upside down ♡| yıldız

3.0

Merhaba 🌠
Güzel okumalar diliyorum herkese ama öncesinde yıldızlarını unutmasanız olur mu nedense çok fazla hayalet okuyucu var gibi geliyor bana..
Bu yüzden de sınır koyma işlerine girmeden bir kere daha hatırlatmak istedimm teşekkür ederim!!
🥹🤍🦋

"Yani sen şimdi masum garson bir kızın önünde Kenan'a kocam muamelesi mi çektin Alsu? Kız belli ki normal bir hayranmış işte.. Yani sen de içinde nasıl bir canavar taşıyosun kızım ya"

Umay'ın telefondan yükselen yargılayıcı sesiyle yeniden o günkü kıskançlığım alevlenir gibi olunca ocakta kaynayan suyun altını kısıp ellerimi üzerimdeki mutfak önlüğüne kuruladım ve tezgaha doğru yaslandım.

"Ya öyle hayran mı olur Umay? Numarasını istedi diyorum.. Basbayağı numaranızı alayım size reçel yollayayım dedi! Bir de neymiş ben sizi televizyonda mı gördüm acaba.. Zırvaya bak!"

Olayın üzerinden bir haftadan fazla geçmişti ama ben Umay'la bunun dedikodusunu yapma fırsatını ancak bulabiliyordum.

Bu aralar tek odağım olan şey sömestr sonuna kadar derslerimi toplamak, hatrı sayılır güzel bir ödeme yapan staj yeri bulmak ve tabii ki Kenan ile vakit buldukça görüşmeye devam etmekti.

Ve bunu da son zamanlarda gerek dışarıda yürüyüşlerle olsun gerek de evde olsun hiç olmadığı kadar iyi yapıyorduk.

"Aman sizin de tek derdiniz boğaz ama Alsu.. Köftesi bitti reçeli başladı şimdi de! Varsa yoksa tıkınıp öpüşüyorsunuz deliricem gülmekten"

Umay yine kendini tutamaz bir şekilde her zamanki kahkalarından birini patlattığı zaman dedikleriyle beraber ben de gülmeye başladım.

Sanırım haklıydı.. Haklı olmaktan da öte bizim başından beri yaptığımız tek şey bu bile olabilirdi ama Kenan ile olan hiçbir şeye şikayetim yoktu benim.

"Ben dikkat ediyorum bir kere yediklerime! İpin ucunu kaçıran Kenan.. Göbeği olduğunu da kabul etmiyor zaten sırf bu yüzden arada atışıyoruz ama çok hoşuma gidiyor" derken telefonu diyafona verip tezgaha bıraktım ve işlerime devam etmeye başladım.

Kenan akşam üzeri antrenmanından sonra yemeğe gelecekti.

Ben de bugün okuldan olan boşluğumu fırsat bilip sabahtan beri bizim için bir şeyler hazırlamaya çalışıyordum ama mutfak konusunda hala daha pratik olmadığım için saat çoktan öğleni geçmişti bile.

Bu biraz da benim suçumdu çünkü içli köfte faciasından sonra bile daha önce yapmadığım farklı bir şeyler deneme isteği ile tezgahın üzerindeki kısıtlı alanda hamur açıp mantı yapmaya çalışmıştım.

Yine nefis yemek tariflerinden yardım alarak bir şekilde halletmiş gibiydim ama hamur çok kalın oldu diye de endişelerim vardı.

Ya Kenan çiğneyemez de midesine oturursa diye cidden korkuyordum ama bu saatten sonra da ana menüyü değiştirecek vaktim yoktu.

"Zaten benim demeye çalıştığım şey de senin formuna dikkat etmendi dimi hay Allahım.. Sen de yani Alsu taş gibi çocuğa göbeğin var denir mi salakom benim? Bence sen unutmuşsun bi tekrar soyunsun da hatırla"