🤚Chapter 94
နောက်ကြောင်းပြန်ကြည့်လျှင် ငွေကိုလက်နက်အဖြစ်အသုံးပြုရာတွင် ဝမ်ယွီ၏နည်းလမ်းများက ပို၍ဆွဲဆောင်မှုရှိသည်ကို ကျိအန်းနဉ် သဘောပေါက်လာသည်။ ယေဘုယျအားဖြင့် သူက လူကိုယ်တိုင် မပေါ်လာတတ်ပေ။
ပန်းစည်းကိုင်ထားသည့်ကောင်လေးက စာသင်ခန်းအပြင်မှာ တိတ်တဆိတ်စောင့်နေပြီး ဆရာက စာသင်ပြီးသည်နှင့် တိုးတိုးနှင့် ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးပြောလာသည်။
"မစ္စကျိအန်းနဉ်က ဘယ်သူလဲဆိုတာ သိလို့ရမလား..."
အားလုံး၏မျက်လုံးများက သူမဘက်ကို လှည့်လာသည်။
မိန်းကလေးများက ချဉ်တူးသွားချင်ယောင်ဆောင်နေကြသော်လည်း အမှန်တွင် တိတ်တဆိတ်လေး မနာလိုဖြစ်နေကြသည်။
နောက်ပိုင်းတွင် ကျောင်းချန်က သူမအား ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ရန် အစပြုခဲ့ပြီး သူ့အပြောအဆိုများက ပရောပရည်ဆန်ကာ သူမကိုအနည်းငယ် တွန်းအားပေးခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် ကျိအန်းနဥ်၏စိတ်ထဲ အတွေးတစ်ခု ရှိခဲ့သည်။
“သူက ဝမ်ယွီလောက် မကောင်းဘူးပဲ...”
ယခုတွင် ပန်းစည်းကိုင်ဆောင်ထားသည့် ကျောင်းချန်က အတန်းပြီးသည့်နောက် သူမ၏လမ်းကြောင်းကိုပိတ်ဆို့ထားသည်ကို တွေ့သောအခါ သူက သူမထံချဉ်းကပ်ရန် ကြိုးစားနေကြောင်း သိလိုက်သည်။
ဝမ်ယွီကို ကျောင်းတွင် နှစ်လကျော်ခန့် မတွေ့ခဲ့ရသည်က အမှန်ပင်။ ကျောင်းချန်က သူတို့၏ယခင်ဘဝကကဲ့သို့ ဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေသည်။
သို့သော် ကျိအန်းနဉ်မှာ ယခင်က ကျိအန်းနဉ်နှင့် မတူတော့ပေ။
ကျောင်းချန်ကို ပထမဆုံးမြင်ရာတွင် သူမက စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာမှုနှင့် အကြောက်တရားကို ခံစားလိုက်ရပြီး သူမမျက်နှာကလည်း ဖျော့တော့လာသည်။ သို့သော် သူမ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြစ်အောင် ထိန်းသိမ်းထားသည်။
ပိုင်လုက မနာလိုအားကျနေစဉ်တွင် ကျိအန်းနဉ်က သူမကို သတိပေးလာသည်။
"အဲ့ဒါက ကျောင်းချန်မလား..."
"ဘယ်သူလဲ..."
ပိုင်လုက ကျောင်းချန်၏ နာမည်ကိုပင် မေ့နေလေပြီ။
![သူ့လက်ဖဝါးထက်က ရတနာ [ Completed ]](https://img.wattpad.com/cover/361907410-64-k819114.jpg)