SINDHAGANAWI 🍃

Chapter 17🍂

"අහ්ම් ඒකටනං හේතුව අපේ චූටි තමයි ඉතිං.."

"මම..! මං මොකක්ද කලේ.. ඈ අක්කෙ මං මොනාද කලේ.." ඇත්තටම අක්කා ඒ කියපු එකත් එක්ක ෆුල් කන්ෆියුස් උන මට අක්කා කියපු මෙලෝ මලදානයක් නොතේරෙද්දී තියන කුතුහලේ නිසාම මං අක්කාගෙන් මං නොදන්න ඒත් මං හේතුවෙච්ච කාරනේ ඇහුවේ ඇත්තටම දැන්  දැන් මේ වෙන දේවල් හරිම අමුතු නිසා..

"ඈ චූටි ඔයා සූරියබණ්ඩාර නැන්දම්මාටයි මාමණ්ඩියටයි අම්මා අප්පච්චි කිව්වාද.. මං එහෙ යද්දීත් සූරියබණ්ඩාර නැන්දම්මා ගෙදරට එන හැම කෙනාටම ඒක කියනවා.. අවසානෙට ඒක සදීප් මල්ලිලාට කිව්වාට පස්සෙ කොල්ලො ටික පා'ට් එකක් ඕනා කිව්වා.."

එච්චරයි... මට එච්චරයි අහගෙන ඉන්න පුළුවන් උනේ නෑ මං එච්චරයි අහගෙන හිටියෙ මට දැනුනෙ මගෙ කන් දෙක අගුල් වැටුනා වගේ.. අක්කායි සුදායියායි සෙදෙසුයි තව මොන මොනවාදෝ හිනාවෙවී කියනවා මට ලාවට වගේ ඇහුනත් ඒ ගැන හිතන්න තරම් සිහියක් මට තිබුණේ නෑ.. ඇයි අම්මේ මෙහෙම කලේ.. මට මං ගැන දුකක් නෑ.. ඒත් ඔයා සෙල්ලම් කලේ අහිංසක මිනිස්සුන්ගෙ හැගීම් එක්ක.. මට දුක මාත් ඒකට වචනෙකින් හරි හවුල් වුන නිසා.. ඔයාලාගෙ වැඩ නිසා කවදාහරි මට පව් පිරෙනවා අම්මේ...

"චූටි.. චූටි... මොන සිහියෙද ඉන්නෙ.."

"අහ්.. ම්ම්.. මේ ඒක නෙමේ අක්කෙ ඔයා කාත් එක්කද ආවෙ.. අපේ චූටි අයියා එක්කද ඈ.. අයියාව එලියෙන් තියලාද ඔයා ආවෙ.. ඈ අක්කෙ..."
තවත් ඒ ගැන අහගෙන ඉන්නවත් ඒ ගැන කතා කරන්නවත් උවමනාවක් නැතිකම නිසාම මං කතාව වෙනපැත්තකට අරින්න හිතාගෙන අපේ චූටි අයියා එක්කද ආවෙ කියලා අක්කාගෙන් අහද්දි මෙච්චර වෙලා හිනාවෙවී හිටපු අක්කාගෙ මූණ බලාගෙන ඉද්දීම ඩයිනමයිට් කරලක් වගේ රතු වෙලා ගියෙ ඒ එකපාරටම වෙච්ච විපර්යාසයට අපිත් බය වෙද්දී.. ම්හුම් අපෝ අපේ අයියා එක්ක වලියක්වත්ද මන්තා අයියෝ...

"ඈ අකිත්‍යා අක්කෙ චූටි අයියා එක්කද ඒයි ආවෙ.. ඈ"

අක්කාගෙ රතු වෙච්ච මූණ දිහා බලාගෙනම මං කෝකටත් කියලා ටිකක් එහාට වුනේ අවදානමට පෙර සූදානම මොනාටත් වඩා මේ වෙලාවේ වැදගත් නිසා.. ම්හුම් කියන්න බෑනෙ ඒයිලා අයියා එක්ක වලියක්වත් දාගෙන අයියාව එලියෙ තියලා ඇවිත් අයියාට ගහන්න බැරිකමට ලෙඩා ලෙඩා කියලා නොබල මට ගැහුවොත් නැද්ද මං කියන්නෙ අපේ අක්කාගෙ දැං පෙනුමෙ හැටියට ඒකත් වීමේ සම්භාවිතාව තියනවා අයියෝ...