Chapter 3

9 5 12
                                    

"So, using a piece of bond paper I made an air plane."

"Si Mr. Air crafts, air crafts pala 'to eh." Pang aasar ni Miss Honey kay Jarren.

Natawa lamang si Jarren maging ang kaniyang kaklase maliban kay Celine na seryusong nakatitig sa hawak nitong paper plane.

"Uhmm... Sinong nakasakay na ng eroplano?"  Tanong ni Jarren.

"Kindly raise your hand sa mga nakasakay na sa eroplano... Hala, hindi pa kayo nakakasakay ng eroplano?— Same!" Hirit pa ni Miss Honey kaya napatawa ang lahat.

"Diba hindi always na nasa taas ang eroplano? There's a time na nasa baba rin siya. So, this paper plane represent me— us." Pinalipad ni Jarren ang hawak niyang paper plane.

"Tinangay tayo papunta sa paaralang ito ng ating mga ambition at choice, just like this paper plane fly, pataas pababa at muling tataas then bababa bago huhupa sa kaniyang tamang destination." Paliwanag nito at kinuha ang paper plane sa sahig.

"Our life here in college was looks like an air plane who's flying up and down. Hindi sa lahat ng oras masaya at magaan ang mga gawain dito sa college, there's a time na mahirap and that's okay because sabi nga nila walang course na madali, walang course na hindi mahirap."

Everyone nodded.

"Mahihirapan man tayo pero kakayanin natin ang mga paghihirap na iyon 'cause everything happens for a reason nga di'ba? Malay natin pinaranas lang sa'tin iyon ni God para tayo ay lalong pagtibayin. Kung ang bagay ba na iyon ay para ba talaga sa'tin o hindi."

"Correct!" Singit kaagad ni Miss Honey. "Because rejection is redirection."

"But we should remember that in our life sometimes we're on up side and down but just like this paper plain na kahit hindi ko nakuha ngayon ang aking dream course dadating din ang tamang panahon na huhupa ang eroplanong papel na ito sa tamang oras at sa tama nitong destination."

"Of course it's a yes! Hindi mo man nakuha ang dream course mo ngayon sa susunod, after this course you still can and you will." Sambit ni Miss Honey at pumalakpak, pinapalakas ang loob ni Jarren. "Come here I will give you a hug."

Napangiti si Celine. Masakit man na hindi natin kaagad makuha ang ating gusto huwag naman nating kalimutan na may oras pa para doon.

Habang tayo ay humihinga, nangangarap at ginagawa ang lahat para doon, God will guide us.

Someday, that airplane he or her driving will land in the right destination and in a perfect time.

"You know what guys, it's fine if now we can't go for that dream course of us." Sambit ni Miss Honey.

"Just like me, since then I really wanted to be an educator and a pastor  but now that I'm already a license professional teacher I was currently taking my pastoral." Nakangiting sambit ni Miss Honey sabay taas baba ng kaniyang kilay.

"So, Jarren, sa lahat ng maraming pangarap diyan, don't stop dreaming let your plane fly so high 'cause there's a time na that plane will land on its right destination." Dagdag pa ni Miss Honey.

Napatango-tango naman si Celine. Tinatatak sa kaniyang isipan ang mga salitang iyon.

Just like what she did few weeks ago. She let the sea walk with her and face all the challenges so at the perfect time she will be an educator.

Dear Self #2: Let The Sea Walk With Me (ONGOING)Where stories live. Discover now