romantik şizofren.

18: 'ev' gibi.

Atlantis'in geçmişinden...

pearl:
tokyo

tokyo:
ne var lan artist

pearl:
napıyorsun

tokyo:
evde oturuyorum da
sen iyi misin

pearl:
değilim
hiç iyi değilim

tokyo:
neredesin sen

pearl:
faylinnin evinin oralarda bir yerde
kaldırımda oturuyorum

tokyo:
pearl sakın bana çıktığından beri orada olduğunu söyleme

pearl:
tamam

tokyo:
saat gece yarısı oldu neredeyse farkında mısın
deli mi sikti seni
hava buz gibi
ne işin var orada

pearl:
kalkamadım
kaldım
burada

tokyo:
geliyorum konum at

pearl:
hayır hayır
gelme

tokyo:
sormadım pearl
konum at geliyorum dedim

pearl:
gelme gerçekten
seni görürsem kendime geleme

tokyo:
o zaman tam şimdi anlatacaksın ne olduğunu
ve kıçını kaldırıp eve geleceksin

pearl:
tamam tamam

tokyo:
birkaç gündür belliydi zaten bir şeyin olduğu

pearl:
hayır bir şeyim yoktu
gerçekten yoktu da
ben faylinnlere ders için gittim ya
erken gitmişim
annesi odasına geçip bekle istersen dedi
kardeşiyle aynı odada kalıyorlar
oturdum sonra duştan çıktı
dalaştık birbirimize az
sonra giyinince
koşa koşa yanıma geldi
mis kokuyor muyum diye sordu
kaldım öyle
resmen dondum kaldım
sonra kendimi tutamadım
saçlarına eğildim öptüm hafiften
ama dilim tutuldu sanki
evet diyebildim sadece
aklıma babam geldi
belki söylemişimdir bilmiyorum
küçükken ne zaman banyo yapsam
giyinir giyinmez yanına koşardım
mis kokuyor muyum diye sorardım
aynı böyle saçlarımı öper mis olmuşsun derdi
boğazım düğümlendi tokyo
kafamı toparlayamadım
çıkınca az yürüdüm
sonra kendimi taşıyamadım çöktüm kaldırımın birine
kalkamadım oturduğum yerden
babamı düşününce kötü hissettim evet
ama faylinnin saçlarını öperken hiç olmadığım kadar iyi hissettiğimi fark etmek başımdan aşağı kaynar sular dökülmesine neden oldu

tokyo:
pearl
faylinn hakkında bize anlatmadığın şeyler var değil mi
ve ailen hakkında
tek bildiğimiz onlarla konuşmadığın ve tahammül edemediğin
gözlerin son zamanlarda sürekli faylinnin üzerinde farkındayım
garip hallerin var
bu anlattığından çok daha fazlası dönüyor arkaplanda
faylinnden hoşlanıyor musun

pearl:
bilmiyorum tokyo
kafamı karıştırıyor
hakkında ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum
garip şeyler hissediyorum

tokyo:
ne gibi şeyler

pearl:
ev gibi
odası ev gibi
saçlarını öpmek ev gibi
aptalca dalaşmak ev gibi
utandırıp yüzünü kızartmak ev gibi
sinirlendirip tepkisini izlemek ev gibi
sanki yedi yaşındayken yaşadığım o sımsıcak yuva gibi hissediyorum
ve içimden ağlamak geliyor çünkü bu hissi bir daha bulamayacağım

tokyo:
bir defa bulmuşsun işte
neden tekrar arayışına giresin ki

pearl:
bulmadım ki
tesadüfen karşıma çıktı
ve o da gidecek bir zaman sonra

tokyo:
neden gitsin pearl
madem ihtiyacın olan şeyi buldun
neden peşinden koşmuyorsun ki

pearl:
bahsettiğimiz kişinin faylinn olduğunun farkındasın değil mi
hani şu aptal çetenin bir üyesi olan faylinn

tokyo:
artık çok da fazla üye olduğunu düşünmüyorum
aklın bir karış havada olduğu için son zamanlarda olanları görmüyorsun
faylinn onlardan kaçıyor
kampüste dersliklerle kafelerde
onları gördüğü an yolunu değiştiriyor
bütün gün faylinni dikizliyorsun zatwn fark etmedin mi amk
anlattırıp ypruyorsun beni de

pearl:
farkındayım
aralarında bir sorun var sanırım
faylinn yanlarında ürkek bir kedi gibi duruyor
korkuyor
tir tir titriyor hatta

tokyo:
mutlu ol
mutlu olman için gerekeni yap

pearl:
yapamam tokyo
diğerlerine ne diyeceğim

tokyo:
sen onları aptal mı sanıyorsun
cole ve terry nasıl tanışmıştı
terry hayvan gibi dövmüştü onu
ben ve terry nasıl tanışmıştı
birbirlerinin sınavlarını sabote etmişlerdi
cole ve ben nasıl tanıştık anlatmak bile istemiyorum
bir hafta boyunca çocuğun ensesindeydim
insanları tanımadan bu kadar kesin kararlar verme
alice sürtüğünü alex leo ve matt piçlerini tanıdık hepimiz ve nefret ediyoruz
ama faylinn ve rosayı tanımadık
çünkü bu piçlerin yanlarında değillerdi
ben onları tanımak için bir şans vermeye hazırım
çünkü sonuda senin mutluluğun var

pearl:
telekkür edefim

tokyo:
ağlıyo musun geri zekalı
ağlama da konum at
hasta olursan bakmam

pearl:
gebwr pic
*konum*