Say I Love You

Chapter 1 : [First Kiss] 1.1

[A/N]

This is just a tagalog version of Sukitte ii Na yo or Say I Love You. It's an anime series with 13 episodes. Ganito talaga kapag walang magawa...hahaha. Sa mga nakapanuod na nito...basahin niyo na lang para maremember niyo pa ang kilig moments nila.. 

Chapter 1 : [First Kiss]

"Ang alaga nating rabbit sa klase ay namatay. Parang may nakain siyang masama" sabi ni teacher

"Kayo siguro ang responsable sa pangyayari. Kayong tatlong babae ang nakita kong nakatayo sa kulungan ng rabbit." sabi ng kaklse naming lalaki

"Si-si Mei yun, sabi niya 'kumakain ito ng kahit ano, kaya pakainin natin'.Sinabihan ko siya na hindi na, pero tinuloy pa rin niya" sabi ng 'kaibigan' ko

"Pero, hi-hindi ako. Wala akong...ginawa..." mahinang sagot ko. Kahit nagpaliwanag ako lumayo pa rin sila "Pero bakit..."

Mei's POV

Nagising ako sa pagkakatulog. Bumangon na ako pagkatapos. "Good morning Marshmellow" bati ko sa alaga kong pusa. Kulay puti ang balahibo niya at medyo mataba. Pumunta akong banyo para maligo.

" Mei, huwag mong hayaang nakabukas ang tubig..." sabi ni mama, habang nasa banyo ako. Natulala kasi ako, kaya baka inakala niya na walang tao sa banyo. Nasa lamesa kami ni mama kumakain ng agahan.

"Nilagay ko nga pala ang wind chime. It feels like summer di ba?"- mama

"um...di ba parang masyadong late ngayong taon?"-ako

"Beter late than ever. Everything starts at some point."-mama

"Ano yon?" tanong ko na naguguluhan sa sinabi niya.

"Phrase na nanggaling sa kanta" sagot niya with confident

"Oo na, oo na" meow~hinihimas ni Marshmellow ang ulo niya sa paa ko "ah, oo nga pala hindi ka pa nga kumakain"

Nagbihi na ako ng  uniform at kinuha ang i-pod at tumakbo papuntang pinto "Aalis na ako!" sigaw ko "Mag-iingat ka!" sigaw ni mama. Binuksan ko ang pinto at lumabas. Naglalakad ako sa kalsada na naka-earphone papuntang train station.

Sa train station...naka tayo ako at naghihintay sa train "tignan niyo yun" turo sa akin ng isang babae. Kahit hindi ako naka-tingin at naka-earphone ako alam kong pinagtatawanan nila ako. Pero wala akong paki.

Sa paaralan

Naglalakad ako sa hallway ng may tumawag sa akin napahinto ako sa paglalakad. " Tachibana... narinig ko hindi ka pa nagkakaroon ng boyfriend" - G1  * ignore *    " Are you ignoring me?"  G1 tumatawa naman ang dalawa niyang kasama. "Sa tingin ko masyadong intrusive ang tanong" - G2 "Alam naman nating it's been 16 years already" -G3. Pag-alis ko tumawa naman sila.

Sa totoo lang wala akong kaibigan in 16 years. Minsan nasa isang group ako na pwede kong sabihing 'friends' (tinutukoy niya ang mga pangyayari noong nasa grade school siya), na-realized ko na masasaktan ka lang kung may kaibigan ka. Pumasok na ako sa classroom papuntang upuan na nasa gilid at malapit sa bintana. Nilapag ko ang bag ko sa ibabaw ng desk.

At hindi ko kailangan ang kaibigan...

Yamato's POV

"kahapon na paka-unbelievable!" sabi ni Nakanishi kaibigan ko, habang naglalakad kami sa hallway. "Ginawa ko na ang lahat para maging gwapo, kasi yung mga girls from Seino ang cute and they have big breast. -__- Pero lahat sila interisado sa yo." dissapointed na sabi niya.

" Oh, talaga..."

"Pwede ba huwag kang mag-salita na hindi mo na-nonotice. Ang pinaka-cute had her eyes on you." grabe talaga tong mag-isip. Hinawakan niya ang chin niya "Huwag mo ngang baliwalain ang observational skills ko." I chuckle