එයා තමන්ටම කියා ගත්තේ උදේ whtsapp massage කරපු ඒ ලමයා එයාගේ නම එවලා තිබ්බ එක දැකලා ආදිත්‍යටම හිනා...
" mk lamaya..."
දැං වෙලාව රෑ 12.00 ඔන්න මෙන්න... ආදිත්‍ය නිදා ගන්න හිතුවත් වයිබ්‍රේට් උන phone එක නිසා ආයේ එයා phone එක බලපු එකෙන් එයා නොදැනීම ඇස් දෙක පුදුමෙන් උඩ ගියා...
"වෙලාව කීයද යකෝ.."
"M na aiye...."
ඔව් එයා එහම තමන්ටම කියා ගත්ත එක හරි තමා.. මොකද අනුරුද් එයාට reply කලා වගේම තාම online ...
"Bodimata awilla wada iwara karan dan tama adata awe lamayo"
"Oya koheda wada .... "
"Colombo.."
"Mmmmmm ai anuradhapura rassa nadda karanna..."
"Karata ko ithin salary ... eka neme oya town ekeemadha..."
"Mmmmm ow tikak ..... mama ***** kittuwa.."
"Ehamada.... me mama hitan inne auruddata gedara enna... e awot apita meet wenna puluwan wei neda..."
ඈ.... ඇයි ආදිත්‍ය එහම හිතුවේ.. ඒක එයාටම ප්‍රශ්නයක් වුනා... තප්පර කිහිපයක් ගිහින් ආව reply එක නිසා ආදිත්‍ය ටවත් පුදුම උන..
"Hari... oya awama kiyannako..."
"Hari lamayo... mama heta msg ekak dannm... parissamin inna... good night budu saranai .."
"Good night aiye... oyat parissamin.."
වුන දේ ආදිත්‍යටත් පුදුමයි.... කල්පනා ලොවක අතරමන් වුන ආදිත්‍යට මතක් වුන එකම දේ එයා ආසම හිත නිවන එකම සිංදුව...
" සොයා යන්නේ...එළිය අදුරක...
කියා දෙන්නේ... රහස දිවියක...
සිනා සෙන්නේ... සොවින් සිත යට...
නොයා ඉන්නේ... ඔබව අතහැර...
රත්තරනේ නුඹ මගේ පන නිසා....
සිත් අරනේ ඔබට ඉඩ වැඩි නිසා..."
හේතුවක් දන්නේ නෑ ආදිත්‍ය පුදුම විදියට ඒ සිංදුවට ආදරේ කලා... ආදරේ කලාටත් වඩා එයා ඒ සිංදුවක ඇතුලේ ජීවත් වුනා...
කියා ගන්න බැරි හරි අමුතු ආදරක් මිෂ්‍ර වුන අමුතු තනිකමක් එක්ක ආදිත්‍ය නින්දට වැටුනේ එයාටත් නොදැනීම...
"මොන මගුලක්.... අයියෝ අදත්... නිදා ගන්න දෙන්නේම නැද්ද මට..."
"හරි ඉතිං වැඩට යන්න එපෙයි ඔයා..."
"දෙයියනේ මම ඉන්න ඔනේ 10ට... මට යන්න යන්නෙ පැයයි.... එනේ රෑ 12ට... ඉතිං තාම 6... ඇයි මාව ඇහරවන්නේ.. අනේ නිදාගන්න දෙන්න..."
