Günümüz
Kim bu kadar şeyi hak ederki dünyanın en kötü insanı bile dayanamaz bunlara ama ben dayandım.ben Ezgi oldum soyadım olmadan sadece Ezgi beni hayata tutunduran hiç bir şey yoktu çünkü istesem şimdi ölebilirdim ama yapmadım daha doğrusu yapamadım kim Allah'ın verdiği cana kıyabilir ki?
5 dk ya yakın isminin Gizem olduğunu öğrendiğim doktor ile sarıldım. Nedense çok iyi gelmişti bana hayatımda ilk defa birine gerçekten sarılmıştım bana doğru döndü ve ellerimi tuttu " Ezgi bak güzelim çok kolay şeyler yaşayamaya bilir insan bazen ailesinden bazen başkalarından darbe alabilir ama asla yıkılmamalı. Senin gözlerine baktığımda kendimi görüyorum ve ne yaşanırsa yaşansın ayakta duran bir kız çocuğu görüyorum. Bak güzelim ilk olarak intahara kalkışmak güzel birşey değil kendimden örnek vereyim çok defa denedim ama gördüğün gibi hayallerimin peşinden gittim sende başarabilirsin kapıda bekleyen çocuk yani Mehmetcan sana nasıl baktığına ben şahit oldum seni gerçekten çok seviyo umarım mutlu olursunuz" dedi bende dolan gözlerimle konuşmaya başladım" Mehmetcan iyi çocuk ama bana değil çevresine. İkinci olarak ilk defa birine olmadığım kadar güvendim nedense beni size çeken birşey var ilk defa bu kadar nasihatı dinledim çevrem çok defa uyardı ama siz bana çok iyi geldiniz teşekkür ederim" dedim ve içtenlikle sarıldım Gizem ablaya abla diyorum çünkü o bana abla gibi yaklaştı ve onu gerçekten çok sevdim. Gizem abla ayağa kalktı" evet hadi bakalım bu kadar hüzün yeter ve Ezgicim sana numaramı veriyim ne olursa olsun beni ara olur mu?" Dedi gözlerinin içine bakarak içten bir gülümseme ile " herşey için teşekkür ederim Hakkınızı ödeyemem" dedim Gizem abla bana bakarak gülümsedi " istersen şimdi çıkabilirsin hasteneden çünkü bende hastaneleri sevmezdim" dedi ve gitti acaba o neler yaşamıştı.
