Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❤️🔥
Kan damlalarının mermer zemine çarparken çıkardığı sesi bir kaç saniyeliğine dinledim.
Burnuma gelen kan kokusu beni tiksindirmeli miydi? Hoşuma gittiğini söyleyebilirdim.
Damlaların sesi çoğaldı, zaman azaldı.
Kanla yıkanmış gibi duran beyaz eldivenlerime baktım. Yerden bir bıçak kaptım.
Üzerine oturduğum adam aldığım bıçağı görmedi. Yavaşça hareketlendiğimde kalkacağımı, onu bırakacağımı düşünmüş olmalı ki gözlerinde bir rahatlama gördüm.
Güldüm.
Yerimi rahatlatmıştım sadece.
Bıçağı iki elimle tuttum ve havaya kaldırdım. Adamın tam kalbinin ortasına saplayıp, yüzüme kanının sıçramasına sebep oldum. Kafamı arkaya doğru atıp gülümsedim.
Üzerimde ki siyah deri ceketin kanla kaplandığını hissedebiliyordum.
Kurbanımın tüm duygularının yok olduğu gözlerine baktım.
Bir hayatı daha sonlandırmıştım.
Birinin hayatını almak bu kadar kolaydı işte. Sadece bir bıçakla onun tüm hayatını elinden almıştım.
Evden çıktım. Adamı kendi evinde işkence çektirerek öldürmüştüm.
Motoruma binip saray gibi gösterişli olan evden uzaklaştım.
Dedemin evine geldiğimde, kapıda beni izlediğini gördüm. Üstümde ki kandan arınmadan geleceğimi bildiği için etrafta ki tüm korumaları göndermişti. Yüzünde gururlu bir ifade vardı. Gülümsüyordu.
"Benim lanetli bebeğim, yine harika iş çıkardın."
Deri ceketi çıkarırken güldüm. "Her zaman ki gibi." diyerek içeri girdiğimde kanla kaplı ceketi elimden almıştı.
"Bıçakları hediye olarak mı bıraktın?"
"Hıhı."
Kahkaha attı. "Luca deliriyordur." Temizlenmek için banyoya girip üzerimdekileri çıkarmaya başladım.
"Duyduğuma göre bıraktığım bıçakları beni öldüreceği gün için saklıyormuş." Çekmeceden bir çöp poşeti çıkarıp, kanlı kıyafetleri içine koydum
Dedem kapının arkasından,"Ah o gün hiç bir zaman gelmeyecek." diye seslendi. Ben öyle düşünmüyordum fakat sessiz kaldım.
Neredeyse kaynar olan suyun altına girip, üstümde ki kan kokusundan arındım.
