdaman ko ang boung paligid. May mali

"Fuck! There's a bomb" sigaw ko

Nag kanya-kanya ng takbo ang mga kasama ko ng may sumabog ng apat na beses

Hindi pa nga kami naka hanap ng matataguan ay pina-ulanan na kami ng bala

Fuck! Nasan ba yung nga taong nauna na dito?

Hinayaan muna namin sila. Hindi nga namin magawa na sumilip sa pinag taguan dahil yun na ang katapusan namin dahil sa sunod-sunod na putok ng baril

Habang pina-uulanan nila kami, narinig ko naman ang pag dating ng helicopter at sila na mismo ang nag pa putok sa building

Sila na mismo ang nag pa ulan ng bala para samin kaya nag ka tyempo kami para hanapin kung san ang kinaroroonan ni Mikael

"Nasa pangatlong building sila. Kaya hindi namin yun ginalaw dahil nandon sila" rinig kong sabi ni Carl

Paano kami makakapunta don hanggang ngayon ay nasa'min ang punta ng bala ng baril

Patakbo akong pumunta sa isang kahot para mag tago. Kailangan naming mag tago upang hindi ang katawan namin ang matamaan ng bala

Sinilip ko yung iba. Ganun din ang ginawa nila, dahil sa usuk ay hindi na nakita ng nga kakampi ni Mikael kung nasan na ang mga pinaputukan nila

Sa likod ng building kami dumaan upang hindi nila makita ang pag pasok namin

Dahan-dahan ang lakad namin para hindi maka galaw ng ingay at maka kuha ng atensyon mula sa kanila

Para na kaming si spiderman ngayon dahil sa bilis ng galaw namin at wala man lang ka takot-takot na mahulog

Hindi muna kami gumalaw or mag smakuhapara makuha namin ang atensyon ng taong nandito

Nandito ang pamilya 𝑛𝑖𝑦𝑎 at pamilya 𝑘𝑜 'kuno'

Reincarnated As Stupid Wife of a Mafia BossWhere stories live. Discover now