୧help୨// jongsang

3

Oda kapısının açılmasıyla içeri girip yatakta oturarak yaralarını kapatmağa çalışan o sarı saçlı çocuğa baktı. Ne kadar çalışsada bir türlü yapamıyordu her seferinde dolup taşan gözleri önünü görmesini bile engelliyordu

Jongho onun bu halini görünce içinin cız etdiğini hiss etmişti. Sağ gözünden akan yaşı hızla silerek Yeosangın önünde oturdu

"İzin alıp geldim"

"Teşekkürler"

"Yaraların çok kötü gel pansuman yapalım"

"Yapmağa çalıştım ama pek olmadı"

"Sorun değil üzerini çıkarıp arkana dön"

Yeosang başını sallayarak acıyla zar zor kollarını kaldırınca ağzındaki sessiz inlemeyi tutamayıp serbest bıraktı. Bir türlü gömleğini çıkarıp yere atarak arkasını döndü

Jongho önündeki manzarayla birlikte kalbindeki acıyı hiss ediyordu. Elindeki pamuğa ilaçı dökerek Yeosangın derin yaralarla süslenmiş beyaz teninde gezdirmeğe başladı

"Ç-çok acıyor"

"Üzgünüm dayan lütfen"

Bir kaç dakika sonra Yeosang önüne dönmüş yüzünü Jonghoya göstermişti. Jongho bir elindeki pamuğu Yeosangın yaralarına sürerken diğer eliylede yanağını okşuyordu

O kadar yumuşak okşuyorduki Yeosang gözlerini kapamış ama akan bir damla yaşı tutamamıştı

Jongho işini bitirip Yeosangın yüzünü süzdükten sonra ayaklandı

"Bitti Yeosang"

"Teşekkür ederim"

Yeosang ayaklanıp sarılmış önündeki siyah saçlı çocuğa. Jongho o an hızlanan kalbini hiss edip karşılık vermişti

"Gitmem gerek"

"Lütfen tekrar gel ve kurtar beni"

"Geleceğim"...

____
________