Pablo Gavi [Tal Vez]

Yağmur

Ember eye

-eylül ayında değiliz ya ne bu tantana

Dedim pencereden dışarı bakarken, yağmur yağıyordu.

Hemde bardaktan boşalırcasına.

Balkondan bahçeye çıktım.

Dışarı kurumak için astığım kıyafetleri hemen toplamaya başladim.

Ama malesef ıslanmıştım.

Kıvırcık saçlarım için bu hiç iyi haber değildi.

Şişmiş saçlarıma baktım.

-Aslana benziyorum ahahah

Kendi kendime gülerken kapı çalındı.

-Bu yağmurlu havada kim bana gelirki?

Pablo Martin Paez Gavira.

-Gavira? Geç içerii bide ıslanmışsın

Dedim kolundan tutub onu içeri çekerken.

-Merhaba Emb naber?

Çok normalmiş gibi konuşmaya başladığında ona göz devirmiş koşarak odama gitmiştim.

Saç kurutma makinası ve,  Hectordan ödünç aldığım tişörtlerinden birini alarak aşağıya indim.

-Al giy şunu hasta olucaksın

Yandakı prize saç kurutma makinası taktım.

Hiç sorun etmeden üzerini çıkaardığında gözüm bedenine ilişti.

Gövsünde çizik vardi. Baya baya.

Gözlerimi kurutma makinasına dikerek onu ayarladım.

-Geç önümde otur

Dediğimi usluca yapmış ve oturmuştu.

Saçlarını kurutmam bitdiğnde saç kurutma makinasını prizden çıkarmış  sehpaya koymuştum.

-Teşekkürler Ember

Dedi samimi gülümsemeyle

-Rica ederim Gavira

Telefonumu alarak kendimi koltuğa atdım. Kendiside aynı şekil yanıma uzandı.

Jude'nin aramasıyla gülümsiyerek hafif dikleştim.

-Jude tanrım sonunda aklına geldim ha!

Gavide bana gülerek bakıyordu. Bir kaç dakikadan sonra vedalaşark kapatdığımda gözüm siyah ekrandakı görüntüme ilişti.

-Tanrım! Saçlarımın haline bak!

Hemen ayağa kalkmış saçlarımı at kuyruğu yapmıştım.

-Neden topladın çok tatlı görünüyordun

-Dalga geçme benimle

Yastığı ona fırlatdım.  Oysa tek eliyle yastığı tutarak kenara koydu ayağa kalktı.

-Dalga geçmiyorum.Ember gerçekten saçların çok güzel kızım

Dedi usulca yanıma yaklaşıb saçlarımdan tokayı yavaşca çözdü.

Yutkunduğunda gözlerim istemsizce boynuna doğru gitdi.

Parmaklarını saçlarıma dolayarak yavaşca bir birine girmiş saçları ayırdı.

Gözlerini kapatıp saçlarıma doğru eyildi ve derim bir nefes aldı.

-Gavira?

-Sesiz olurmusun lütfen?

Dışarda yağmur kendini bastırırken Gavi ellerini belime koyarak bana sarıldı. Başı omzumdayken ellerimi boynuna doladım.

Ayakta sağa sola sallanarak sarılıyorduk.

Ayrıldığımızda dudaklarıma baktı.

-Öpe bilirmiyim?

Sorduğu soruya gülümsedim. Pekiala tanışdığımızdam beri sevdiğim çocuk bana beni öpe bilirmi diye bir soru yònlendiriyordu.

Dudaklarımız yavaşca birleştiğinde  telefonu çalması bir olmuştu.

Derin bi nefes alarak benden ayrılmış

-Zamanlamana tüküriyim Pedri gene ne oldu

Diyerek telefonu açtı ve kulağına götürdü

-Umarım gerçekten önemli bi konu içn aramışsındır Pedri

Sesinin tonu ciddi çıktığı için koluna vurarak onu uyarmıştım.

-Doğru konuş çocukla

Diye fısıldamamla göz devirmiş ve başını sallamıştı.

-Kankacım  hani ben ne yapa bilirim? Benmi gidip itiraf ediyim senin yerine

-Pedro, bak ben yaptığımda direk bana salak diyorsun sen, senin yaptığın ne peki ultra zeki arkadaşım

-Git itiraf et işte ne kadar zor ola bilir gidip İrene ben seni seviyorum demek

Duyduklarımla şaşırmıştım. Pedri İreneyimi seviyordu.

Bi dakkika tabi ya partide bakışmaları aptal kafam.

Telefonu Gavinin elinden almış kulağıma götürmüştüm.

-Senden bir açıklama bekliyyorum Pepi ne demek bana söylemezsin,!

-Her neyse sakın bu aptalın sözünü dinleyip itiraf etme direk itirafda risk var 1 ay sabr et ve bu 1 ayda minik minik jestler yap ona karşı

-Meselaa, odasına çicek yolla, iltifatlar et sakın direk itirafa geçme

Pedriyle aźcık konuştuktan sonra kapatmış ve Gavinin başına vurmuştum.

-Oldu olucak cocugu kızı istemeye gönderseydin aptal!

Başını ovarak gözlerini devirmişti.

-Tamam ya özür dileriz hem ben ne anlarım ilişki uzmanımıyım ben

Mutfağa doğru giderken

-Belli zaten 1 lafı söyleyemeyen bir insansın normal bu

-Ne lafı?

-Seni seviyorum lafını söylemeyen insansın ne anlarsın sen aşktan!