Görüşmeyeli 4 yıl olmuştu. Ondan gideli 4 yıl. Koskoca 4 yıl. Acı dolu 4 yıl! Feritten gideli 2 yıl olmuştu. Gittim..... Yapamadım onunla. Onsuz yapamam derken onunla yapamıyormuşum meğerse. Şu 4 yılda kanserden iyleştim, okulumu yaptım ve 2 yıldır çalışıyorum. 4 yıl önce Los Angelese yerleştim. Burada okulumu bittirdim ve işe başladım . Elektrofizyoloji teknisyeni oldum. Ünlü bir hastanede çalışıyorum .
Sabah 5 te kalkıp hazırlanmaya başladım. Kemoterapi tedavisi yüzünden çok zayıftım o yüzden kahvaltı etmeye başladım. Telefonumu açıp Instagrama girdim ve ne göreyim!
" Ünlü Ferit Korhan ünlü tasarımcıyla Los Angelesta ! Ünlü ikili havaalanında el ele görüntülendi!"diye yazıyordu. Içtiğim kahveyi püskürttüm! Hemen kalkıp sofrayı temizledim ve işe gittim.Evim hastaneyle yakındı ve arabayla gitmemin bir sebebi yoktu. 15 dk bir yürüyüşten hastaneye gittim. Hemen odama girdim üzerimi değiştirdim. Sonra işimin ilk 3 saatleri hastaların klinik durumunu izlemekle geçti. Sonra da acil servise geçtim Sinanla. Size Sinanı tanıştırmadım! Sinan bir korumaydı tabikide en yakın arkadaşım. Babam Sinanı beni korumak için yolladı ama ne kadar itiraz etsemde babam onu yollamadı. Tabi bu süreçte o benim en yakın arkadaşım oldu.
Bir anda Matt geldi yanıma. "Hey doctor ! A hospital shooting is happening! The shooter is somewhere in the hospital but the LAPD will find him! Don't worry but be careful!"dedi korkuyla." Ok thanks Matt"dedim ve gitti. Hemen Sinanın yanına gidip ona durumdan bahsettim. Sinan eski bir ajandı ve bu durumları iyi biliyordu. Hemen oda onu bulmak için aramaya başladı.
Bir süre sonra Bailey hocam geldi ve önemli hastalarla ilgileneceğimizi söyledi. Odaya girdiğimizde Feriti gördüm. Yatakta bir kadın vardı. Feritte onun elini tutuyordu iğrençlikle. " Hell Korhans! My name is dr. Bailey and this is dr.Seyran! She will be assisting you today!"dedi hocam. Benim gözlerim dolmuş ve Feriti bakıyordu. Ferit ise şoktaydı. Şoku atlattıktan sonra bana doğru yürümeye başladı. Diyarın seslenişlerini duymuyor ve bana geliyordu. Bir anda eli kısa saçlarıma gitti ve onları okşadı. "Seyran....."dedi şefkatli sesiyle. Bailey hocam ve Diyar bize bakıyordu. Ben sinirimle ona" Siktir git !"dedim ve kapıdan çıktım ve hemen tuvalete gittim. Elimi yüzümü yıkayıp gidecekken Bailey hocam girdi tuvalete." I saw your reaction there. As i saw he might be an ex or something so go in the ER. Don't worry I will assist them!"dedi ve bir anda ona sarıldım. " Thank you so much doctor!"dedim ve acil servise gittim.
Acile gittiğimde her yer kalabalıktı . Yanıma hemen dr. Shepherd geldi ve " Doctor we have to go and get the kids in the ambulance! The shooter shot the ambulances tire and its a couple meters far from the entrance! We have got to get the children! They will die there! You coming?"dedi ve hemen " Of course !"diyip çıktık. Giriş kapıda birbirimize dikkatli olmamızı söyledik ve hemen ambulansa doğru ilerledik. Ben daha hızlı davranarak ambulansın kapısını açtım bir çocuğu alıp dr.Shepherd'a verdim. Ben ise ikinci çocuğu alıp giriş kapısına doğru koşmaya başladım. Dr. Shepherd bana doğru geldi ve ikinci çocuğu aldı." We have to be fast!"dedi ve ben " Yes"dedim. O gidince bir anda nefes aldım ve tam dönecektim ki kalbimin ortasında gelen kurşunla yere yığıldım. O anda herkesin bağırışları kulağımdaydı......
Yazardan
Atıcı Seyranı tam kalbinden vurmuştu tıpkı Ferit gibi. Ama atıcı bilmiyordu ki arkasında Sinan vardı. Sinan onu bir anda kafasından vurdu silahla. Hemen aşağıya inip Seyranı aramaya başladı. Girişteki insanları görünce yerde yatan kadının Seyran olduğunu anladı. Onu hemen kucağına aldı ve bir sedyede yatırdı. Sinanın beyaz gömleği kan olmuştu ama umrunda değildi.
Sinan Bailey hocayı arıyordu. Seyranı kurtarabilecek tek kişiydi o. Bailey hocanın olduğu odaya hemen girdiğinde bütün gözler ona döndü. Feriti gördüğünde Seyranın dikkatsizliğinin sebebini anladı ama o hemen Bailey hocaya olayı anlatması lazımdı. Ferit ile sonra ilgilenecekti. " Doctor! The shooter shot Seyran in her heart! She is in the ER ! You have got to go there and save her!"dedi Sinan hızlı. Feritin gözünden yaşlar akmaya başladı. Bailey ise hemen acil servise doğru koşmaya başladı Sinan ike birlikte. Ferit şoku atlattıktan sonra hemen acil servise doğru koşmaya başladı. Diyarı ise odada bir bok gibi bırakmıştı.
Ferit oraya gittiğinde Seyranın ağzında bir valf maskesi vardı. Bir hemşire maskeyi pompalıyordu. Kolunda serum vardı. Kıyafeti kan içindeydi. Ferit kendine lanet etti! Bin kere lanet etti! Bir anda Seyranın kalp atışları azalmaya başladı . Bailey hoca 3 kere elektroşoku kullandıktan sonra Seyranın üzerine çıkıp kalp masajı yapmaya başladı . " 1,2,3!"diye bağırıyordu Bailey hoca.
Kaç dakika geçmişti bilmiyordu Ferit. Mönitörün bip sesi bitmiyordu. Bailey hoca Seyranın üzerinden kalkıp saate baktı." The time of death 12:23"dedi Bailey hoca ve kendini tutamayıp gözyaşlarını serbest bıraktı. Ferit ise hemen Seyranın yanına gitti ve buz gibi ellerini tuttu. " Sevgilim! Yapma! Ölme ! Ben sensiz yapamam ki! Gitme ! Erken! Gitmek için çok erken Seyran! Aç o yeşil gözlerini ! " diyemeden bayıldı. Hemşireler onu alırken diğer hemşireler Seyranın üzerini beyaz bir çarşafla örttü. Şimdi gerçekten elveda zamanıydı Seyfer için.......
Herkese merhabaa!
Bölüm nasıldı?
Yemin ederim bu bölümü ağlaya zırlaya yazdımmm( gözleri kan çanağına dönmüş bir yazar emojisi)
Yeni bölüm için hangi bölümü devam etmemi istersinizzz?
Görüşürüzzz :)