SANDALAN

PROLOGUE

Disclaimer

The characters, events, and situations depicted in this story are fictional. Any resemblance to real persons, living or dead, is purely coincidental. The views and opinions expressed within this work are those of the characters and do not necessarily reflect the author's beliefs. This story is a product of the author's imagination and is intended for entertainment purposes only.

---

"Hi, Prof!" My student greeted me cheerfully as I left the elevator. I just smiled and went straight to the faculty room since it was my last class of the day.

"Happy birthday, sister!" Masayang pagbati sa akin ng kasamahan kong professor, si Allen. Ngayon lang kami nagkita ngayong araw dahil may kanya kanya rin kaming klase kanina kaya ngayon niya lang ako nabati.

"Baklang 'to! Salamat ha!" Lumawak ang ngiti ko dahil hindi lang birthday ang rason ng kasiyahan ko. Ang sabi kasi ni Laurence ay lalabas kami mamaya para magdate at icelebrate ang birthday ko.

Dumeretso ako sa table ko sa faculty at umupo atsaka inilapag sa table ko ang sandamakmak na papers ng mga estudyante.

I snatched my phone from my pocket and immediately checked if there was an update from my boyfriend.

Just meet me at the restaurant, 8pm. Happy birthday, love. ;))

Walang update? 'Yun ang last chat and kanina pang morning ito.

Hindi ko maiwasang mag-overthink muli. Parang inugali ko na ang mag-overthink sa relasyon namin. Ayoko naman na isisi or kausapin siya about sa mga actions niya lately pero minsan nahihirapan na rin ako.

Umaasa ako na babawi siya ngayong birthday ko.

Tumitig lamang ako sa mga papel na nasa harap ko at bumuntong hininga. I might check these papers first para wala na akong poproblemahin mamaya.

Nagsimula na akong magcheck ng papers and distract myself with my job para hindi malungkot.

After I finished checking all the papers, I immediately texted Laurence. Okay lang kahit mauna na 'ko ron dahil wala na rin naman akong gagawin dito.

"Hoy Allen, mauna na ako sayo. May date pa kami ni Laurence." Paalam ko kay Allen habang naglalakad palabas ng faculty.

"Enjoy ka bakla! Chance mo na 'yan para naman matuluyan mo nang makalimutan 'yung ex mo!"

Tumawa ito ng malakas. Sinamaan ko naman nang tingin si Allen hanggang sa mawala na siya sa paningin ko at nakalabas na 'ko ng faculty room.

Hindi ko na rin inisip ang taong binanggit niya at baka mag-iba pa ang mood ko. It's my birthday so I need to be happy kahit ngayon lang.

Pagbaba ko ng ground floor ay dumeretso agad ako ng parking. Nilabas ko lang ang susi ko at pinindot para buksan ang kotse.

 
Sumakay agad ako at ngumiti. I deserve this. I need to be happy tonight.

Nagdrive agad ako, medyo malapit lang naman dito ang restaurant kung saan kami kumakain ni Laurence kaya naman hindi rin naman ako magtatagal sa daan.