JEZH || NONFIC BL

2

"සඳට සඳ හමුවෙලා...

රඟති හද සන්තෝසෙන්
අද නටමි මල් කළඹක් වී
කුමරී කුමරා උන්මාදෙන්
තනිවෙයි අද සිරියහනේ

රඟති හද සන්තෝසෙන්
අද නටමි මල් කළඹක් වී
කුමරී කුමරා උන්මාදෙන්
තනිවෙයි අද සිරියහනේ"

අවසාන පීරියඩ් එක... සාමාන්‍යයෙන් අපේ ඉස්කෝලේ දවස ගෙවෙද්දී අවසාන පීරියඩ් එක බොහෝ දුරට ෆ්‍රී එකක් වෙනවා... මොකද ඉස්කෝලෙ අරින්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දී කිසිම ගුරුවරයෙක් කැමති නෑ පණ දාගෙන උගන්නන්න...

අහ්ම්... මං කිව්වේ ගුරුවරු මිසක් උගන්නන්න එන ඇවිදින වදකාගාර එහෙම නෙවෙයි.. ඔව් ඔව්... දෙනෝදහක් ගුරු දෙවිවරු අතරේ ඒ වගේ වදකාරයොත් නැතුවම නෙවෙයි... මේවා හිතින් හිතනවා මිසක් වැඩිහිටියෙක්ට ඇහෙන්න කියෙව්වොත් කන පැලෙන්න කන්න තමයි වෙන්නේ... හහ්... කොහොමත් ඔය හිටියා වැඩි කට්ටිය හිතන්නේ අපි මේ වගේ කතා කියලා අපේ ගොන්කම ප්‍රදර්ශනය කරනවා කියලා... ඒ වුණාට අපිනෙ දන්න ඉස්කෝලේ ඇරෙන්න කිට්ටු වෙලා පීරියඩ් එකක් තිබ්බම අර යකඩ පුටු කෑල්ල උඩ පුක තියාගෙන ඉන්න අපි කන කට්ට...

පන්තියේ කොල්ලො සෙට් එක ඩෙස් පුටුවලටත් තට්ටු දදා සිංදු කියන ගමන් ආතල් එකක් ගත්තේ ඉස්කෝලේ ඇරෙන්නත් කිට්ටු කරලා තිබුණ නිසා... කොහොමත් මේ ගෙවිලා යන්නේ 11 වසරේ අවසාන කාලේ... ඒ නිසාම මේ අවසාන කාලෙ සින්දු කියන ඒවා නිල් බෝතල් වලින් ගහගන්න ඒවා ජල ප්‍රහාර එල්ල කිරීම් වගේ නොහොබිනා වැඩ වලට ඉස්කෝලේ වැඩිහිටියෝ සෙට් එක එහෙම අත දැම්මේ නෑ... හැබැයි ඉතින් ඕනවට වඩා ආතල් ගත්තොත් ඔය අතරින් පතර ඉන්න කාලකන්නියෙක් දෙන්නෙක් ඇවිල්ල අපේ ආතල් වලට ගූ බකට් හැලුවේ නැතුවමත් නෙවෙයි ඉතින්...

මේ වෙලාවෙ අපි ගත්ත ආතල් එකට කෙලවුනේ කවුරුවත් ඇවිත් ගූබකට් හලලා නම් නෙවෙයි... සුපුරුදු පරිදි එකයි විස්සට විතර අවසාන පීරියඩ් එක ඉවර වෙද්දී ඊළඟට අපට ගෙදර යන්න ලෑස්ති වෙන්න ගතවෙන ටයිම් එකට දාන මියුසික් එක ප්ලේ වෙන්න ගත්තා... ඕක ඉතින් හන්දියම දෙවනත් වෙන්න මහ සද්දෙට රිං වෙද්දී අපි සින්දු නෙවෙයි අහවල් එක අඹර අඹර කෑ ගැහුවත් මොකෙක්ටවත් ඇහෙන්නේ නැහැ..