Distress

𝒞𝒽𝒶𝓅𝓉ℯ𝓇 3

Dumating na ang araw ng camping nakapila lang ako sa pintuan ng bus para makasakay na ng makita ko sina Calista na nag tatawanan nang napansin na nakatingin ako sa kanila bigla silang tumawa at lumapit sakin tinabig nila ako na naging sanhi ng pag tumba ko at nalaglag ang gamit tumawa lang sila ng tumawa gusto ko nalang umiyak bakit ba Sila gento. Hoy anong nang yayari jan ani Ng Isang teacher ah sir wala lang po sagot naman ni Calista  Oh sige pumila kayo ng ayus ang tatanda nyona ani ng aming guro

Tahimik ko nalang pinulot ang mga gamit ko at pumunta sa pinakadulong bangkuan ng bus na walang makakakita sakin sinasabi ko nalang sa sarili ko na magiging okay lang din ang lahat .

Hanggang sa makarating na kami sa aming paroroonan ang ganda ng gubat na to di sya pangkaraniman na may para bang may sinabi ito sakin. Nandito naba ang lahat sabi ng aming guro, opo ma'am kompleto na po kami sagot naman ng aming president na si Josh Oh sya sige ayusin ninyo na ang mga gamit nyo at mag tayo na kayo ng tent bukas na bukas mag sisimula narin tayo.

Habang nag aayus ako ng tent biglang lumapit sakin sina Jane at Lia, Thea baka naman gusto mong ibigay na samin yan tent mo wala kasi kaming dala Sabi nya Ah di pwede wala kasi akong matutulogan sagot ko sa kanila Ah so di mo samin papaheram nag babanta niyang boses  natatakot ko kasi alam ko kung ano ang gagawin niya kapag di ko sinunud ang gusto nilang nangyari kaya naman sumagod nalang ako Ng oo. Ayon naman pala papayag din sige alis na pati bat kaylangan mo pang mag tent di kanaman natutulog ang laki laki Ng eyebags mo Sabi ni Jane Oo nga sabay naman ni Lia wala nalang akong nagawa kundi ang umalis dun.

Naglakadlakad nalang ako sa gitna ng kagubatan para makahanap ng matutulogan ng may narinig akong kaluskus mula sa gilid ko kaya napalingon ako pang tingin ko dun may bigla akong nakitang pigura ng tao di ko ito makita tas medyo malayo sakin pero nakatingin ito sakin ng kakaiba nakakatakot tumakbo nalang ako ng tumakbo ng madapa ako sa Isang sanga ng puno ang sakit ng pagkakabagsak ko papalapit na sakin ng papalapit ang pigura ng tao hanggang sa mag dilim na ang paningin ko.