Unang Pahina

8 1 0
                                    

Party

Andito pa din kami sa loob ng meeting room, sinusubukan na patigilin ang dalawa sa pag tatalo

"Tanga ka?"

"Hindi, baka ikaw"

"Ah talaga? atleast ako may nanay"

"Kamusta papa mo sa langit?"

"Gusto mo isunod kitang ulol ka?"

"Katahimikan!" Bulyaw ko. Tang ina, kanina pa silang dalawa eh. Kung hindi tite, poday yung pag uusapan. Inang yan.

"Chris, mas nakakatanda ka sakanila sira ka ba? Kaya nga naging bodyguard kita kase ikaw yang nakakatanda. Laki laki mo na nakikipag talo ka pa sa mga 'yan. Tuli ka na boy, umayos ka" Panenermon ko. Nakarinig naman ako ng mga tawa.

Aba'y gago to'ng mga 'to ah

"Nakakatawa?" I asked sternly and nanahimik naman sila "Let's discuss the situation right now. Ayokong masira yung hapon ko sainyo." I stated coldly.

We're talking on how are we going to bomb the place. Tang ina ng leader nilang 'yon. Nananahimik kami dito kala mo kung sino para umasta eh. Sa tingin ba nila hindi kami gaganti? Baka sinampal ko sila ng reality para makita nila yung kakapalan ng mga mukha nila.

"We'll bring the medic team and snipers. Medic kung sino man ang matamaan ng mga kung ano ano doon. Panigurado na may naka bantay sa labas ng Castilo kaya mag dala tayo ng mga bala. Kilala n'yo naman ang mga Acosta hindi ba?" Sumagot naman sila

"Yes, but before we bomb the place. Siguraduhin ninyo na may nakita kayong signal, hindi yung basta bastang babaril kayo. Baka mauna pa kayong mamatay kesa saamin." Chris submitted halatang pinapatamaan yung dalawang mag tropa.

"Tang ina man, pinatatamaan tayo oh. Gago ka kase, bigla kang nag fire noon sabi mo may signal na. Alam mo ba na muntikan na akong mawala sa mundo noon?"

"Sayang hindi natuloy. Tsk."

"Bring the hacker team, kasama ko sila doon." Sambit ko. Agad namang sumagot ang mga ito. "We'll leave at 11:00 onwards. End of discussion"

They left and i stood up. Naiwan si Zeon dito dahil kailangan ko s'yang kausapin. "Is there anything that i can help you with?" he asked. Kingina talaga hindi ko alam kung anong gagawin ko kapag kausap ko si Zeon. S'ya kase yung tipong magugustuhan ng lahat ng mga babae dito sa loob ng team. His height is matangkad talaga, he's almost six footer and talagang pag pinag tabi mo kami. Hanggang bewang n'ya lang ako. His brown obrs are attractive, his undercut hair suited him so much.

I fell inlove with him when we're on the 3rd grade. He's older than me but i do't give a fuck about it.

I love men  who's older than me.

"Uhm can you help me make a plan? nahihirapan kase ako sa pag gawa, kabisado mo yung Castilo hindi ba?" Tanong ko. Umoo naman s'ya at lumapit saakin. Gosh ayoko pa humimlay ng maaga baka atakihin ako sa ganda ng mukha n'ya.

"Sure, where's the paper? handle me the pencil. I'll draw the map and i'll just also explain it" He replied with his husky voice.

Tang ina tatahulan ko to punyeta

I took out a long manila paper and a pencil. He stretched his long toned arms and started to draw. I'm examinating his features. His high bridged nose, his white skin, his toned muscle that exposes on his white formal with long sleeves, his veiny handsand long fingers suited him so much. Sa'kin naman-

Stop! What the hell am i thinking?

"Eish? may eraser ka? pudpod na kase 'to eh" Bigla n'yang pag sasalita habang nag papatuloy sa pag guhit ng mapa. Gago? kinakain n'ya ba yung eraser? buo pa kanina 'yon ah? 

Memories (Acosta #1)Where stories live. Discover now